Автор работы: Пользователь скрыл имя, 24 Октября 2013 в 20:17, курсовая работа
Тақырыптың өзектілігі: Ата-бабамыздың бай мәдени мұрасының тарихын білмей, жаңа өмiрдiң талабына лайық жауап беретiн туынды жасау мүмкiн емес. Жаңа туындының тамыры көне дүние тарихымен неғұрлым терең астасқан сайын оның өрбiп, жапырақтың бұтақтары да жаңа заманның рухынан нәр алып, сол ортаның идеологиялық және рухани ата-бабадан қалған мәдени мол мұраларынан нәр алып, жаңа өмiрдiң жаңа талабына сай жаңаша жырлауы керек. Қай мамандықтың зерттеушiсi болмасын, ескi тарихи мұралардың негiзiне сүйенбесе, оның еңбегi де, туындылары iргетассыз салынған үймен тең, ондай туындының өмiрi ұзақ болуы мүмкiн емес. Бұл жағдай мамандықтың қай саласы болмасын, барлығына бiрдей қойылатын қатаң да заңды талап. Бұл талапты мүлтiксiз орындау–мамандарымыздың баршасының қасиеттi борышы болса керек.
Құрақты ақ, қара, қызыл, көк сияқты негізгі түстердің үйлесімділігін таба отырып, құрайды. Сабақ барысында құрақ құрауды үйрету геометрия, сызу, физика, бейнелеу өнері, физика, биология, тарих пәндерімен тығыз байланыста болады.
Қолданбалы өнер –
құрақ құрауды оқушыларды есептеу,
бұрыштар өлшемдерін, өң-түс сабақтастығын
жан-жақты шығармашылықпен
«Аппликация» атауы латынның «жабыстыру», «қиыстыру» деген сөзінен шыққан. Аппликацияны қолданылатын материалына қарай үшке бөліп қарастыруға болады. Біріншісі – түрлі қағаздармен орындалатын аппликация. Екіншісі – әр түрлі мата, киіз, тері, шүберек, т. б. қолданумен орындалатын аппликация. Үшіншісі – табиғи материал (сабан, ши, қамыс т. б.) қолдану арқылы орындалатын аппликация.
Сурет түрінде орындалған аппликация түрі біздің заманымызға дейінгі ертеректе Греция өнерінде пайда болған.
Ал әр түрлі мата материалдарында орындалған аппликация түрі 16 ғасырда Италия мен Испанияда, 17 ғасырда Германия мен Францияда пайда болған. Аппликацияның силуэттік түрде орындалуы 18 - 19 ғ. Россияда жақсы дамыды. Аппликацияның қай халық өнерінде болса да алатын орны ерекше. Әсіресе қолданбалы өнерде көп қолданылады. Аппликация Қазақстанда да жақсы дамыған. Қазақ халқының ақ, қара киіз арқылы оюлап жасаған сырмағының өзі – аппликацияның бір түрі. Әсіресе ұлттық киімдерді ою - өрнекпен әшекейлеуде аппликация озық үлгіде дәріптеледі.
Сәндік аппликация түрлері қорап қағаздарды, открыткаларды безендіруде қолданылады. Сәндік аппликациямен қабырға газеттерді, альбом, папкаларды да безендіреді. Сәндік аппликация үлгісімен әр түрлі түсті қағаздардан гүлдердің алуан түрін жасауға болады. Сәндік өрнектік аппликацияны төртбұрыш, үшбұрыш, шеңбер ішінде ою - өрнектерден үйлестіріп орындауға болады.
Сюжеттік аппликация түрінде әр түрлі мазмұнда тапсырмалар орындаудың маңызы ерекше. Өйткені еркін, әр түрлі тақырыпта жасалған аппликация оқушылардың дербес ойлауына және шығармашылық жұмыс істеуіне мүмкіндік туғызады.
Қазіргі заман талабына сай сәндік қолданбалы өнер саласында ою-өрнектің алатын орны мен маңызы ерекше. Көркемдік өнер заттары мен бұйымдарының барлығы ою-өрнекпен әшекейленіп, өзінің сәндік, көркемдік мағынасына, түріне, сипатына ие бола алады.
Өсiмдiк тектес ою-өрнектерінде көне жергiлiктi дәстүрлерi жоқ. Оның басты-басты әуендерi қатарында лотостың түйiндерi мен гүлдерi шырмауық өсiмдiктерiнiң өрмесi, гүл тiзбегi үш салалы жапырақтар түрiнде болды. Кейбiр ою-өрнек әуендерi, мәселен лотос Ежелгi Шығыс өнерiнiң ықпалынан туған.
Символдық ою-өрнектiң негiзгi табиғат күштерi мен аспан шырақтарына сыйынушылықтан туды. Шеңбер, бұрама, айқыш-ұйқыш сызық үлгiсiндегi фигуралар күннiң эмблемасы болды; бұйра толқындар сарыны бұрама ирек түрiндегi қисық сызық белгiлерiмен, S-тәрiздес фигуралармен берiлдi.
Қазақтың ою-өрнек өнерiнде
Қазақ оюларының өрiсi кең, болашағы мол. Ою-өрнектердi шеберлердiң шығармашылық жұмыстарынан, тоқыма бұйымдардан, киiм жиынтықтарынан және т.б. кездестiруге болады. Қазақтың ою-өрнек өнерiн ғылыми негiзде зерттеу iсiмен мамандар көптен берi шұғылданып келедi. Елiмiздiң этнограф-тарихшылары мен өнер зерттеушiлерi дайындаған еңбектерiнде ою-өрнектiң түрлерi, атаулары, шығу тарихы туралы көптеген құнды деректер жинады. Тарихи мұраларды қарастыру нәтижесiнде қазақ оюларының негiзiн құрайтын 200-ден астам ою-элементтерiнiң атаулары анықталған. Көп жағдайда ою элементтерiнiң аты материалдық дүниедегi жан-жануарлардың дене мүсiндерiне қарай, өсiмдiктердiң сабақтары мен жапырақтарының сыртқы бейнелерiне қарай немесе геометриялық фигуралардың жаратылу ерекшелiктерiне қарай аталып келген. Тiптi, олардың арасында аңыз ертегiлерде айтылып жүрген аждаћалардың бейнесiнен бастап бүгiнгi күнгi космосты игеру тақырыбына дейiнгi атаулар мен элементтер де кездеседi.
Сонымен қатар қазақтың ою-өрнек
элементтерiнiң керемет
Қоғамның дамуы адамдардың ой-санасының, мінез-құлқынын өзгеруімен қоса сыртқы сымбат, келбетінің де жаңаруына ыкпал етуде. Қазір киім, бұйымдарда ою-өрнектерді шығармашылықпен қолдану заман талаптарынан туындап отырған мәселелердің бірі деуге болады.
Ежелден келе жатқан кәсіп қол өнер халықтың өмірімен, тұрмысымен бірге дамып, ұрпақтан-ұрпаққа беріліп отырады. Қолөнер шеберлері оюмен танылады. Орнамент-әсемдеу, сәндеу деген ұғымды білдіретін латын сөзі казақ тіліңде ою-өрнек болып алынып жүр. Бұл сөздің ұғымы бір нәрсені ойып, кесіп алып жасау немесе екі затты оя кесіп қиюластырып жасау, бір нәрсенің бетіне ойып бедер түсіру деген мағынаны білдіреді. Ою-өрнек, әшекей жасау шеберлігі бейнелеу өнерінің бір түрі. Ою-өрнектің бір түрі — ою, белгілі бір затты ою ( тас, темір, ағаш) кесу (ағаш, сүйек) тілу (былғары, тері) қию (қағаз, мата) тәсілдері арқылы жүзеге асады. Ою-өрнек түрлері бүгінгі күнге дейін түбегейлі жүйеленген жоқ. Қол-өнер шеберлері ертеден ою-өрнек атауларын екі топқа бөліп қарастырады, бірінші топ ою-өрнектердің тікелей өзіне, түріне катысты негізгі атаулар, екінші топқа жалпы ою-өрнекті теориялық жағынан негіздеу. Ою-өрнек тарихы, халық тарихымен бірге жасасып келе жатқаны белгілі.
Қазақ кілеміндегі ою-өрнектер. Шеберлер кілемдердегі ою-өрнектерді естерінде қалғандары бойынша немесе үлгілері бойынша орындаған, сирек жағдайларда өздеріне ұнаған элементтерді көшіріп алған кез-келген кілемде еркін ойлап шығару үлесі бар.
Кілемдердің ою-өрнектік
элементтері-бұл өрнектердің
-өсімдік тектес: гүл,ағаш,жапырақ және т.б;
-жануарлар тектес: құстардың ізі,ботакөз,мүйіз және т.б;
-заттық:тұмарша,балдақ,сырға,
-космогониялық: ирек, кереге бас;
-декоративтік немесе
көмекші: геометриялық денелер,
Өсімдік ою-өрнектері табиғаттан алатын жапырақ, гүл, бұта ағаш, орман, жер-суды және т.б. мазмұнын біріктіреді. Гүл шешегі және жапырақ ою-өрнектері көптеген бұйымдардың бетін айшықтауға пайдалынады.
Қазақ халқы нанымдарда тәңірлік хайуанаттар- ат, бұғы қасқыр, қошқар, аққуды құт деп есептейді. Ата-бабаларымыз малдың ерекше қасиеттерін бағалап ән-жырға, күйге қосты. Олардың біраздары шығармаларға бейнелі қол өнерде ою-өрнекке айналды. Сондықтан хайуанаттар оюларының тамыры тереңде жатыр. Бұл оюдың негізін (қошқар мүйіз) – өрнегі қалайды. Мүйіз – нақыштарымен безендендірілмеген заттар жоқ деп айтсақ болмайды.
Бұдан басқа хайуанаттар әлемін білдіретін ою-өрнек түрлері көп, бірақ формаларының көпшілігі геометриялық денелерден тұрады. Мысалы, ботакөз, құс тұмсық, қазмойын, сыңар мүйіз, айшық, жұлдыз және т.б.
Космогониялық ою-өрнек біздің көркем өнер мәдениетімізге өте ерте замандардан сіңіп қалыптасты. Бұл ою-өрнектің негізін әлем, аспан, күн, ай, жұлдыз және бүкіл кеңістіктің бейнелерінен құралады.
Ата-бабаларымыздың аспандағы бір тәңірге сеніп, жалбарынып табынуы, жақсылық бата тілеуі жайдан жай тумаған болар. Қалай болсын күннің шапағаты мен айдың шығып тууы, теңелуі, тұтылулары, жұлдыздардың ағуы бәрі ерекше әсер қалдыратын құбылыстар кілем тоқымаларында мағына –ұғымын сақтап ою өрнек нақышымен безедендіріп келеді. Бүгінгі қалы кілемдерде жазу дәстүрі әлі де қолданылады. Бұл жазуларда анасы мен әкесінің тілегі, сәлемдері, тарихи мәліметтер ерекше жазылады. Демек, бұдан қазақ халқы ерте замандардан ою-өрнек өнерін өмір мүддесіне, тұрмыс қажетіне пайдаланып, іске жаратып келе жатқанын көреміз. Осы орайда қазақ халқының көне дәуірлерден бері жалғасып келе жатқан мұрасы болып анадан қызға беріліп, өзіндік дәстүрге ұласып дүние жүзіне тараған қол өнердің бірі болып табылады. Түкті кілем. Қазақ халқының түкті кілемдері композицияларында орталық алаң-қазық және шеттік жиектер-қорған немесе қоршау дәстүрлі бөлінуі сақталынады.
Кілемдердің жабық композициялық құрылымдарының ерекшелігі орталық симметриялық алаңдарда әр түрлі геометриялық формалар жұқа желілі контурмен жиектеледі,ал кейбір жағдайларда онша көп емес жолақ,ала жіп жүргізіледі,ол тыныштықты білдіреді. Орналастырылған ою-өрнектің түріне қарай кілемнің орталық алаңы негізгі түкті мынадай болып ерекшеленеді:
-көпбұрыштардан,
-кілемнің орталық осіне үш-төрт түрлі денелер немесе баспалдақты шаршылар, қошқар мүйіз өрнегімен біріктіріледі;
-өсімдік тектес ою-өрнектер
құс немесе жануарлардың
-жұлдыз өрнегі үш немесе төрт бейнемен кілемнің орталық осіне, ал кейде раппорт торынан тікелей екі қатарда орналастырылады (;
-сирек қазақтың медальондық
кілемдеріне «классикалық»
-қазіргі кілемдік компазицияларда бұғылардың, әтештердің, аққулардың, гүл салынған құтылардың бейнелері кедеседі; бұл құбылыстар уақыттың белгісі, бір жағынан халықтық кілем тоқушылардың тілегін білдірсе, екінші жағынан кілем тоқу өнерінің әртүрлі елдермен таныстығын білдіреді.
Кілемдердің фондық кеңістігі салынған өрнектер мен орталық медальон арасын жеңіл өрнекпен шағын гүлдермен немесе желілі ою--өрнектемен толтырады.
Түкті кілем оюында кейде ескі нышандар, мысалы, тісті крестер күннің бейнесін нышандайды; шаршы адамзаттың «жабық» бейнелеріне жатады дейді зерттеушілер; сегізбұрышты жұлдыз құдайшылықты, аспанды білдіреді. Ала жіп – «өмір жібінің» ою-өрнектік баламасы, аспан мен жердің байланысының нышаны. Ағаш көбінесе крест бейнелі гүлдердің контуры болып келеді.
Кілемдерде гүлдердің өрнегі үшеу немесе төртеу болады. Олар шамасы сандарды бейнелеу нышандарымен байланысты болса керек. Төрт саны алғашқы элементтерде (жер, ауа, су, от) жыл мезгіліне, жарық тарабына, өмірдің кезеңдеріне сәйкес келеді. Үш саны бұл жетілдіру бейнесі (құбылыстың немесе үдерістің үш кезеңі, құдайдың үш жақтылығы және тағы басқа) ислам нышанында ол жан, рух пен дененің өзара байланысын бейнелейді.
ХХ ғасырдың басында
кілемдердің аралығы мен
Кілемдердің жиектері немесе шеттері – шет ою, әдетте бірнеше ою-өрнектік жолақтан тұрады, алайда бәрінен жалпақ орта және жіңішке, ішкі және сртқы өрнектерден құралады. Жиектердің алаңдары онша күрделі емес, бірін –бірі қайталайтын немесе тізбекті өсімдік тәрізді өрнектермен – гүл; жапырақ; геометриялық-кереге көз ,тұмарша, жануар бейнелі- қошқар мүйіз, ботагөз, комогониялық-айшық, жұлдыз және басқа да ою-өрнектік элементтер мен мотивтерден тұрады. Жиектерді жұқа түрлі – түсті жолақтар-су бөліп тұрады. Жиектердің шеттері ХІХ ғасырдың ортасына дейін жіңішке болып келген.
Біздің заманымыздағы ашық және әр-түрлі түсті кілемдерден олардың айырмашылығы- ХІХ ғасырдың аяғындағы кілемдер қанықтырылған қызыл түсті, негізгі ою-өрнегі көк түсті, ақ, жасыл, сары және басқа да түстердің аздаған қосындысынан тоқылған.
Бір және басқа да түстердің қосындысы (төрттен тоғызға дейін) көптеген кілемдерде қолданылатын түстердің маңыздылығын көрсетеді, шамасы ол сәттілікті тілеудің нышандық мәні мен өмірді мәңгіліктендірумен, құнарлықпен байланысты болса керек. Қызыл түстің басымды болуы күнді, өмірді, қуанышты бейнелейді; көк-күннің,судың түсі тұрақтылық пен сенімділікті білдіреді; сары—алтынмен біріктірілген; қызыл қоңыр түс-күннің шығуын көрсетеді; жасыл- құнарлықпен байланыстырылады; ақ- қасиетті деп есептеледі.