Автор работы: Пользователь скрыл имя, 24 Декабря 2013 в 10:34, шпаргалка
Олар транскрипция басында сайтпен бөлінген. Құрылымды аймақ құрылымдық гендермен қамтылған. Ген кодталынған бір ізділікті экзоннан және кодталынбаған бір ізділікті интрондардан тұрады. Интрондар ұзындығы 80-1000 және оданда көп нуклеотидтерден тұрады. Интрон консенсусті аймақпен шектелінген және консервативті, оларға нақты бір ізділік міндетті емес. Бұл процесс интрондардың үзілу механизмдерімен байланысты. Интрондар саны 2-50 көлемінде.
Геннің экспрессиялы реттелуі – бұл ДНҚ-ның әртүрлі бөлігіне немесе нүкте аймағына (сайттарға) белгілі өнімдер, мысалы белоктың спецификалы өзіндік қосылуын, транскрипцияның басталуы деп атаймыз. Сонымен гендердің экспрессиялы реттелуі дегеніміз қоршаған орта өзгерістеріне организмнің бейімделуі.
Эукариот гендерінің құрылымы. Реттегіш және структуралық бөлімдер, олардың ген экспрессиясындағы рөлі.
Прокариот гендерінің құрылымы. Реттегіш және структуралық бөлімдер, олардың ген экспрессиясындағы рөлі.
Реттегіш промоторлар: lac-, trp-, tac-, pL- және Т7. Олардың сипаттамасы.
Гендік инженерияның пайда болуының алғы шарттары. Рекомбинантты ДНҚ-ны клондаудың жалпы бейнесі.
Гендік инженерияда кеңінен қолданылатын ферменттер және олардың сипаттмасы.
Рестрикциялық эндонуклеазалар. Олардың классификациясы.
Днқ-полимереза. Оның құрылыс ерекшеліктері және негізгі қасиеттері.
ДНҚ тізбегін анықтаудың химиялық әдісі (Максам-Гильберт).
ДНҚ кесінділерін М13 бактериофагында клондау және сиквинс әдісі (Сэнгер әдісі).
Бактериялық плазмидаларға жалпы түсінік. Плазмидалық векторларға қойылатын шарттар. pBR322 плазмидалық векторы.
Транспозондардың геномда жыджуының механизмдері. Транспозаза және оның репрессорлары.
Антиденелердің структуралық ерекшеліктері. Антиденелердің V- және C- сегменттерінің генетикалық бақылануы.
L-бактериофагының литикалық және лизогениялық даму жолдары. L-бактериофаг геномы негізіндегі векторлар.
Космидті векторлардың конструкциясы.
Ұзын ДНҚ кесінділерін клондауға арналған жасанды хромосомалар (ҮАС-вектор).
РНҚ-лы онкогендік вирустардың (ретровирустар) ұйымдасу ерекшеліктері. Онкогендік вирустар негізіндегі векторлар.
Рекомбинантты ДНҚ-ны прокариот жүйелеріне трансформациялау әдістері.
кДНҚ синтезі және оны клондау. Кері транскриптаза ферментіне сипаттама және олардың қолданылуы.
Селективті және репортерлы гендер негізінде трансформацияланған клеткаларды сұрыптау.
Трансформацияланған клеткаларды айқындау. Саузерн және Нозерн блоттинг әдістері.
Трансгендердің экспрессиялануын айқындау. Иммуноблоттинг. Бірінші және екінші реттік антиденелер.
Прокариот жүйесінде клондалған гендердің экспрессиясын оптимизациялау.
Эукариот жүйесінде клондалған гендердің экспрессиясын оптимизациялау. Қойылатын шарттар.
Трансгенді жануарлар алу әдісіне жалпы сипаттама.
Ашытқы жүйесіндегі жасанды хромосомалар.ҮАС векторы. Ашытқы жүйесіндегі эписомалық вектолар.
