Автор работы: Пользователь скрыл имя, 26 Февраля 2014 в 16:03, курсовая работа
Қарттарды әлеуметтік қолдау мен қорғауға, олардың экономикалық, саяси және басқа да құқықтары мен бостандықтарын іске асыруды тең мүмкіндіктерін қамтамасыз ету мен Қазақстан Республикасының Конституциясында, сондай-ақ халықаралық құқықтың жалпы танылған қағидалары мен нормаларында кепілдік берілген.
Қарттарды әлеуметтік қорғау шараларының бірі жасқа қарттық келіп немесе жоғалған қарекетін өзіне-өзі қызмет ету жалпы қызметтің әртүріне қабілетін қалпына келтіруге және орнын толтыруға бағытталған медициналық, психологиялық, педагогикалық, әлеуметтік-экономикалық іс-шаралар кешенін тұратын, сондай-ақ қарттардың толыққанды өмір сүруіне мүмкіндік беретін әрі олардың құқықтары мен қабілет, мүмкіндіктерін іске асыруын қамтамасыз етуін оңалту болып табылады.
Кіріспе
І тарау.
1. Геронтология ғылымы туралы түсінік.
2. Қартаң адамдардың проблемалары.
3. Қартаң адамдардың өмір санасы әлеуметтік проблема ретінде.
ІІ тарау.
1. Қарт адамдардың әлеуметтік-психологиялық сипаттамасы.
2. Егде адамдар бос уақытының психологиялық-педагогикалық типологиясы және шетелдегі бос уақытты өткізудегі тәжірибесі.
3. Егде жастағы психофизиологиясының өзгеруі.
ІІІ тарау.
1. Эксперименталдық топтағы сынақтан өтуші тұлғалардың себептік-қажеттік сферасының өзгешеліктері
2. Экспериментелдық топтардағы сынақтан өтушілердің эмоционалдық шеңберінің ерекшеліктері.
3. Егде жастағы адамдармен әлеуметтік жұмыстың ерекшелігі
Сұхбат барысында егде адамдардың 73%-ы қазіргі уақытта кем араласатынына өкініш білдерген, бірақ жалпы араласуға қанағаттанады. Олардың 15%-ы басқа адамдармен ара қатынастарына көңілдері толады, ал 12%-ы сол қатынас жетіспейді деп есептейді.
5. Кәрілікке деген көзқарас орын алған пікірлерде В тобындағылардың 27,5%-ы кәрілікті жақындары туралы қамқорлық, 17,5%-ы сырқаттар деп санайды. Сынақтан өтушілердің 20%-ның жауаптарында өлімнен қорқыныш бар, ал 25%-ы кәрілікті жұмыстан демалу деп есептейді.
Бейімделуі орта деңгейдегі егде адамдар өз өмірлерінің жақсы кезеңі ретінде балалық шақты (30%), оқу жылдары (30%), жастық шақты (27,5%) және қазіргі уақытты (12,5%) атап көрсетеді.
С тобы бейімделуі төмен деңгейлер
1. Болашақ туралы айтылған
2. Өткен өмірлерін бағалай отырып С тобындағылардың 40%-ы қолдана келген жұмыстарын істемегендігі туралы айтады. («Өз өміріме қарай отырып, мен оны жақсырақ және көңілдірек өткізуіме боларын ойлаймын»). Олардың 30%-ы жетістіктерге қарағанда сәтсіздіктердің көп болғанын («Өткен өмірге қарай олтырып, көп сәтсіздіктердің болғанын ойлаймын»), 15%-ы өздерінің өткен уақыттағы мақсаттары мен ұмтылыстарының қате болғандығын, 10% ойларын жартылай іске асырғандығын атап көрсетеді. Тек 5% ғана өздерінің мақсаттарына жеткендіктері туралы жазады.
3. Зейнеткерлікке шығуға қатысты пікірлерді талдау кезінде егде адамдардың 60%-ы бұл жағдайды ауыр өткізгендігін 30%-ы жайбырақат өткізгендігін және 10%-ы қуанғандығын көрсетеді. Сұхбат кезінде С тобындағы сынақтан өтушілер үшін пассивтік қызығушылықтар (теледидер көру, тоқу, оқу )сипатты екендігі анықталады, ал көбісі өздерінің сүйікті жұмысы жоқ екендігін атаған. Демек, қызығушылықтың болмауы зейнеткерлікке шығу процессін қиындатады, өйткені еңбектің орны компенсацияланбайды.
4. Туыстар мен қатынасқа
5. «Басқаларды қабылдау» шкаласы
арқылы алынған нәтижелерді
Себептік-қажеттілік шеңберіндегі ерекшеліктерін салыстырмалы талдау елеулі өзгешеліктерді анықтауға мүмкіндік береді.
С тобындағы егде адамдар (30%) А тобындағыларға (0%) қарағанда жалғыз қалудан жиі қорқады.
Жақындарға қамқорлық ретінде кәрілікті анықтау С тобында сирек (10%) болады, ал А тобында және В тобында орта болады.
Басқаларды қабылдаудың төмен деңгейі С тобындағылардың 60%-на тән. В тобында 12,5%, А тобында 0%.
Сонымен, бейімделуі жоғары деңгейдегі егде адамдар еңбектен кейінгі кезеңде болашаққа сенімділеу қарайды, өткенді оң бағалайды және басқаларды қабылдаудың жоғары деңгейіне ие.
ІІІ тарау. 2. Экспериментелдық топтардағы сынақтан өтушілердің эмоционалдық шеңберінің ерекшеліктері
А тобы (бейімделудің жоғары деңгейіндегілер)
«Эмоционалдық комфорт» шкаласы арқылы эмоционалдық шеңберді зерттеу кезінде бұл топтағы сынақтан өтушілердің 58%-ы жоғары және 42%-ы орта эмоционалдық комфорт деңгейлері анықталды. Демек, А тобындағы адамдар сабырлы, байсалды және оптимист. Қорқыныштарды зерттеу кезінде сынақтан өтушілердің 42%-ын туыстар проблемасы толғандырғандығы белгіленді («Мен өмірде балалардың бір нәрсесі ойдағыдай болмай қалды ма деп қорқамын?»). Сынақтан өтушілердің 25%-ы үлгермеушілік қорқынышымен, 17%-ы қоғамдық проблемаларды ойлаумен сипатталады («Мен нәтижесінде ауа-райы өзгере ме деп қорқамын?») Теріс эмоцияларды келтіруіші факторлар зерттеу кезінде қалау мен болмыс арасындағы сәйкес келместік (33%), туысқандардың проблемалары (25%), өткен өмірді ойлау (17%) атап көрсетілген. Сонымен бірге басқа да себептер кездеседі - 17% («Ауа райы бұзылған кезде менің көңіл-күйім де төмендейді»). Сұхбат арқылы зейнеткерлікке шығу процесіне эмоционалдық көзқарасты зерттеу барысында бейімделуі жоғары деңгейдегі егде адамдардың зейнеткерлікке шыққан соң өмір тәрізді де көптеген оң өзгерсітерді көруі анықталған. Олардың ішінде туыстармен жиі араласу, достармен жиі болу, көп оқу, демалу, денсаулықты қадағалу және тағы басқа мүмкіндіктері аталды.
В тобы (бейімделудің орта деңгейіндегілер)
«Эмоционалдық комфорт» шкаласы арқылы эмоционалдық шеңберді зерттеу кезінде сынақтан өтуішілердің 75%-да эмоционалдық комфорттық орта деңгейі анықталған. Сонымен бірге, 10%-да жоғары және 15%-да төменгі деңгейлер кездеседі.
Қорқыныштарды зерттеу кезінде сынақтан өтушілердің 45%-ы туысқандар проблемасы, 17,5%-ы денсаулық проблемасы, 12,5%-ы қоғам проблемалары толғандырғандығы анықталған. Сынақтан өтушілердің 10%-ы артық жүк болу қорқынышы кездеседі. В тобындағы сынақтан өтушілердің 30%-да туыстар проблемасы теріс эмоцияларды, ал 25%-ы өткен өмірдің естеліктері теріс эмоцияларды келтіреді («Мен жалғыз қалғанда көңіл-күйім төмендейді»). В тобындағылар зейнеткерлікке шығуына байланысты әрі оң, әрі теріс эмоцияларды материалдық қиыншылықтардың пайда болу, араласу шеңберінің тарылу және жалғыздық сезімінің пайда болу мүмкіндіктеріне байланысты.
С тобы (бейімделудің төменгі деңгейіндегілер)
«Эмоционалдық комфорт» шкаласы бойынша нәтижелерді талдау сынақтан өтушілердің 70%-да осы шкала бойынша төмен көрсеткіштерге ие екендігі белгіленді. Сынақтан өтушілердің 30%-ның эмоционалық комфорт деңгейі орта болып шықты. Бұл нәтижелер сынақтан өтушілердің қобалжып жүргендерін және қоршаған ортаға немқұрайлы қарайтынын көрсетеді. Қорқыныштарды зерттеу кезінде бұл топтағы егде адамдардың артықша жүк болудан (30%), жалғыз қалудан (30%) және денсаулық проблемаларынан (20%) қорқатындығы анықталған. С тобындағылардың 30%-да өткенді еске алу, 20% қалаумен болмыстың сәйкес келмеуі, 20%-да туысқандардың проблемалары, 20%-да сырқаттар теріс эмоцияларды келтіреді. С тобының егде адамдары негізінен зейнеткерлікке шығу нәтижесінде теріс эмоцияларға тап болады. Бұл эмоциялар жалғыздық сезіміне, қоғамға қажетсіздік сезіміне және отбасындағы абыройдың төмендеуіне байланысты. Топтар бойынша эмоционалдық шеңбер көрсеткіштерін салыстырмалы талдау елеулі айырмашылықтарды анықтауға мүмкіндік берді.
Артықша жүк болу қорқынышы С тобындағылардың 30%-да кездеседі. В тобында бұл көрсеткіш, 10%, ал А тобының 17% және В тобында 12,5%, бұл проблемалар қызықтырады. Туыстар үшін қайғыру В тобының 45%-да кездеседі, ал С тобындағы бұл көрсеткіш 10%.
Тұжырымдар
Сонымен, біздің зерттеулер нәтижелері бойынша келесі тұжырымдарды жасау мүмкін:
І. Егде адамдар еңбектен кейінгі кезеңде бейімделудің әртүрлі дәрежесімен сипатталады. Тұлғалық ерекшеліктер (өзіндік сана-сезім ерекшеліктері, себептік-қажеттік және эмоционалдық шеңберлер ерекшеліктері) бейімделу процессінің нәтижелегінің факторы ретінде шығады.
ІІ. Бейімделуі жоғары деңгейі адамдар еңбектен кейінгі кезеңде өзіндік бағалаудың тиімді деңгейіне (орта және қалаулық сипаттамаларын жоғары бағалайды). Олар өздерінің өмірі үшін өздерін жауапты санауға бейім.
Бейімделуі төмен деңгейдегі егде адамдар еңбектен кейінгі кезеңде өзіндік бағалаудың төмен және орта деңгейлерімен сипатталады, көбінесе олар өздеріне көңілі толмайды. Бұл адамдарда бақылаудың экстериалдық локусы басым болады.
ІІІ. Бейімделуі жоғары деңгейдегі егде адамдар еңбектен кейінгі кезеңде өткен уақытта жетістікке жеткендерін бағалай алады. Олардың қызығушылықтары әртүрлі болады. Олар басқаларды қаыблдауын жоғары деңгейіне ие және өздерінің ара қатынастарына қанағаттанады.
Бейімделуі төмен деңгейдегі зейнеткерлер еңбектен кейінгі кезеңде болашақтың проблемалар мен қиыншылықтарды күтеді немесе еш нәрсені күтпейді. Олар өткенді бағалай отырып қолдан келгенді жасай алмағандығын атап көрсетеді. Бұл топ үшін пассивтік мүдделер немесе сүйікті жұмыстың болмауы тән. Олар туыстарымен қатынас жасаған кезде оларды қолдау күтеді және жалғыздықтан қорқады. Олардың қатынас жасауға көңілдері толмайды.
ІҮ. Бейімділуі жоғары деңгейдегі егде адамдар эмоционалдық комфорттың жоғары деңгейіне ие, яғни олар байсалды, сабырлы және оптимист. Оларды туыстардың және қоғамның проблемалары толғандырады. Бұл топтағы зейнеткерлердің негізгі қорқынышы өз жоспарларын іске асыра алмауда немесе үлгермеуде жатыр.
Зейнеткерлікке шығу процесіне деген эмоционалдық көзқарас оларда байсалды болады, себебі олар зейнеткерлікке шыққан соң өмірдегі көптеген оң өзгерістерді көре алады. Бейімделуі төмен деңгейдегі зейнеткерлер еңбектен кейінгі кезеңде эмоционалдық комфорттың төмен деңгейінде қалып қояды, яғни олар үрейленеді, қобалжиды немесе қоршаған ортаға немқұрайлы сезімде болады. Олар бәрінен де артықша жүк болудан, жалғыздықтан және денсаулық проблемаларынан сескенеді.
Ү. Зейнеткерлікке шығу алдындағы және зейнеткерлік жастағы егде адамдарды психологиялық қолдаушы арнайы ұйым қажет, сонымен бірге бейімделу кезінде қиыншылықтарға тап болған зейнеткерлерге психологиялық жәрдем көрсету керек. Психологтың жұмысы бейімделу факторы болған тұлғалық ерекшеліктеріне сүйенуі мүмкін.
Адам өмірінің еңбектен кейінгі кезеңдегі бейімділіксіз профилактика жасау бойынша жұмыстар.
Зерттеу нәтижелері бейімделуі төмен деңгейдегі егде адамдардың тобымен психологиялық жұмыс жүргізу қажеттілігін көрсетті. Жұмыс бейімсіздік профилактика жасауға бағытталуы керек. Зейнеткерлікке шыққан соң егде адамдарда жаңа құндылықтарды, рольдерді, дағыдыларды игеру қажеттілігі пайда болады. Өмір тәрізді өзгерген және қызметтің еңбектік формасы тоқталған кезде олар қоршаған ортамен байланыстарын, жарамдылықтарын және өмірге деген қызығушылықтарын мүмкіндік барынша ұзақ қолдап отыруы қажет.
Профилактикалық жұмыс екі кезеңде ұйымдастырылуы мүмкін:
І. Зейнеткерлікке шығуға дайындық.
ІІ. Еңбектен кейінгі кезеңде егде адамдармен жұмыс істеу. Әрбір кезеңде өзінің мақсаттары мен оларды іске асыру тәсілдері болады.
І кезең
Дайындық кезеңі зейнеткерлікке шығудан алдын басталады.
Мақсат. Егде адамдардың зейнеткерлікке шығу үшін оларды залалсыз және физикалық-психологиялық денсаулығын сақтаған хәлда сол кезеңге өтуі мынада жатыр: адам бастапқы кезде өмір тәрізі мен статусының өзгеру процесін ойдан өткізеді, яғни ол шынайы сол уақытқа дейін стресстік жағдайлар мен бейімделуге дайын тұруы қажет, соған үлгеруі керек.
Әлеуметтік-психологиялық жұмыстың негізгі формалары: