Автор работы: Пользователь скрыл имя, 14 Декабря 2013 в 18:44, реферат
Жас ерекшелік психологиясы психиканың жас мөлшеріне қарай даму динамикасын жеке тұлғаның психикалық даму үдерістерінің онтогенезін «жеке адамның психикалық дамуының өзіндік ерекшеліктері» және психологиялық сапаларын зерттейді. Бұл үдерістер (процестер) мен сапалар адамның жас мөлшеріне қарай өзгерту үстінде болады.
А.Валлон концепциясында түлға дамуының келесі сатылары көрсетіледі:
1. Ана құрсағындағы өмір сатысы, бала ана организміне толық тәуелді.
2. Моторлық импульсивтілік
сатысы (туғаннан 6 айға дейін), баланың
қоректену мен қозғалыс
3. Эмоционалдық сатысы (6
айдан 1 жасқа дейін), қоршаған
адамдармен, ең алдымен анасымен
қатынас қалыптастырумен
4. Сенсомоторлық саты (1-3 жас), сыртқы ортаға қызығушылықпен сипатталады.Жүру және сөйлеу арқылы баланың қарым-қатынас аясы кеңейеді.
5. Персонализм сатысы (3-5жас),
үш жас дағдарысы орын алады,
«Мен» сезімінің пайда болуы,
әрекеттеріндегі дербестік,
6. Айырмалау сатысы (6-11жас),
өзара қатынастар шеңберінің
кеңеюі, өзінің статусын саналау,
өзін мойындатуға ұмтылыс,
7. Жыныстық жетілу және
жасөспірімдік сатысы ішкі
Л.С.Выготскийдің мәдени-тарихы концепциясы. Л.С.Выготскийдің тұжырымдамасында негізгі орын алатын ұғымдардың бірі-баланың психикалық дамуының мақсатын сипаттайтын әлеуметтану. Мәдени-тарихи теория адам «қоғамдық қатынастардың ансамблі» ретінде көрінетін маркстік философияға сүйенеді. Автор баланың психикалық дамуы әлеуметтік факторға бағынышты, мәдени тарихи жағдайларға негізделу ретінде қарастырылады. Л.С.Выготский адамның мәдени даму мәселесін талдады, дамудың мәні баланың өзіндік жүріс-тұрыс процестерімен сипатталады. Жеке тұлғаның толық дамуы барысында келесі функциялар дамиды: ақыл-ес, ойлау, көңіл күй, сөздік қор, елес, қабылдау.
Даму баланың басқа
адаммен ынтымақтастықта
Л.С.Выготский баланың психикалық дамуын кезеңдерге бөлудің төмендегідей принциптерін бөліп көрсетті. Кезеңдерге бөлуге негіз болып даму процесінің өзіндегі ішкі өзгерістер, яғни әрбір жаста сапалық өзгерістер болуы тиіс. Осы тұжырымдамаға қарама- қарсы ұстаным, даму дегеніміз нышандарды іске асыру және қиыстыру, бастапқыда берілгеннің дами түсуі («өздігінен дамушы тұлға») деп көрсетеді, шын мәнісінде дамуды түсіндіру әлеуметтік немес биологиялық белгілерден емес, ішкі психикалық факторлардан тұруы тиіс.
Баланың жас кезеңдерін анықтауға критерий болып аталмыш жастың, дәуірдің мәнін сипаттайтын жаңа құрылымдар жатады.
«Жас кезеңдеріне сай жаңа құрылымдар деп аталмыш жас сатысында алғаш рет пайда болатын және негізінен баланың санасын, оның қоршаған ортаға қатынасын, оның ішкі және сыртқы өмірін, аталған кезеңдегі оның бүкіл даму деңгейін анықтайтын тұлға және оның іс-әрекеті құрылымының жаңа түрін, психикалық және әлеуметтік өзгерістерді түсіну крек».
Жаңа құрылымдарға мыналар мысал бола алады: баланың сөз қорында жекелеген сөздердің пайда болуы; өзіндік «Меннің» бөлінуі; іштей сөйлеу: «обьектілердің тұрақтылығын» қабылдау, зейін мен басқа да психткалық функциялардың ырықтылығы.
Бала дамуын кезеңдерге бөлу кезінде оның динамикасын ескеру қажет. П.П.Блонский бойынша, өзгерістер шұғыл, дағдарысты түрде және бірте бірте, литикалық түрде өтуі мүмкін. Бқл даму өткелдері мен сатыларын бөлуге негіз береді. Өткелдер мен сатылар бір-бірінен қатаң дағдарыстарға сәйкес ажыратылады. Мысалы, дәуір-ерте балалық шақ; сатылар- нәрестелік және орта балалық шақ; әр кезеңде екі фаза бар: 1 және 2. Дәуірлік дағдарыс (айқын көрінетін) балалыққа (3жас) өту кезінде пайда болады, нәрестеліктен мектеп алды балалыққа өту кезеңіндегі дағдарыс онша байқалмайды.
Белгілі бір жас кезеңдерінде
өзгерістер болу, бірте бірте жүреді,
маңызды қатаң өзгерістер жоқ. Өзгерістердің
бірте бірте жинаөталуы нәтижесінде
жастың жаңа құрылымдары пайда болады.
Оларды мыналар сипаттайды: 1) қысқалық
(маман 0.5-1жас); 2) тәрбиелеудің қиындығы,
үлгерімнің, жұмысқа қабілеттіліктің,
оқуға деген қызығушылықтың жіне
т.с.с. төмендеуі, бұл осы кезеңдердегі
дамудың жағымсыз сипатын анықтайды.
Әр түрлі балаларда дағдарыстардың
өтуінде айтарлықтай
Нәресте 1,3,7,13 жас дағдарыстары бөліп көрсетіледі. Дағдарыстық кезеңдер тұрақты кезеңдермен кезектесе алады.
Дағдарыс кезеңдеріндегі жағымсыз даму қалыпты мөлшер болып табылады, өйткені ол дамудың жалпы процесі. Сондай –ақ даму дағдарыстарының жағымды сәттерін де бөліп көрсетуге болады.
Дағдарыстық кезеңдердің жаңа құрылымдары өтпелі сипат алады, яғни олар дамудың жалпы құрылымына кірмейді, тұрақты кезеңге өтуде жоғалып кетеді немесе өзгеріске ұшырайды.
Л.С.Выготский бойынша кезеңдерге бөлудің айрықша ерекшеліктері:
1) кезеңдерге бөлуге дамудың дағдарысты кезеңдерін енгізу
2) дамудың эмбрионалдық
кезеңін алып тастау (өйткені
баланың дамуы әлеуметтік
3) жасөспірімдік кезеңді
алып тастау (өйткені, ересектік
кезде дамудың басқа
4) жыныстық жетілу жасын
дағдарысты емес, тұрақтылар қатарына
енгзіу (өйткені бұл кезеңде
Л.С.Выготский баланың психикалық дамуының келесі кезеңдерін бөліп көрсетті:
- нәрестелік дағдарыс;
- кіші жас;
- ерте балалық (1-3жас);
- үш жас дағдарысы;
- мектепке дейінгі шақ (3-7жас);
- жеті жас дағдарысы;
- мектеп жасы (8-12жас)
- он үш жас дағдарысы;
-пубертатты жас (14-18 жас);
-он жеті жас дағдарысы;
Өз еңбектерінде Л.С.Выготский
жастық диагностиканы құруға негіз
болатын жастың құрылымы мен динамикасы
жайлы түсінік де енгізді. Жас
кезеңдері психологиясының
«Осы тұтастықтың қалыптасу
заңдылықтары немесе жастық құрылымдық
заңдары арқылы тұтастың құрылымына
кіретін дамудың әрбір
Дамуда бала тұлғасының жекелеген жақтарының өзгермеуі оның бүкіл түлғасының қайта құрылыуына әкеледі, керісінше тұлға тұтас өзгерсе, оның құрылымы өзгереді, бұл оның әр бөлігінің қозғалысын анықтайды.