Ашытқы жуйесі. 2 мкм плазмидасы негізіндегі экспрессияланушы векторлар (интеграцияланушы векторлар).
Өсімдіктерді агробактериялар арқылы трансформациялау.Трансгенді өсімдіктер.
Ті-плазмидасы сипаттамасы .мутанттары.
Ті-плазмидасы негізіндегі векторлар
Рекомбинантты ДНҚ технологиясының практикада қолданылуы. Гендерді өндірістік деңгейде клондау.
Самототропин гормонының генін клондау және оның экспрессиясын оптимизациялау.
Инсулин гормонының синтетикалық гендері. Адамның инсулин гормонын өндірістік деңгейде, гендік инженериялык жолмен синтездеу.
Бактериялықмобильді Is - элементтер және транспозондар
SV40 – вирусы негізіндегі векторлар.
Клондалуға арналған гендерді промоторға қатысты бір бағытта орналастыру.
Тізбекті полимеразалық реакция,оның гендік инженериядағы қолданылуы.
Рекомбинантты белоктарды эукариот жуйесінде алу артықшылықтары.
Өсімдіктер гендік инженериясы. Ti- плазмида және оның сипаттамасы.
Жылжымалы генетикалықэлементтержәнеолардыңгендікинженериядақолданылуы
Өсімдік клеткаларын және протопластарды трансформациялау әдістері.
Қос гибридті ашытқы жүйесінің элементтері:
- ДНҚ байланыстырушы домен ретінде қолданады:
1. Gal4 ақуызының домені DB;
2. LexA бактериальдық ақуыз.
- ДНҚ спецификалық сайтымен байланыстырушы екі ақуызды да димер түрінде;
- Активтейтін домендерді де қолданады:
1. Gal4 ақуызының мықты АD-сы;
2. Р16 герпес вирусының ақуызы өте мықты АD-сы;
3. Әлсіз бактериальдық AD B427.
Қос гибридті ашытқы жүйесінде қолданатын репортерлі гендер:
1. lacZ – ақуыздардың сәйкес келуін сандық баға беру үшін қолданылады.
2. HIS3 (LEU2) – аминқышқылдық
синтез үшін қажет гендер. Негізі
олар ашытқы геномында
Қос гибридті ашытқы жүйесінің моделі:
Бір гибридті ашытқы жүйесінің моделі:
а) Х ақуызыменкезектегі ДНҚ У танып репортер генінің транскрипциясы активтенеді.
б) Кері бір гибридті система.
Бір гибридті ашықты жүйесі
- Компетентті келткаларды дайындау;
- Интеграция үшін сызықтандырылған векторлармен трансформациялау;
- Рекомбинанттарды His ортасында сұрыптау;
- Өскен колонияларды белгілеу;
- His-3 репортерлі штаммы үшін 3-АТ-ның қолайлы концентрациясын анықтау;
- lacZ репортерлі плазмидасын HIS3 репортерлі штаммына интеграциялау;
- [HIS3, lacZ] AD ақуызымен қосылған репортерлі штаммын /–His/–Leu/ + 3-AT/ минималды ортада сұрыптау;
- Өскен колонияларға бета-галактозидазалық белсенділігін тестілеу;
- His+ , LacZ+ клондары экпрессия кандидаттары болып табылады.
Ашытқы жүйесіндегі векторлар:
1. Yіp интеграцияланушы векторлар;
2. Yep эписомдық векторлар;
3. YRp репликацияланушы векторлар;
4. YCp центромерлі векторлар;
5. YAC жасанды хромосомалар.
Селективті маркерлер:
URA3, LEU2, TRP1, HIS3
Интеграцияланушы векторлар
Ori ауданы болмайды
және өздері репликациялана
Ашытқы жүйесіндегі жасанды хромосомалар
Ашытқы жүйесіндегі
YAC векторының негізгі компоненттері:
- Centromers (CEN), телмерлер(TEL);
- Селективті күшейту және маркерлер үшін күшейткіштер, клетка идентификациясы үшін TRP1 и URA3 сияқты.
- Рестрикция ферменттерінің сайтын тану.
Және онда ARS бар. Вектор бактерияда көбейеді, себебі, векторда көбеюге қажетті Ori ауданы және ампициллинге тұрақтылық бар.
Эписомдық плазмидалар
2 мкм ашытқы плазмидасы
ашытқылардың көп көшірмелі
Эписомды плазмиданың
негізінде шатл-векторлар
27.Өсімдіктерді агробактериялар арқылы трансформациялау.Трансгенді өсімдіктер.
Агробактерия деген топырақта
мекендейтін бактериялар тобы.
Ti- плазмида – бұл
Agrobacteria tumefaciens топырақты бактерияның
плазмидасы және өсімдіктердің
ісік ауруын қоздыратын агент
болып табылады. Бұл бактерия
өсімдіктің жарақаттанған
A.tumefaciens арқылы өсімдіктерге
ісік ауруын жұқтырып,оларды
28.Ті-плазмидасы сипаттамасы .мутанттары.
Ti- плазмида – бұл Agrobacteria
tumefaciens топырақты бактерияның
плазмидасы және өсімдіктердің
ісік ауруын қоздыратын агент
болып табылады. Бұл бактерия
өсімдіктің жарақаттанған
аргинин мен пирожүзім органикалық қышқылының туындысы, нопалин- аргинин мен a кетоглутараттың туындысы.Ауру туғызған бактерияның штамына байланысты ісік жасушалары октопинді немесе нопалинді ситездейді.Және виргендер – оң иық немесе сол иық ауданын қиюшы.ТДНҚ-ға кіруіне қамтамасыз етеді.Ішек таяқшасына қажетті ori ауданы болады. Уникальді рестрикциялық сайд болу қажет. Маркерлі гендер болу керек, L және R иықтар, өсімдік жүйесінде қарқынды эксрессиялау үшін промотор мен терминатор болу керек. Осы шарттар болса ғана Ti плазмида жұмысын атқарады.
Америка гентиктері 1977 жылы
анықтаған тәж тәрізді ісіктер
өсімдік хромосомасының құрамына Ті-плазмиданың
белгілі бір бөлігінң кіруі арқасында
пайда болады.Бұл фрагмент т-Днқ
деп атайды.Мутанттар мен
29.Ті-плазмидасы негізіндегі векторлар
Ті –плазмида және оның сипаттамасы
Гендік инженерия әдісі көмегімен бактериялардың геномына жаңа гендерді плазмида арқылы яғни сақина тәрізді біртізбекті ДНк арқылы енгізуге болады.Будандық плазмидаларды , яғни .құрамында бізге қажетті генмен болатын плазмидаларды, E.coli дақылдарына қосады. Бактерияларда плазмида сіңіп ген ретінде қызмет етеді, сонымен қатар плазмида сіңіп ген ретінде қызмет етеді, сонымен қатар плазмида бактериялық жасушаларда көбейіп, жаңа аққуыздың синтезін қамтамасыз етеді. Одан кейінрекомбинанттық ДНҚ өсімдіктердің тірі жасушасына енгізіледі. Жаңа генннің экспрессиясы өтеді де, жасуша бөтен ген белгілейтін аққуызды синтездей бастайды. Вектор ретінде гробактерия плазмидалар, хлоропластық және митохондриялық ДНҚ, жылжымалы генетикалық элементтер, вирустар қолданылады.
Ti- плазмида – бұл
Agrobacteria tumefaciens топырақты бактерияның
плазмидасы және өсімдіктердің
ісік ауруын қоздыратын агент
болып табылады. Бұл бактерия
өсімдіктің жарақаттанған
30.Рекомбинантты ДНҚ
технологиясының практикада
Қазіргі кезде тек ген
инженериясы ғана адамға қажетті
биологиялық активті заттарды химиялық
таза күйде алуды қамтамасыз ете
алады. Ген инженериясының қарқынды
дамуы арқасында адамның
Алғаш рет медицинада ген ннженериясының өнімі —инсулин қолданды. Инсулин ұйқы безінде түзіледі, оның арқасында қандағы глюкозаның артық мөлшері жануар текті крахмал гликогенге айналады. Ұйқы безінде инсулиннің түзілуі бұзылатын болса, адам диабет ауруына ұшырайды: глюкоза гликоген түрінде бөгеліп қалмағандықтан, қанда жүзім қантының мөлшері артады. Есептеу бойынша дүние жүзінде 60 млн. адам диабетпен ауырады, яғни ол жүрек және рак ауруларынан кейін адамның өліміне әкелетін үшінші ауру болып саналады. Диабетпен ауыратын адам тәулігіне гормонның орта есеппен 40 бірлігін қабылдауы қажет. Осы уақытқа дейін инсулиннің негізгі шығу көзі — етке өткізілген сиыр мен шошқаның ұйқы безі болатын. Сиырдың ұйқы безінің салмағы 200—500 г; кристалдық инсулиннің 100 г. алу үшін 800—1000 кг. ұйқы безі қажет. Бұдан басқа, ауру адамдардың біраз бөлігі, әсіресе балаларда бұл гормонға аллергия дамығандықтан, оларды жануар текті гормонмен емдеудің қиындығы бар. Екінші жағынан, инсулинге тәуелді адамдардың саны жылдан жылға арта түсуде. Осы себептерге орай адамның ген-инженерлік инсулинін бактерия клеткасында өндіру қажеттігі туды.
Инсулин гормонының ұзындығы 20 және 30 амин қышқылдарына тең А және В екі полипептидтік тізбектен құралған, олар бір-бірімен қос дисульфидтік байланыс құрады. Организмде инсулин алғашқы кезде 109 амин қышқылдарынан құралған препроинсулин құрамына енеді. Препроинсулиннің ұйқы безі — клеткаларында синтезделуінде алғашқы 23 амин қышқылы молекуласының клетка мембранасынан өту үшін қажет болады; бұл амин қышқылдар ажырап, 86 амин қышқылдарынан тұратын проинсулин түзіледі. ІІроинсулиннің орта бөлігі ферменттің әсер етуімен ыдырап кетеді, мұның нәтижесінде инсулин түзіледі.
Адам инсулин генін алғаш рет 1978 ж. «Генентек» фирмасы (АҚШ) синтездей алды. Соматостатин гені сияқты инсулиннің синтетикалық, гені плазмидаға — галактозидаза генімен, соңына енгізілді. Мұнда әрбір бактериялық клеткада инсулиннің шамамен 100 000 молекуласы синтезделді. Е.СоІі клеткасында проинсулиннің биосинтезі іске асты; ол үшін кері транскриптазаның көмегімен РНҚ-дан оның ДНҚ-көшірмесі (кДНҚ) синтезделді. Америкалық «Эли Лилли» фирмасының зерттеушілері Е. СоІі клеткасының 20% көлемін проинсулин немесе инсулин алатынын атап көрсетті. Көлемі 1000 л бактерия культурасынан 200 г дейін инсулин өндіруге болады, әншейінде гормонның мұндай мөлшерін өндіру үшін сиырдың немесе шошқаның 1600 кг ұйқы безін өңдеу қажет болар еді. 1982 жылы АҚШ-тың азық-түлік өнімдері, косметикалық заттар, дәрі-дәрмектер Федералдың Басқармасы (FDА) «Эли Лилли» компаниясы шығаратын «Хемулин» (инсулиннің саудалық аталуы) препаратын сатуға рұқсат берді. Ұлыбритания мен СССР-де рДНҚ технологиясы арқылы бактерия клеткасында инсулин өндіру 1980 жылдары ойдағыдай шешілді.