Ежелгі адам өз дамуында бірінен
кейін бірі келетін бірнеше кезеңдерден
өтті. Археологияда қабылданған кезеңдерге
сәйкес адамзат тарихы тас, қола және темір
дәуірлеріне бөлінеді.
Тас дәуірінің кезеңдері:
1. Палеолит (ежелгі тас дәуірі)
А. Ерте палеолит
Ә. Орта палеолит
Б. Кейінгі палеолит
2. Мезолит (орта тас ғасыры)
3. Неолит (жаңа тас ғасыры)
Ежелгі тас дәуірі адамзат тарихындағы
ең ұзаққа созылған және аса маңызды кезеңдердің
бірі болып табылады.
Ежелгі тас ғасыры-адам мен оның шаруашылығының
қалыптасуының бастапқы уақыты. Алғашқы
адам жабайы өсетін дәндерді жеміс – жидектерді
жинап жануарларды аулаған. Ежелгі тас
дәуіріндегі адамдардың қоғамдық ұйымы
күрделі де ұзақ даму жолынан өтті. Оның
бастапқы кезеңі алғашқы төбыр-бірлесіп
қорғану және шабуыл жасау, аң аулау және
жиын терін үшіп бірлесу болды.
Ежелгі палеолит – ірі-ірі үш кезеңге:
Олдувэй (б.з.б. 2,6 млн жыл-800 мың
жыл);
Ашель (б.з.б. 800-140 мың жыл);
Мустье (40-35 мың жыл) кезеңдерге бөлінеді.
Адам баласынының ең алғашқы
еңбек құралдары тастан жасалған. Осыған
байланысты алғашқы тарихи кезең тас ғасыры
деп аталған.
Табиғаты. Оңтүстіктегі Үнді
мухиты жағынан жылы ауа Қазақстан жеріне
келіп турған. Сондықтан Казақстанда субтропиктік
ормандар болған.
Осы кездегі Қазақстан жерін
мекендеген жануарлар: өзен, көлдердің
жағасында пілдер, шалғында жылқылар,
таулы жерлерде аюлар, мамонттар, бұғылар,
бизондар, тауларда арқарлар, тауешкілер
т.с.с. Б.з.б. 100-80 мың жыл бұрын ауа райы
құрт өзгерген. Осы кезде Қазақстанда
ұзаққа созылған ауа райының суытуы басталған.
Барлық тауларды мұз басқан. Бұл суық мерзім
б.з.б. 12-5 мың жылдарға дейін созылған.
Адамдары. Қазақстан жерін ежелгі
адамдар б.з.б. 800-140 мың жылдықтардан бастап
мекендеген. Алғашқы адамдар Қаратау жотасы
мен Қарасу тұрағында мекендеген.
Алғашқы адамдардың айналысқан
істері: аң аулау, терімшілік.
Алғашқы адамдар баспанасы:
табиғи үңгірлер, үңгіме қуыс, тау шатқалдары
т.б.
Адамдар табиғаттың дүлей күшіне
қарсы тұру үшін, бірігіп аң аулап тіршілік
етіп қиындықты жеңу ұшін топпен өмір
сүрді.
Еңбек құралдары. Ауыр салмақты, тік бұрышты
ұсақ шақпақ тастар ең ежелгі еңбек құралдарына
жатқызылады. Жамбыл облысындағы Бөріқазған,
Тәңірқазған, Шабақты мекендерінен (5000-ға
жауық тас құрал), Қазанғап шатқалы (тастан
жасалған 300-ге жуық құрал), Қарасу тұрағы
(тастан жасалған 1500-ға жуық құрал), Сарыарқа
тұрақтары, Балқаштың Солтүстік жағалауы
(ежелгі адамдардың тұрақтары) т.с.с. жерлерден
тастан жасалған құралдар табылған.
Орта палеолит. (б.з.б.
140-40 мың жылдықтар).
Орта палеолит дәуірі ертедегі
адамның дамуымен, мәдениеті дамуының
жаңакезеңі болуымен ерекшенеледі.
Орта палеолитте Қазақ даласындағы
жер құрылымында күшті тектоникалық (құрылу,
өзгеру процестері–грек сөзі) қозғалыстар
болып өтті. Соның нәтежесінде таулар,
төбелер пайда болып, жерді екі рет топан
суы басты. Солтүстік Мұзды мұхиттың суы
көтеріліп, ол Қазақстан жеріне дейін
келді. Орталық Қазақстанда жер деңгейі
500 метрге дейін көтерілді. Бірнеше мың
жылдардан кейін Оңтүстікте басталған
мұздардың еруіне байланысты Қазақстан
жерінде құмды, шөлді, суы тапшы жерлер
пайда болды. Өзеңдердің қазіргі арналары
қалыптаса бастады.
Қазақстандағы жазық жерлер
(Ертіс пен Балқаш маңы) орманды далалы,
оңтүстігі көбіне жусанды, шөлді болып
қалыптасты. Тянь-Шаньда және басқа да
таулы жерлерде қаптал қарағай, шырша,
жөке, қызыл қайың, қандыағаш өсетін болды.
Қазақ даласында бірнеше хайуанаттардың
түрлері болды: пілдер, жүні сирек мамонттар,
жазық далада түйе, қарақұйрық, бөкендер
т.б. болды.
Адамдар және олардың
тіршілігі.
Орта палеолит дәуірінің адамдары–
неандертальдықтар. Антропологиялық келбеті:
қысқа мойынды, аса ірі тісі бар, сөйлеу
қабілеті дұрыс қалыптаспаған.
Негізгі кәсібі: аң аулау, терімшілік.
Аңды қауым болып бірігіп, топпен аулаған.
Басты ерекшеліктерінің бірі
шақпақ тастарды бір – біріне үйкелеу
арқылы отты шығаруды үйренді. Осы кезде
алғашқы діни наным қалыптаса бастады.
Ең алғашқы дін магия. Бұл арқылы өлікті
бір қырына қарай жатқызып, аяғын бүгіп
жерлеген.
Еңбек құралдары және
археологиялық ескерткіштер.
Тасты өңдеу әдісі жетілді. Еңбек
құралдары негізінен, нуклеуістен (тастан)
жасалды. Пышақ, қару ретінде үшкір тас,
ағаш, тері өңдеу үшін қырғыш тас пайдаланылды.
Археологиялық ескерткіштер
Оңтүстік Қазақстандағы Топалы шатқалы
мен Қызылрысбек тұрағынан таблыған заттар:
үшкір тас, қырғыш т.б.
Соңғы палеолит.
Соңғы палеолит б.з.б. 40-35 мың
жалдан басталып, 12-10 мың жылмен аяқталады.
Бұл жер шарының барлық климаттық аймақтарына
адамның кеңінен тарай қоныстаған және
нәсілдер мен нәсілдік топтардың қалыптасу
уақыты. Бұл тұста адамдардың рулық қауымы
мен топтық ұжымдары қалыптаса бастады.
Рулық қауымдар барлық жерлерде
алдымен отбасының қамқоршысы, бала өсіруші
ана төңірігінде топтасты, осыған байланысты
әйелдер алғашқы қауымда үстемдік жасады,
мұның өзі аналық – матриархаттық дәуір
деп аталды. Сонымен, аналық ру өзара қандас
туыстығы арқылы біріккен және шешелері
жағынан шыққан тегі бір адамдардың экзогамиялық
тобы болды.
Соңғы палеолитте ірі хайуанаттардың
азайюы адамдардың тұрмыс жағдайларын
едәуір өзгертті. Енді орташа және ұсақ
аңдарды аулау үшін жетілдірілген жаңа
құралдар қажет болды. Аңшылар қолдарына
қару алып, тамақ іздеп, ұсақ сапар шекті.
Әр түрлі іске қолданылатын еңбек құралдары
пайда болды. Соңғы палеолитте Қазақстан
жерінде адамзат қоғамының үздіксіз ілгері
дамып отырғаннын көрсетеді.
Мезолит дәуірі (б.з.б.
12-5 мың жылдықтар).
Кейінгі палеолит дәуірінен
кейін орта тас дәуірі (грекше «мезос»
- орта деген сөзден шыққын) мезолит дәуірі
келді. Бұл дәуір тарих ғылымында өте аз
зерттелгендіктен, осы дәуірдің ескерткіштері
Қазақстан жерінен аз табылған.
Табиғаты. Қазақстанның ауа райы
қүрт жылынып, мұздар еріді. Шөбі, өсімдігі
мол далалар сиреп кетті. Бірқатар жануарлар
(мүйізтұмсықтар, мамонттар) құрып кетті,
енді аңшылардың аулайтын көбінесе бизон
мен жылқы, жабайы ешкі мен киік, койы,
үйрек болды.
Мезолит дәуірінің ең маңызды
өнертабысы- садақ пен жебе. Садақ пен
жебенің ойлап табылуы өндіргіш күштер
дамуында шын мәнінде революция еді. Сайып
келгенде бұл ежелгі адамның шаруашылық
өміріндегі түбірлі өзгерістерге жеткізді.
Садақ пен жебеден басқа осы кезде микролиттер-
ұшбұрыш, ромб, трапеция, сегмент тәрізді
ұсақ қалақтар пайда болды.
Дәуірдің ерекшеліктері: жануарларды
қолға үйрету, дәнді дақылдар өсіру.
Неолит дәуірі: (б.з.б.
5-3 мың жылдықтар).
Неолит дәуірі тас дәуірінің
соңғы кезеңі жаңа тас дәуірі болып саналады.
Неолит дәуірінің аса маңызды
белгісі табиғаттың дайын өнімдерін иемдену
яғни терімшіліктің орнына келген өндіруші
шаруашылыққа негіз болған мал шаруашылы
мен егіншіліктің шығуы болып табылады.
Шаруашылықтың жаңа түрлері шығуының
адамзат қоғамының дамыу үшін орасан зор
маңызды болды, адамның еңбек кәсібінің
саласын кеңейтті, сонымен қатар оның
сипатын сапасы жағынан өзгертті. Өндіруші
шаруашылықтың шығыу «неолиттік революция»
деп аталды. Тамақ өндіруге, жеуге жарайтын
өсімдіктерді саналы түрде өсіруге, жануарларды
қолға үйретуге, өсіруге және іріктеуге
көшу адамзат тарихында адамның от жағу
өнерін меңгергенінен кейінгі асқан зор
экономикалық революция болды.
Неолит дәуірінде еңбек құралдары
жетілдіріліп, жаңадан бұрғылау, тастарды
тегістеу ағашты арамен кесу сияқты жаңа
технологиялық әдістері шықты, бірте-бірте
қиын өнделетін тастар тұрмысқа, шаруашылыққа
пайдаланылды, тас балталар, кетпендер,
дән үккіштер, келілер, келсаптар жасала
бастады. Неолит дәуірінде Қазақстан жерінде
кен кәсібі мен тоқымашылықтың бастамалары
шықты. Сонымен бірге керамикалық ыдыс
жасау іске аса бастады.
Әлеуметтік жағынан алғанда
неолит дәуірі рулық қауым дәуірі болды:
онда ұжымдық еңбек және өндіріс құрал-жабдықтарына
ортақ меншік үстем болды. Осы кезде тайпа
бірлестіктері құрылды. Тайпалар тұқымдас
жағынан және шаруашылықтың түріне қарай
біріккен бірнеше рулық қауымдардан тұрды.
Ежелгі Қазақ жеріндегі тайпалар ақшылықпен,
балық аулаумен, өсімдектерді жинаумен
шұғылданды. Кейінректе (неолитте) олар
мал өсіру, егіншілік және кен. өнеркәсібімен
шұгылдана бастады. Адамдар мата тоқып,
киім тігуді уйренді. Керамикалық заттарға
геометриялық өрнектер сала білген.
Тұрақтар. Арал өңіріндегі Сексеуіл
тұрағында малшылар мен аңшылар тұрған.
Себебі бұл жерлерде сиыр, қой, жылқы сияқты
үй жануарлардың сүйектері табылған (Қостанай
облысындағы Ботай тұрағы, Батыс Қазақстан
Өңірінлегі Көктүбек, Темір тұрақтары
және т.б.). Қазырғы уақытта Қазақстан аумағында
600-ден аса неолиттік және энеолиттік ескерткіш
мәлім.
3.
Қола дәуіріндегі Қазақстан.
Қола дәуірі. (б.з.б.
2-1 мың жылдықтар). Тас ғасыры аяқталғаннан
кейін, қола ғасыры басталады. Қола ғасыры
деп аталуының себебі, осы кезде Евразияда
қола өндіру тәсілі меңгеріліп, қола заттарын
жасай бастады. Қола еңбек құралдары мен
қару үшін қолданылатын негізгі шикізат
болып табылды. Қола дәірінде рулық қатынас
жойылып, тайпалық бірлестіктер құрылды.
Қола дәуірінің басты
үш ерекшілігі болды.
1.Қола металлургиясы. Түсті металлдар мен алтын өндірістік
жолмен игеріле бастады. Қазақстан жер
қойнауында полиметалдардың, ең алдымен
қалайы-мыс рудаларының барынша молдығы
бұл территорияда металургияның мықты
ошағы шығыуынын бір себебі болды. Қазақстанның
бірнеше өңірлірінде кен өндірілген орындардың
табылуы бұған дәлел болады.
2.Бақташылық, мал
шаруашылығы. Біздің заманымыздан
бұрынғы II мың жылдықтың ортасында Қазақстанның
далалық тайпаларында алғашқы өндірістің
өрлеуі байқалды, мал өсіру интенсивті
түрде өрістеді. Осы уақыттан бастап далалық
Евразия халықтарының шаруашылығында
мал осіру неғұрлым көбірек орын ала бастады.
Б. з. б. II мың жылдықтың аяғында –I мың
жылдықтың басында далалық өңірлердегі
халықтардың көпшілігі шаруашылықтың
маманданған жаңа түріне - көшпелі мал
шаруашылығына көшеді.
Басқа тайпалар ішінен мал өсірушілердің
бөлініп шығуын Ф. Энегельс ең бірінші
ірі қоғамдық еңбек бөлісі деп атады «Үй
жануарлардың түрі көбейді».
3.Егіншілік. Егіншілік орташа дәрежеде
дамыды.
Қола дәуіріндегі экономиканың
басты – екі бағыты болып табылатын мал
шаруашылығы мен металургияның, сондай
– ақ егіншіліктің дамуы ең алдымен еркектердің
еңбегін қажет етті; мұның өзі қоғамдағы
ер азаматтардың ролін арттырды. Сондықтан
аналық рулық қатынастың орнына аталық
ру (патриархат) орнады.
Қоғамдық өмірдегі ірі өзгерістер
өндғргіш күштердің өсуіне, қоғамдық еңбектің
мамандануының күшеюіне, патриархаттық
қатынастың дамыуна байланысты болды.
Жеке семьялар өқшауланды, семьялық меншік
кеңейді, рулық қауым ішінде мүлік теңсіздігі
өсті.
Андронов мәдениеті. Қазақстанда қола дәуіріндегі
тайпалардан көптеген тұрақтар, кен ескерткіштер
қалған. Бұларды Андронов мәдениеті деп
атайды. Бұл мәдениет – Евразиядағы ең
ірі қола дәуірінің мәдениеті. Андронов
мәдениетінің бірінші ескерткіші 1914 жылы
Сібір жеріндегі Андроов қонысындағы
Ашинск селосы маңынан табылған.
Андровнов мәдениеті шығыстағы
Минусинск шұнқырынан бастап солтүстік
аса үлкен Батыс Сібір жазығынан Қазақстанның
оңтүстігіндегі Памир тауларына дейінгі
кең-байтақ аумақты қамтыған.
Қазақстандағы ескерткіштері
Солтүстік Батыс және Орталық Қазақстанда
орналасқан осылардың ішіндегі ең ірісі
- Орталық Қазақстан. Бұл аймақта қола
дәуірінің 150- ге жуық қабірі, 30 – дай елді
мекен тұрағы бар.
Шаруашылығы. Қазақстан территориясында
қола өндіру ісі мыс пен қалайыны қорыту
арқылы б.з.б. 2 мыңжылдықта бастады. Андроновтықтарда,
негізінен, отырықшы шаруашылық басым
болған. Бұл әрине, егін шаруашылығының
дамығанын көрсетеді. Жер тесемен өнделгендіктен,
сол кездегі, егіншілік Андронов тайпаларында
«теселі егіншілік» деп аталған. Көбінесе
бидай, тары өсіріген: бақшалық шаруашылық
та дамыған.
Андроновтықтар жылқы, сиыр,
қой, ешкі, кейіннен түйе өсірген: жануарлардың
терісі мен жүнін киім ретінде, еті мен
сүтін тамақ ретінде және қосымша жануарларды
көлік, күш ретінде пайдаланған.
Қола дәуірінде Қазақстанды
мекендеген тайпалар қыш ыдыстар жасаған.
Бұл көбінесе әйелдер ісі болған. Мұндай
ыдыстарды жасағанда негізгі шикізат
ретінде балшықты пайдаланған.
Ыдысты жасау әдістері:
а) таспалық әдісі;
ә) қалыпқа салып пішіндеу әдісі.
Бұл әдістер б.з.б. XVII-XI ғасырларда
қолданылған.
Андроновдықтарда үй кәсіпшілігі,
әсіресе, тоқыма кәсібі жақсы дамыған.
Киім тігуге қой жүнін, ешкі
түбіті, малдың терісі, сүйек, тарамыс
жіп т.б. пайданалынған. Олар жүннен тоқылған
баскиім, теріден тігілген құлақшын, өкшесі
жоқ аяқкиім т.б. киген.
Андронов кеншілері. Қола дәуіріндегі Қазақстанның
кен орындары: Жезқазғандағы мыс, Қалба
мен Нарымдағы қалайы, Ақжал мен Степняктағы
алтын кен орындары (б.з.б. үш мыңжылдық).
Кен өндіру әдістері:
а) опыру әдістері;
ә) отпен үгіту әдісі;
б) ұңгіп қазу әдісі.
Андронов тайпалары өндірген
кенді суда жуған. Ол кендер балқыту пештеріне
тасылған. Мұндай балқыту пештері Атасу,
Суықбұлақ, Қанай манындағы андроновтықтар
елді мекендерінен табылған.
Қоғамдық қатынастар. Шаруашылықтың дамуындағы өзгерістер
андроновтықтарда қоғамдық үйымдағы өзгерістерге
жеткізді. Әлеуметтік жіне әскери саяси
құрылымдарда рулық – тайпалық бөлімшілер
пайда болды.
Еркек-көсем, еркек–жауынгер,
қоғамда, материалдық игіліктерді өндіруге
үстем дәреже алды; ол рулық қауымнның
басшысы болды, туыстық әке жағынан есептеле
бастады. Әр рудың өз аты болды. Мал, үй
мүліктері; еңбек құралдары рудың байлығы
болып есептелді. Жеке меншік пайда болды.
Осыдан мүлік теңсіздігі күшейіп, бай
мен кедей ұғымы дүниеге келді.
Тұрғын үйлері: жертөле немесе
жартылай жер бетіндегі үйлер. Қала дәуірінің
соңындағы үйлер – жер бетінде салынған
сопақша үйлер.