Әлеуметтену ғылым ретінде

Мигранттардың үлкен топтары қалаларға  ағылды. Себебі, қаладғы тұрмыс деңгейі  жоғары болды. Атап айтқанда, еңбек ақының біршама жоғары деңгейі, пәтер-үйлердің толық жабдықталуы, жаңа мамандықты іріктеу, оны ауыстыру материалдық және мәдени құндылықтарға жолдың ашықтылығы, т.б.  Қаланың тұрмыс деңгейінің жоғары болуы, т.б. сияқты факторлар да ауыл-селоның күйреуіне әкеліп соқты. Қала мен ауыл-село халқын бірнеше, алуан түрлі ерекше топтарға бөлуге болады. Олардың өлшемдері мыналар: мамандық құрылымы, білім дәрежесі, материалдық қамтамасыз етілуі, физикалық дайындығы, әлеуметтік жауапкершілігі,белсенділігі, жасы, отбасы жағдайы заңға, саясатқа қатынасуы, т.б.

3. ҚАЗІРГІ ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ ҚАЛА МЕН СЕЛОНЫҢ ӘЛЕУМЕТТІК КӨКЕЙТЕСТІ МӘСЕЛЕЛЕРІ

Қала мен ауыл-селоның  әлеуметтік көкейкесті мәселеріне олардың  мұң-мұқтажын, талап-тілектерін, мүдделерін қамтамасыз ететін, қанағатандыратын мәселелер жатады. Олар, ең алдымен, қала мен ауыл-село тұрғындарының әлеуметтік-материалдық тұрмысын ұдайы жақсарту, олардың мұң-мұқтажын жақсарту, талап-тілектерін орындау, жұмыспен қамтамасыз етіп, жұмыссыздықты жою, жалақыны көбейтіп, оны уақытында беріп отыру, жұмыс жағдайын жақсарту, еңбеккерлердің бос уақытын, демалысын дұрыс ұйымдастыру, жас өспірімдерге лайықты тәрбие беру, білікті, сапалы маман кадрларды дайындау, тұрғын үймен қамтамасыз ету, денсаулық сақтау тұрмыстық қызмет көрсету, зейнеткерлерге ұдайы қамқорлық жасап отыру, мәдени-ағарту мекемелердің жұмысын ұдайы жақсартып отыру.

Жалпы алғанда, қаланың жағдайы  қалатұрғындарының тұрмыстық, материалдық  жағдайы, қажетті мүмкіндіктерді табу, орындау жағынан ауыл-селодан  көп алда деп айтуға болады.

Қазақстан өкіметінің 2000-2005 жылдарда ауыл-селоны дамытуға арналған мемлекеттік  бағдарламасында көрсетілгендей, бүгінгі  таңда еліміздің селоларына қайта  құру процестері жүргізілуі қажет. Осы  мерзімдердің ішінде Қазақстанның әрбір аймағында машина-технологиялық станцияларды, ақпараттық-маркетингтік жүйелерді салу, өндірілген өнімдерін өткізу жүйесін ұйымдастыру, малдың генофондыларын сақтау, олардың тұқымын асылдандыру және пайдалану, несиелік жолдастық ұйымдар құру, ауыл шаруашылығына инвестиция тартуда ынталандыру, ауыл шаруашылық өнімдерін өнідірушілердің ішкі нарығын қорғау, ауыл-селода тұрмыс қызметін көрсететін және оны қамтамасыз ететін инфрақұрылымды көлік, көлік жолдарын қайта құру және пайдалану, энергиямен жабдықтау, жаппай елді мекендерге телефон, газ жүргізу, сумен жабдықтау, тұрғын үймен қамтамасыз ету әлеуметтік-мәдени мекемелермен қамтамасыз ету және денсаулық сақтау, білім жүйесін, бұқаралық мәдениетті, дене шынықтыру және спортты дамыту, шағын бизнесті және кәсіпкерлікті дамыту, т.б. мәселелерді орындау көзделген. Бұларды жүзеге асыру үшін барлық мүмкіншіліктерді, ресурстарды (запастағы ақша-қаржыларын, материалдық құралдарды, әр түрлі бағалық-құндылықтарды, табыс көздерін көбейтіп, шағын көздерін азайту, еңбекке жарамды, оған қабілеті бар адамдарды еңбекке жұмылдыру, т.б.) халық шаруашылығына толықжұмылдыру, оларды ұқыпты, тиімді пайдалану қажет.

Қазіргі уақытта қала мен ауыл-селоны жүйе ретінде қайта құру экономикалық бәсекелестік дамудың негізі болып  саналады. Осыған сәйкес басқарудың тиімді жүйесінің қажетті құрамды бөлігі- оны дұрыс ұйымдастыру болып табылады.

Қандай да бір міндеттер, қызмет бағыттары басым екендңгңн түсіну бір басқа, сөйтсе де оларға сай келетін  ұйымдық құрылымдарды көрсету өте  маңызды. Тек осындай жағдайда ғана жүйе өміршең болып табылады және ойдағыдай жүзеге асыруға мүмкіндік туады.

Осыған орай экономикалық және әлеуметтік мәселелрі әр уақытта бір-бірімен  тығыз байланыста, бірлікте болады. Ал, бұл қоғамның ең басты өндіргіш күші-адам мен оның жұмысы тығы байланысты және бұл күрделі де шетін мәселе адам арқылы шешіледі, яғни оның жұмысы мен жағдайы арқылы анықталады.

Бір жағынан, адам өндірістің объектісі  болуымен қатар, екінші жағынан, өндірістің субъектісі (яғни, оны қорғаушы, жүргізуші, белсенді өзгертушісі, оны ұйымдастырушы, қайта құрушы). Алам өндірістің объектісі ретінде оның мақсаты болғандықтан оның өз еркі болмайды, сондықтан өндіріс адамның, жалпы қоғамның жан-жақты дамуынан материалдық игілікті өндірудің алғы шарттарын, жағдайын жасайды. Басқаша айтқанда, адамның әлеуметтік дамуын қамтамасыз етеді, сөйтіп өндңрңс алға қойған мақсатын іске асырады.

Адам өндірістің субъектісі бола отырып, өндірістің шарттары мен жағдайларын  өзінің ыңғайына жасап олардың өндірісітің  шарттарымен, жағдайларымен сәйкестендіреді, оған белсенді әсер етеді, оның тиімділігін арттырады. Екінші жағынан, өндірістің тиімділігі, субъектінің (яғни, еңбектердің) әлеуметтік дамуының әр уақытта жоғары жағдайда болуын тілейді, қоғам мүшелерінің жан-жақты үйлесімді дамуын қажет етеді. Осыған орай олардың арасында да үйлесімді қарым-қатынастар болуы керек, өйткені еңбекшіге, қызметкерге әр уақытта дұрыс жағдай, жақсы тұрмыс, көңіл-күй жасалмаса, ешқандай өндіріс тиімді дамымайды. Бұлардың нақтылы көрінісі еңбек, жұмыс процесінде, оған қатынастарынан, олардың ондағы тәртібінен белсенділігі мен жауапкершілігінен т.б. сезіледі. Еңбеккерлердің, қызметкерлердің өмір сүру жағдайы төмен болған сайын, адамдардың қанағаттандыру дәрежесі, яғни қанағат сезімі тіпті төмендейді. Мұны өндіріс ұжымдарының басқару, жұмыс деңгейінен байқаймыз. Осының басты көрінісі ретінде, олар әлеуметтік даму міндеттемелері мен жоспарды орындамайды, оларды жүзеге асыруға қайта кедергі жасайды. Міне, осылардан адамның, әсіресе, еңбеккер мен қызметкердің әлеуметтік даму деңгейінің төмендігі неге әкеліп соғатынын көреміз.

Қорыта айтқанда, жоғарыда көрсетілген  мәселелер қала жіне ауыл-село тұрғындарының  әлеуметтік дамуының негізгні көрсеткіштері  болып саналады.

ІХ. ЭКОНОМИКАЛЫҚ ӘЛЕУМЕТТАНУ

1. Экономика - әлеуметтанудың зерттеу объектісі.

          2. Экономикалық өмірдің көкейтесті  әлеуметтік мәселелері.

1. Экономика - әлеуметтанудың  зерттеу объектісі.

Экономикалық әлеуметтану жалпы  әлеуметтану ғылымының қоғамның экономикалық өмірін зерттейтін арнаулы теориясы болып саналады. Бұл арнаулы теория жалпы әлеуметтанудың қарқынды дамуымен және оның экономикалық процестерімен тығыз байланысының негізінде пайда болды. Осыған орай экономикалық әлеуметтанудың объектісіне зерттеушінің қалауына қарай алынған қандай да болмасын экономикалық және әлеуметтік тұрғыда бір-бірімен тығыз байланысқан құбылыстар мен процестер жатады. Ал, экономикалық әлеуметтанудың пәніне қоғамның экономикалық дамуының әлеуметтік аспектілері жатады. Бұған экономиканың алуан түрлі салалары, әлеуметтік инститіттар (фирмалар, акционерлік қоғамдар (АО) корпорациялар, банктер, т.б.), алуан түрлі адамдар бірлігі (мысалы, өндіріс, еңбек ұжымдары, өндірістік бірлестіктер, топтар, бригадалар, т.б.) ; экономикалық процестер,  өндңрңс саласындағы қатынастар (үстемдік ету – бағыну, басқару-орындау), еңбеккерлердің өндірісті басқаруға қатынасуы, жұмыс күшінің тұрақсыздығы, ауысуы, миграция, мамандықты іріктеп алу, еңбек ұжымдарының әлеуметтік қорлары мен ресурстық мүмкіншіліктері, адам және алуан түрлі топтардың экономикалық іс-әрекеттің себеп-дәлелдері, экономикалық сана, экономикалық ойлау, экономикалық-материалдық жағдайы, көңіл-күй, тәртіп, мұқтаждық, талап-тілек, әлеуметтік құндылықтардың еңбектің өнімділігіне, тауардың сапсының артуына әсері, т.б. жатады.

Экономикалық әлеуметтану экономикалық процестерді адамдардың іс-әрекеті, қызметінің жемісі ретінде қарайды. Қоғамдағы адамдардың материалдық  тұрмыс жағдайы әр түрлі болғандықтан, олардың мұқтаждығы, талап-тілектері  де, тұтыну дәрежелері де әр түрлі. Сондықтан олар қоғамда әр түрлі рөлдер, яғни қызмет атқарады, осыған сәйкес оған қоғамда әр түрлі орында, жағдайда, беделде, т.б. болады. Экономикалық әлеуметтану экономиканы зерттеудің басты мәселесі ретіндеэкономиканың өзалдына жүйе деп қарайды. Ал, экономикалық жүйеде- өндіріс-бөлу-айырбастау-тұтыну жүзеге асырылады. Ал, бұл процестің нарықтық түрі: “Сұраныс және ұсыныс”. Нарық дегеніміз, тар мағынада- азық-түлік және басқа өндіріс бұйымдарын, тауарларды сататын сауда орны. Ғылыми тілмен айтқанда, ол тауар айналымының өрісі, сатып алу мен сату ісінің жиынтығы. Таурларды ұсыну жіне оған деген төлеу қабілеті бар сұраныс. Нарық теориясы ұдайы өндіріс (воспроизводство) теориясының құрамды бір бөлігі. Нарық тауар өндірісі туып, өсуімен қатар пайда болып, дами бастайды, әсіресе ол қала мен ауылда натуралдық шаруашылық ыдырап, қоғамдық еңбек бөлінісі тереңдей түскен кезде етек алып кеңейеді.

Әлеуметтік зерттеуде бұл екі  процес, яғни сұраныс пен ұсыныс қатар қолданылады, өйткені, зерттеуші  әлеуметтанушының басты назары ең алдымен мұндағы алуан түрлі адамдардың, олардың топтарының мінез-құлқына аударылады. Адам және оның топтары – жұмысшы, қызметкер, тұтынушы, айырбастушы, стаушы, сатып алушы, т.б. ретінде қарастырылады. Экономикалық дамудың әлеуметтік аспектілерін жан-жақты ескеріп, талдап отыру керек. Мысалы, әлеуметтік, рухани құндылықтары бойынша адамның ең жоғары қасиеттері-инабаттылығы, еңбек сүйгіштігі, оған қатынасы, ынталығы, ұқыптылығы, оның қайырымдылығы, әділеттілігі, жауапкершілігі, белсеңділігі, шаруа қорлығы, т.б. қоғамдық өндірісті дамытып, оның өнімін көбейтіп, сапалы тауарларды көп өндіруге тікелей әсерін тигізіп отырады.

Осыларға орай, экономикалық әлеуметтану  еңбектің мазмұны мен түрлері, яғни жұмысшылар мен қызметкерлердің  білім деңгейі мен мамандығы, саналылығы, әділеттілігі, белсеңділігі, жауапкершілігі, т.б. қасиеттері еңбек процесіне қалай әсер ететінің де зерттейдң.

Экономикалық әлеуметтанудың бір  ерекшелігі сол, ол экономика құбылыстар мен процестерді жеке адамның  топты оның ішінде жіктің экономикалық жағдайы, материалдық әл-ауқаты, одан туатын сана, ойлау және мінез-құлқымен тығыз байланыстырады. Сөйтіп ол экономиканы реттеудің, басқарудың әлеуметтік механизмдерін ашады да, экономикалық сананы, экономикалық ойлауды, экономикалық ынта, ықылас, мәдениет, т.б. мәселелерді зерттейді. Міне, осылардың бәрі экономиканы әлеуметтік тұрғыдан зерттеудің ең басты мәселелері.

Қазіргі уақытта біздің еліміз нарқытық экономикаға өтуде. Ал, нарықтық экономика  деп нарықтық қатынастарға негізделген  шаруашылық өмірін ұйымдастыру, оның белгілі бір деңгейдегі құрылымы мен шартты жағдайын айтамыз. Нарықтық қатынастар- бұл экономикалық қатынастар.Нарықтық қатынастарға өтуге байланысты жаңа экономикалық құбылыстар мен процестер (жекешелендіру, акционерлендіру, аренда, фирма, корпорация, аукцион, биржа, т.б.) өмірге келіп, жаңа ұғымдар, түсініктерді туғызды. Бұл құбылыстарды, оларды бейнелейтін ұғымдарды экономикалық теория тікелей зерттейді. Ал, әлеуметтану осындай экономикалық мәселелерді қарастырғанда, ең алдымен, адамның, әлеуметтік топтың, жіктің экономикалық мінез-құлқын қарайды. Сондықтан экономикалық әлеуметтану қандай да бір экономикалық қшбылыс, процес болмасын, оларды талдау, анықтауда әр уақытта нақтылы жеке адамнан, оның топ-жіктерінен, олардың өмір тіршілік ерекшеліктерінен, жағдайынан бастайды.

Сонымен, экономикалық жүйедегі адам, оның нысаны бағыттары, тіртібі –  міне экономикалық әлеуметтанудың құбылыстары  мен процестерді зерттеудің басты  бағыттары мен мәселелері. Дәлірегі, адамның өмір сүріп, отырған ортасы – қазіргі экономикалық жүйеге қатынасы, ондағы алуан түрлі жүріп жатқан өзгерітсерге (ой-пікірлері, көзқарастары), нарықтық қатынастарға, ондағы экономикалық реформаларға қатынасын зерттейді. Алғашқы кезде көпшілік халық нарықтық қатынастарға, экономикаға көшкісі келмей оған бөгет жасады. Елде мұндай жағдайдың болуы ескі стереотипті ойлаудың болып жатқан іс-әрекеті сол уақыттағы кер тартпалылығымен түсіндіруге болады. Тек қана кейінгі 2-3 жыдарда ғана халық нарықтық экономиканың қай жағынан болсын, пайдалы, тиімді екенін түсініп, мойындайды. Сөйтіп қазіргі халықтың басым  көпшілігі нарықтық экономикалық қатынастарды жақтап, оның ілгері джамуына күш салуда. Экономикалық әлеуметтану экономикалық құбылыстар мен процестерді зерттегенде белгілі бір әдістемелік қағидаларға сүйенеді. Олар:

1.Қандай да бір экономикалық  процестерді зерттеу объектісіне  айналдырғанда экономикалық әлеуметтану  өндірістегі әрбір таптың оның  ішіндегі топтың, мұң-мұқтажы, мүдде,  талап-тілегі тұрғысынан зерттейді.

2.Қандайда бір әлеуметтік талдау жүргізбесін, экономикалық әлеуметтану өндірістегі әлеуметтік топтардың, оның жіктерінің меншік формасына қатынасын, әл-ауқатының дәрежесін, өмір сүру жағдайларын нақтылы еске алып отырады.

3.Экономиканы, ондағықатынастарды  дамытуға әлеуметтік факторлардың тигізетін әсерін және экономикалық қатынастардың әлеуметтік қатынастарға, процестерге тигізетін әсерін ескереді.

4.Әлеуметтік-экономикалық міндеттері  шешуде әлеуметтік, яғни,адам факторына  басты назар аударады.

5.Экономикалық және әлеуметтік  мәселелерді тығыз байланыста қарап, шешілетін практикалық мәселелерді де бірыңғай байланыста қарауға бағыттап отыралы,

6.Шаруашылық тетігімен салыстырғанда  әлеуметтік тетіктің ықпалы басым  түсінетінін әр уақытта ескеруді  қажет етеді;

7.Экономикалық және әлеуметтік саяси тығыз байланыста болатынын есте ұстау.

   Айта кететін бір жайт, экономикалық әлеуметтану жеке дара әлеуметтану теорияларымен, мысалы, еңбек әлеуметтануы ұйым және басқару әлеуметтануымен де айналысады. Экономикалық әлеуметтанудың зерттеуііндегі басты айырмашылық – ол жалпы экономикалық және әлеуметтікқұбылыстар мен үдерістердің даму заңдылығын зерттейді. Ал, заңдылықтар деген не ? олар осы байланыс, қатынастардың ең тұрақты, қайталанатын,қажетті, мәнді, басты жақтарының жиынтығы. Әлеуметтануда заңдылықтарды даму  тенденциялары деп те айтады.

Осы құбылыстар мен процестердің қатынастары  мен байланыстарының негізінде  экономикалық әлеуметтану, бір жағынан, әлеуметтік алуан түрлі топтардың, жіктердің мұң-мұқтажын, мүддесін, талап-тілегін  қанағаттандырып, іске асыру жағын ойластырса, екінші жағынан, жалпы экономикалық дамудың факторлары мен алғы-шарттарын, экономикалық және әлеуметтік дамудағы байланыс-қатынастардың мәнін зерттеп, анықтайды. Экономиканың әлеуметтік қатынастарға ықпалын, әлеуметтік топтарға бөлінудің экономикалық себептерін ашу, экономика дамуының әлеуметтік факторларын талдап көрсету қажет. Мысалы, экономиканың кейбір әлеуметтік мәселелері, атап айтсақ,қызметкерлердің білім және мамандық, үй-тұрмыс, жалақы, табыс, кірісі, бала тәрбиелеу, т.б. біршама дұрыс шешеілген, ал, өндіріс жүйесіндегі топтардың, олардың ішіндегі жіктердің қоғамдық өндіріс орындарындағы іс-әрекеттері  мен мінез-құлықтары әлі осы уақытқа дейін зерттелмей келеді. Бұл өте маңызды, өзекті мәселе. Бұл мәселені дұрыс шешпейінше өндіріс қарқынмен дамиды, еңбек өнімділігі жоғарылайды, сапалы тауарлар көп шығарылады деп айту қиын. Өйткені  өндірістегі өндірілген өніімді бөлу, айырбастау, тұтыну, оларды жоспарлап, жұмысты дұрыс ұйымдастыру арқылы жүргізу осындағы әр түрлі адам топтарына – олардың мінез-құлқына тікелей байланысты.