!рбір жас кезеңінде
дамудың бүкіл процесі үшін
жетекші болып табылатын,
Сонымен, жас құрылымы өзгереді. Бұл жас динамикасы проблемасын және өзгерістердің пайда болу кезеңдері мен жастық жаңа құрылымдардың тұтасуын анықтайтын заңдарды бөліп көрсетуге әкеледі. Бұл жердегі ең маңызды сәт бала тұлғасы мен қоршааған әлеуметтік орта арасындағы қатынастарды түсіну. Орта және оның дамудағы рөлі проблемасын балаға тәуелсіз обьективті факкторлардың ықпалы (эволюциялық теориядағы сияқты) ретінде түсінуге болады. Әрбір жас кезеңінде бала мен оны қоршаған әлеуметтік шындық арасында өзіндік қайталанбас қатынас туындайды. Аталмыш жастағы бала мен оны қоршаған әлеуметтік шындық арасындағы қатынастар жүйесі осы жастағы дамудың әлеуметтік ситуациясы болып табылады. Дамудың әлеуметтік ситуациясы – белгілі бір кезең ағымында дамудағы барлық динамикалық өзгерімстер үшін бастапқы сәт. Ол баланың «әлеуметтік индивидуалдыққа айналуына» себепкер болатын жаңа тұлғалық қасиетті иеленуіне көмектесетін формалармен анықталады. Психикалық белгі бастапқыда әлеуметтік формаларда көрінеді және онтогенетикалық даму поцесінде индивидуалдық болады.
Жас динамикасын зерттеу бізді келесі мәселелерге алып келеді:
Дамудың әлеуметтік ситуациясының қайта ұүрылуы дағдарысты жас кезеңдерінің басты мазмұнын құрайды. Дағдарыстардың заңдылығы осымен түсіндіріледі.
Жас және даму динамикасы мәселесі жастық дамуды диагностикалау мәселесіне ұласады.
Психологиялық жас үнемі
биологиялық жасқа сәйкес келе бермейді,
сондықтан жасты, даму сатыларын, фазаларын
анықтауға бағытталған арнайы зерттеу
қажеттілігі туындайды. Диагностиканың
нәтижесі даму диагнозы болып табылады.
Диагностика оқыту мен
Жас ерекшеліктерін диагностикалау
екі міндетті шешеді: дамудың белсенді
деңгейі мен жақын аймақтық даму
(даму болжамы). Жаөын аймақтық даму
ұғымының негізінде басқа субъектімен
саналы түрде өзара әрекеттесу ретіндегі,
ынтымақтасу формасы іспетті
еліктеу жатыр. Басқа адамдармен
ынтымақтасу дамудың басты
Дамудың белгілерін анықтаудан оның ішкі барысын анықтауға көшу (симтоматикалықтан клиникалық диагностикаға) қажет. Оны тек қана тәжірибеде пайдалануға болады өйткені ол болжам жасауға мүмкіндік береді. Психологиялық диагноз түсінік беруге және алдын-ала болжам айтуға тиіс.
2.8. Кеңес психологиясындағы психикалық даму теориялары:
Д.Б. Элькониннің психикалық дамуды кезеңдерге бөлуі
Д.Б.Эльконин іс әрекет теориясы (А.Н.Леонтьев және т.б.) шеңберінде атқарылған жұмыстарға сүйене отырып, баланың дамуын түсіндірудегі Л.С.Выготскийдің логикасын жалғастырады. Олар балалықты мәдени тарихи құбылыс ретінде түсінеді. Адам даму барысында инстинктер жоғалады, мінез құлықтың меңгерілген формалары пайда болады.
«Адамзат нәрестесі дәрменсіз
тірішілік иесі болып туады және
бұл дәрменсіздік дәрменсіз тіршілік
ішінінің адамзаттың көп түрлі іс
әрекет субьектісіне айналады, міне, осы
балалар психологиясының пәні болып
табылады». Дамуды кезеңдерге бөлу үшін
психикалық даму ұғымын анықтау қажет.
Даму бұл қандайда бір психикалық
функциялардың сапалық
Информация о работе Жас ерекшелік психологиясы пәні, құрылымы және өзекті мәселелері