Автор работы: Пользователь скрыл имя, 16 Декабря 2013 в 12:46, реферат
Сучасная беларуская мова – адна з асноўных форм існавання беларускай нацыянальнай культуры. Яна выкарыстоўваецца ва ўсіх сферах вусных і пісьмовых зносін, таму выступае як вуснае маўленне і пісьмова-кніжнае маўленне. Адрозніваюць гэтыя формы на ўсіх узроўнях – фанетычным, марфалагічным, сінтаксічным, фразеалагічным, лексічным і стылістычным. Культура мовы (маўленне) – гэта найперш валоданне нормамі вуснай і пісьмовай форм літаратурнй мовы, а таксама ўменне выкарыстоўваць разнастайныя сродкі ў адпаведнасці з мэтамі і зместам маўлення
УВОДЗІНЫ
АСНОЎНАЯ ЧАСТКА
ПРАВІЛЬНАСЦЬ МАЎЛЕННЯ
ДАКЛАДНАСЦЬ МАЎЛЕННЯ
ЛАГІЧНАСЦЬ МАЎЛЕННЯ
ЧЫСЦІНЯ МАЎЛЕННЯ
ДАРЭЧНАСