Автор работы: Пользователь скрыл имя, 13 Мая 2015 в 18:38, дипломная работа
Қылмыстық іс жүргізуде дәлелдеудің мақсаты ақиқатты анықтау болып танылады. Философияның көзқарасы бойынша ақиқат дегеніміз – танушы субъектіні объектінің барабар бейнелеуі, адам мен оның санасынан тыс және тәуелсіз оны сол күйінде көшіру[1]. Қылмыстық сот ісін жүргізуде ақиқатқа қол жеткізу соттың қателеспеуіне кепілдік береді. Бұл мәселедегі түсінбеушілік адамның тағдырына үлкен қателікке ұрындырады.
Дәлелдеудің мақсаты ретінде ақиқатты анықтаудың процесуалдық құқықтық табиғаты болады. Ол біріншіден, қылмыстық іс жүргізудің міндеттерімен (ҚР ҚІЖК 8-бап), екіншіден, процестің қағидаларында атап айтқандай, ҚР ҚІЖК 24-бабында бекітілген ережелермен расталады. Сонымен, ақиқат ұғымын қылмыстық процестің қағидаларымен өзара байланыста қарау қажет, мұның өзі оған айырықша маңыз береді.
КІРІСПЕ................................................................................................................3
1 ҚЫЛМЫСТЫҚ ІС ЖҮРГІЗУДЕГІ ДӘЛЕЛДЕУ ҰҒЫМЫ ЖӘНЕ ОНЫҢ МӘНІ........................................................................................................5
2 ДӘЛЕЛДЕУ ПРОЦЕСІ (КЕЗЕҢДЕРІ НЕМЕСЕ ЭЛЕМЕНТТЕРІ)…..9
2.1 Дәлелдемелерді жинау....................................................................................9
2.1.1 Ақпараттық дәлелдемелерді бекіту нысандары мен әдіс-тәсілдерін топтастыру.................................................................15
2.2 Дәлелдемелерді зерттеу..................................................................................35
2.3 Дәлелдемелерді бағалау.................................................................................37
2.3.1 Дәлелдемелерді ішкі сеніммен бағалаудың мәні .....................................46
3 ДӘЛЕЛДЕУ ПРОЦЕСІНДЕ ҒЫЛЫМИ-ТЕХНИКАЛЫҚ ҚҰРАЛДАРДЫ ПАЙДАЛАНУ...........................................................................48
ҚОРЫТЫНДЫ.......................................................................................................52
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕРДІҢ ТІЗІМІ..............................................54
Дәлелдемелерді жинау – бұл дәлелдеу процесінің бірінші кезеңі немесе элементі. Іс жүргізу құқықтық көзқарас тұрғысынан дәлелдемелерді жинау іс бойынша қажетті іс жүзіндегі деректерді анықтауға бағытталған іс-қимыл жиынтығынан көрінеді. КІЖК-нің 125-бабына сәйкес дәлелдемелерді жинау мынадай жолдармен жүргізілуі мүмкін: кез келген адамды куәгерлер, жәбірленушілер ретінде шақыру және жауап алу, сондай-ақ сарапшылар ретінде қорытынды беру үшін шақыру; кәсіпорындардан, мекемелерден, ұйымдардан, сондай-ақ қызмет адамдары мен азаматтардан заттарды, құжаттарды және мәліметтерді талап ету. Бұған қоса дәлелдемелерді сезікті,айыпталушы, қорғаушы, жеке айыптаушы, жәбірленуші және оның өкілі, азаматтық талапкер, азаматтық жауапкер және олардың өкілдері, сол сияқты кез келген азамат, кәсіпорын, мекеме және ұйым беруі мүмкін.
Дәлелдеу процесінің келесі кезеңі дәлелдемелерді зерттеу болып табылады. Дәлелдемелерді зерттеу жөніндегі қызметтің процессуалдық – құқықтық негізі болады: ҚІЖК-нің 24-бабы (істің мән-жайын жан-жақты, толық және объективті зерттеу туралы); ҚІЖК-нің 345-363 баптары (соттық тергеуде дәлелдемелерді зерттеудің тәртібі туралы), сондай-ақ өзге де нормалар. Дәлелдемелерді зерттеудің субъектілері анықтаушы, тергеуші, прокурор және сот болып табылады. Сонымен бірге теория мен практикадағы дәлелдемелерді зерттеудің мәнді емес тұрғыдан түсіндіріледі.
ҚІЖК-нің 125-бабының мағынасынан көрініп отырғанындай құрамдас элемент ретінде дәлелдемелерді жинау оларды тексеруді де өзіне қосуға тиіс.
Дәлелдемелерді бағалау – бұл іс бойынша шындықты анықтауда жиналған дәлелдемелердің рөлін айқындауға бағытталған логикалық ой процесі. Дәлелдеу процесінің осы кезеңдегі (элемент) құқықтық негізі ретінде ҚІЖК-нің 128-бабы бой көрсетеді, онда былай деп жазылған: судья, прокурор, тергеуші және анықтаушы заңды құқықтық танымды басшылыққа ала отырып істің барлық жағдайларын олардың жиынтығында жан-жақты толық және объективті түрде қарауға негізделген өзінің ішкі сенімі бойынша дәлелдемелерді бағалайды және қандай да болсын дәлелдеменің судья, прокурордың, тергеуші және анықтаушы үшін күні бұрын белгіленген күші болмайды.
Сонымен, дәлелдемелерді бағалауға байланысты қызмет принципі ретіндегі ішкі сенім – нақты субъектінің бүкіл тәжірибесімен тұжырымдалған шындық. Осынау ішкі сенімінің мазмұны тұтас алғанда қоғамның адамгершілік негіздерін бейнелеуге тиіс. Біздің көзқарасымызша, іс бойынша нақты дәлелдемелерге қарамастан, субъектінің бойында бар ішкі сенім мазмұны - қылмыс пен оны жасаған адамдарды теріс бағалаудан және кінәлі еместерді оң бағалаудан көрінетін қоғамдық пікірмен үйлесіп отыруға тиіс. Ішкі сенімді, тап осылай түсіну дәлелдемелерді бағалау кезінде сотты қате пікірден сақтайды.
Тексерілмеген, пайдалануға рұқсат етілмеген ғылыми-техникалық құралдары не сынақ бағдарламасынан өтпеген тәжірибелік үлгілерді қолдануға болмайды. Егер ғылыми-техникалық құралдарды қолдану жөнінде қажетті ғылыми негізделген кепілдеме болмаса, онда алынған нәтижелер дұрыс емес болуы мүмкін мұның өзі оларды дәлелдемелер жүйесінен шығарып тастайды деген сөз. Ғылыми-техникалық құралдардың құқықтық тұрғыдан қоғалуы, біріншіден, осы құралдарды қолдану саласындағы белгілі бір шектеулермен, екіншіден, дәлелдеу мақсатында нақты құралды жалпы пайдаланудың заңдылығымен байланысты болуы мүмкін.
ПАЙДАЛАНЫЛҒАН ӘДЕБИЕТТЕРДІҢ ТІЗІМІ
ЗАҢДАР МЕН НОРМАТИВТІК ҚҰҚЫҚТЫҚ АКТІЛЕР:
1. Қазақстан Республикасының
2. Қазақстан Республикасының
3.Қазақстан Республикасының Қылмыстық Кодексі, Алматы, 2001ж.
5. "Қазақстан Республикасының Праламенті және оның депутаттарының мәртебесі туралы" 1995 ж. 16 желтоқсандағы Конституциялық заңы. (өзг.мен тол. 2011 ж.).
7. Прокуратура туралы Қазақстан Республикасының 1995 ж. 21 желтоқсандағы № 2709 Заңы (2012.10.07. берілген өзгерістер мен толықтыруларымен).
8. Қазақстан Республикасының
9. "Қылмыстылықпен күресу сұрақтары жөніндегі Қазақстан Республикасының кейбір заң актілеріне өзгерістер мен толықтырулар енгізу туралы" Қазақстан Республикасының заңы. 5 мамыр 2000 жылғы 48-11 ҚРЗ.
10. ҚР Президентінің «Қазақстан-
11. «Қазақстан Республикасының 2010 жылдан 2020 жылға дейінгі кезеңге арналған құқықтық саясат тұжырымдамасы». Қазақстан Республикасы Президентiнiң 2009 жылғы 24 тамыздағы N 858 Жарлығы.
НЕГІЗГІ ЖӘНЕ АРНАЙЫ ӘДЕБИЕТТЕР: