Бейнелеу өнерінің түрлерімен таныстыру. Батик техникасын жетк меңгеру

Сонымен бірге бізге архитектураны  өнер ретінде қабылдай көбіне қиын. Біріншіден, оның скульптуралар мен  картиналардан айырмашылығы өте  көп – ол ештеңені бейнелемейді және ештеңені суреттемейді. Екіншіден, архитектурамен біз күн сайын  және сағат сайын ұшырасамыз –  архитектуралық ғимараттарда өмір сүреміз, оқимыз және жұмыс істейміз, барлық уақытта архитектура арасында жүреміз  де оны біздің өміріміз өтетін үйреншікті, табиғи дерлік орта ретінде қабылдаймыз. Музыканы біз қалаған уақытта  тыңдаймыз: киноға немесе музейге керегінде  барамыз. Ал архитектура онымен өнер ретінде қарым-қатынас жасауға  бізде қажеттілік бар ма немесе жоқ  па – оған қарамастан бізді үнемі  қоршап тұрады. Архитектура – бұл  адам қызметінің ерекше түрі, мұнда  техника мен өнер, пайда мен  әсемдік бірге өрілген. 
Және де архитектура тікелей ештеңені бейнелемегенімен және суреттемегенімен, ол, бәлкім, бейнелеу өнерінің барлық түлерінің ішінде мейлінше әсерлі, біздің сезімімізге әсер етуге мейлінше қабілетті өнер болып табылады. Дарынды архитектор жасаған әрбір құрылыста, әрбір ғимаратта өзіндік бет-бейне бар, оған ерекше көңіл күй берілген.

Мүсін өнері – бұл еш толқымастан бейнелеу өнері деп  атауға болатын өнер: ол шынында  да адамдарды, хайуандарды, түрлі заттарды бейнелейді. Оның архитектурамен ортақ  жайты бар: оның басты әсерлілік  құралы – аумақты форма және ол да қатты әрі ұзақ сақталатын материалдардан – ағаштан, тастан, металдан жасалады. Бюст, статуя немесе бейнелер тобын  жасау үшін көп уақыт және көп  еңбек, әсіресе скульптураны тастан шапқан кезе, тіпті жай дене күшінің  өзі көп қажет. Оның есесіне ол, архитектура сияқты, ұзақ сақталады, сондықтан көптеген скульптуралық  туындылар ғасырды емес, мыңдаған жылдарды басып өтіп, мысалға, ежелгі Мысырдың патша әйелі Неферититидің  басы сияқты, күні бүгінге дейін  біздерді толғандырып, тамсандырып  келеді. 

Скульптураның әсерлілік  құралдары графикамен және әсіресе  живописьпен салыстырғанда өте  шектеулі: мүсінші композицияға қоршаған ортаны кіргізе алмайды, кеңістік тереңдігін бере алмайды, бәрі де фигуралардың өзімен – олардың формаларының жинақталуымен  немесе өңделуімен, қимылымен, материалмен, фактурамен білдірілуі тиіс.

Кескіндеме. Кескіндеме дегеніміз — әр түрлі бояу түрлерімен жазықтык, бетінде орындалатын көркем шығарма. 

Живопись атауы орыстың  «живой писать» деген сөзінен  алынған, яғни көріністер мен нәрселерді өмірдің өзіндегідей жанды етіп жазу деген мағынаны білдіреді.Живопись бейнелеу өнерінің аса дамыған түрі болып табылады.Живопись суреттері  қағазға, картонға, тақтайға, кенепке, т. б. салынады. Негізінен қолданылатын бояу түрлері: акварель, гуашь, темпера, майлы бояу, пастель, сангина және т. б. 

Кескіндеме  — бұл майлы  бояулармен жасалған және багет рамаға салынған, біз музейлерде қызықтайтын  картиналар ғана емес. Кескіндеме ұғымы  кең әрі мейлінше сан алуан  техниканы қамтиды, мысалы, түрлі сулы бояулармен — темперамен, гуашьпен, акварельмен салынган ЖИВОПИСЬ болады. Тіпті аздап боялған суретке (пастель) ауысатын КЕСКІНДЕМЕ бар, жартылай гравюра КЕСКІНДЕМЕ (МОНОТИПИЯ) бар.

Жанрлар. Живопиь – бейнелеу өнерінің неғұрлым бай әрі толысқан түрі, онда бейнелеудің сан алуан мол құралдары қолданылады. Суретшілер өнердің ұшы-қиырсыз осы саласына көбіне өздері сүйген әуендер мен тақырыптарды таңдап алады. Біреулер портреттер жазғанды ұнатса, екіншілері пейзаждарды, үшіншілері тарихи, соғыс немесе тұрмыстық көріністерді бейнелеуге құштар. Бейнелеу өнерінің бұлай сапталуы жанрларға бөлінуі деп аталады. Жанр сөзі француздың түр немесе тек сөзінен шыққан. Живописьте мынадай жанрлар бөлінеді: натюрморт, пейзаж, портрет және тақырыптық картина. Айта кету керек, соңғы жанр көбінде жанр делінеді, ал картиналар жанрлық картиналар деп аталады.

Пейзаж (француз сөзіне шыққан) – бұл ландшафты, табиғатты бейнелеу. Пейзаж дербес жанр ретінде, Қытайда, Жапонияда және басқа Шығыс елдерде (VII-VIII ғасырларда) Европадағыдан ертерек қалыптасты. Европалық живописьте ол XVII ғасырда, алдымен Италияда пайда болды, ал содан кейін Голландияда ерекше жоғары дамыды. Орыс өнерлерінде пейзаждың гүлденуі XIX ғасырдың саңына тұспа-тұс келеді. (И.Левитан, К.Коровин, Н.Рерих және басқа да көптеген суретшілер).

Пейзаж – қайсыбір жерлерді жай айнытпай бейнелей салу емес, онда суретшінің сезімдері мен ойларын  берудің үлкен мүмкіндіктері  жатыр. Адым өмірімен салыстырып қарағанда  табиғат өмірі мәңгілік сияқты болып  көрінеді. Бұл торлаған аспан, теңіз  толқындары, ормандар мен таулар жүздеген, мыңдаған жылдар бұрын қандай болса, сондай күйінде қалады. Бірақ осы  бір өзгермейтін табиғатты алуан  дәуір суретшілері түрліше көріп, түрліше бейнеледі.XVII ғасырдағы  голланд суретшілерінің картиналарында теңіз үнемі дерлік романтикалық сарынсыз болып келеді, олар табиғат  сұлулығын іңкәрлікпен қызықтауға бейім емес. Олар үшін теңіз –  сауда мен жұмыс орны, тіршілік қарекетін іздестіретін кеңістік.

Айвазовский жұмыстарында теңіз - әрдайым дерлік үрейлі дүлей күш, мөлдірлеу құпия сырлы тұңғиық. Орасан зор толқындар қия жартастарға  лап қояды. Адамдар, тіпті кемелердің өзі де – осынау қаһарлы, өлшеусіз қуатты стихияда өте кішкентай, дәрменсіз  де қорғансыз. Оның картиналары әсем стихияда деген тәнтілікке, романтикалық сүйіспеншілікке бөленген. 
Бір табиғи мотивтің өзі суретшінің қылқаламынан мүлде басқа толысуға, басқаша түске ие бола отырып, шебердің талғамын, көзқарастарын, көңіл күйін береді.

Портрет. Бұл жанр басқалардан бұрын пайда болды – үш мың жылдан астам уақыт бұрын жасалған скульптуралық египет портреттері, екі мың жыл бұрынғы мозаикалық Рим және темпералық фаюм портреттері белгілі. Адамдар әрдайым өз бейнемін көгісі келді, ал ежелгі египеттіктер тіпті қайтыс болған адамның жаны портретке көшеді екен деп есептеді.

Үлкен шебердің шабытты қолымен  жазылған әрбір портрет шынында  да рухтанғандай болады, портретке  түсірілген бет-әлпетте ой, қайғы-күйініш, қуаныш, күрделі және кейде қиын бүкіл өмір жолының көрінісі жатады.  
Портреттің бірінші және қажетті сапасы – оның түпнұсқасымен ұқсастығы. Бірақ бұл, математиктер айтатындай, қажетті, бірақ жеткіліксіз шарт. Адамның сыртқы белгілерінің арғы жағынан біз бейнелеушінің ой-арманын, қуаныш-күйінішін, ішкі жан дүниесін тап басып, сезінуге тиіспіз. Біз суретшінің оған қатынасын да сезінуге тиіспіз.

Тақырыптық картина - өмірді, адамдардың өзара қарым-қатынасын  көрсететін қандай да бір шын мәніндегі  немесе фантастикалық көріністі  бейнелейтін картинаны осылай атайды. Мұндай картиналар тарихтан бұрынғы  замандардан өз бастауын алады –  жартастар мен үңгірлерден алғашқы  қауым адамның аң аулау сәтін  және басқа да іс-әрекет түрлерін бейнелеген суреттер көптеп табылуда. Ежелгі Египет, Греция мен Рим заманына қабырғаға  салынған живописьтің тамаша үлгілері бізге дейін жетіп отыр. 
Бірақ станоктық тақырыптық картина (яғни архитектурамен байланысты емес картина) тек Ренессанс дәуірінде ғана пайда болып, кең өріс алды. Тақырыптық картина даму үстіндегі әрекетті көрсетеді: оған көз тастай отырып, бейнелеген сәтке дейін не болғанын және одан кейін не болатынын көрермен ойша сараптай алады немесе И. Крамской айтқандай, «холсты түсіндіру үшін екіншісінің қажеті жоқ».

Натюрморт та, пейзаж да, портреттер де тақырыптық композицияның құрамдас бөлігі болуы мүмкін.

Тақырыптық картина болмысты мейлінше толық және терең бейнелеп көрсетеді, оның мүмкіндіктері шексіз әрі әр алуан: ол тым үлкен және өте кішкентай болуы, сан қилы техникалық құралдармен жасалуы, аса  ұлы әлемдік оқиғалар туралы тұлғалы  баяндауы немесе тұрмыстық көріністі  бейнелеуі мүмкін.

Графика.Бұл ұғым суретшілер іс-әрекетінің өте кең және сан  алуан шеңберін қамтиды. Живописьтен  ерекшелігі сол, графикамен біз барлық жерде кездесеміз. Кітаптағы иллюстрациялар, газеттегі суреттемелер мен карикатуралар, түрлі товарлардың орауыштарын  безендіру, көшедегі плакаттар –  осының бәрі графика неғұрлым шартты, ол түстер мен формалардың бүкіл  байлығын бере алмайды, графика оларды жеңілдете отырып, ең негізгісін таңдап алады. 

Графика өнерінің живописьпен  кейбір белгілері ортақ: онда да жазықтық үстінде бейнелеу орын алады. 

График,живописьші сияқты, перспективаны  меңгеруге, анатомияны білуге, сурет  сала білуге тиіс. Бірақ егер живописьте түс және ол жасаған колорит бірінші  орында тұрса, ал сурет қажетті, бірақ  әйтсе де көмекші роль атқарса, графикада  суреттің рөлі шешуші, мұнда ол өнердің  дербес түріне айналады. Графикада  сызықтар, штрихтар, ашық және қара қоңыр дақтардың ара қатынасы жетекші маңызға ие болады. Рас, графика өнерінің кейбір түрлерінде түстер де пайдаланылады, бірақ оның рөлі, әдетте, шектеулі, қызметтік дәрежеде ғана болып қалады. 

Ең сараң графика –  заттардың тек нобайы ғана беретін  сызықтық сурет бірақ мұндай сараң  сурет те көп нәрсені – адамның  типін, характерін, қимылын бере алады. Суретшінің көзбен дәл өлшеуі, мінсіз талғамы және сенімді қолдары  сызықтарға болмашы ауытқулар бере отырып, оны аздап жіңішкерте немесе жуандата отырып, оған түрлі характер береді.

Форманы «пішіндеуге», жарық  пен көлеңкені және бір жағынан  заттың фактурасын беруге қабілетті  штрихтық суреттің мүмкіндіктері үлкен. 
Сурет түстермен боялуы да мүмкін әдетте бұл акварельмен немесе пастельмен жасалады. Бұл живопись емес, заттардың түстік сипаттамасына жасалған ишара ғана, басты міндет форманы беру болып қала береді.

Графикаға гравюралардың  барлық түрлеріне жатады, суреттерден  айырмашылығы сол, оларды көп дана етіп көбейтуге болады. Гравюралар сондай-ақ ақ-қара және түрлі-түсті болады. Түрлі-түсті  гравюралар бірнеше тақталардан  басылады.

Гравюралардан басқа, графика  өнерінің тағы бір түрі – литография да көбейеді. Бұл – бетіне тікелей  сурет салынған ерекше жалпақ тастан басып шығару. Литография ақ-қара және түрлі-түсті болады.

Графикалық өнердің ең көп тараған түрі – плакат. Оның түрлері аз емес, бірақ олардың  ішіндегі ең бастысы – қоғамдық өмірде елеулі роль атқаратын саяси, үгіт плакаты. Плакаттың аса маңызды  ерекшелігі суреттің қысқаша жазумен  мағыналық және композициялық жағынан  бірігуі болып табылады. 
Сатиралық графика – карикатура да бүгінгі өмірде айтарлықтай роль атқарады. Олармен біз, газеттің немесе журналдың кезекті санын аша отырып, күн сайын ұшырасамыз.

Графика үшін тұтас алғанда  қолданылған түстің шарттылығы, образдың жалпылығы, әсірелеу мен символика  тән. Графика өнерінде живописьпен  және скульптурамен салыстырғанда  сыртқы ұқсастықтан едәуір ауытқуға жол беріледі. 

Қолданбалы өнер деп эстетикалық  сапарларға ие, өзінің әдемілігімен біздің көзімізді қуантатын практикалық  пайдалы заттар жасауды айтады. Бұл  өнер өзінің табиғаты жағынан архитектурамен туыстас: онда пайда мен әсемдік  бірігіп жатады. Қолданбалы өнер халық  творчествосымен ерекше тығыз байланысты. Мұндай өнер туындыларына мебель, кілемдер, ыдыс-аяқтар, үй-іші тұрмысында қолданылатын басқа да тұрмыстық заттар және ойыншықтар жатады.

Қазіргі заманғы суретшілер халық дәстүрлерін ой елегінен қайта өткізіп, творчестволықпен қайта өңдей отырып, оларды жаңа материалдарға – пластиктерге, резеңкеге бейімдейді. Резеңке ойыншықтарда да форма барынша жалпыланған, бірақ өзінің фактурасы ерекше – жұмсақ, жылтыр болып келеді. Ал оның үрлеген кезде жалпақ нәрседен аумақты нәрсеге айналуының, әдеттегі табақшадан таныс аңның томпақ формасына ауысуының өзі неге тұрады.

Дизайн мейлінше сан алуан  машиналарды безендірумен, оның өзінде де жасанды жолмен ойластырылған  безендірумен емес, олардың конструкциясымен және атқаратын қызметімен логикалық  сабақтастықта безендірумен айналысады. Заттың техникалық жетістіктері мен  атқаратын қызметін баса көрсететін сыртқы сұлулыққа инженер-конструктор  мен суретшілер мен дизайнерлердің бірлескен төзімді еңбегімен  қол жетеді. Мысалы, қазіргі заманғы  самолеттің немесе автомобильдің тамаша формасын жасау үшін оның техникалық құрылысын ғана емес, сонымен бірге  осы машина дамуының тарихи жолдарында да терең зерттеу қажет. Сырт келбетімен жайлылықты, қуаттылықты және жүріс  жылдамдығын білдіретін қазіргі  заманғы автомобильдердің формалары  да осылай жасалған.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2. Матаны көркемдеп  өңдеу. Батик

2.1 Батик техникасының  тарихы

Батик өнері өте ертеде дамыған. Индонезияның Ява аралында алғаш рет дүниеге келді. Алғашқы маталардың өндірісіне дейін  малайзиялықтар заттарын алып келіп аралда, ағаштын қабығына, өрнектерді жабайы аралардың балқытылған балауызы арқасында, өсімдік бояғыш заттармен қалған орындарды содан соң бояп отырған. Маталар пайда болған соң бұл әдістің негізі  – балқытылған балауызбен сурет түсіру – сол жұмыстың сәндеуге де қолдана бастады. Матаға жағылған балауыз бояу түстерін өткізбейді яғни механикалық түрде резерв жасайды. Содан соң матаға түрлі түсті бояуды жаға беруге болады. Балауыздың осы бір қасиеті арқасында – ежелгі әдістердің бірі матаны әрлеудің негізі каланды. Ежелгі матаны әрдеудің әдісінің тәсілі – Батик.  Батик сөзі Яван тілінен аударғанда ыстық балауызбен сурет салу деген мағынаны білдіреді. Осы сөздің арқасында Горячий батик техникасының атауы шығады. Горячии батик техникасы жеткілікті күрделі  және көп еңбекті қажет етеді, сондықтан да қысқа тоқталып жатырмыз. Рамаға керілген матаға балауызды пайдалана отырып, әртүрлі өрнек элементтерін саламыз. Балауыздың толық кебуінен кейін ашық қалған жерлерді түрлі түсті бояулармен бояп шығамыз. Осы әдісті бірнеше рет қайталауға болады түстердің қалай шығуына байланысты. Соңғы рет матаны кептіргеннен кейін  үтіктің көмегімен балауызды алып тастаймыз. Бүгінде балауыздың жағылуына пайда болған жаңа тәсілдердің арқасында  Горячии батик көп еңбекті кемірек қажет ететін болды. Сонда да бұрынғысынша жоғары көркем дік түрінде қалды.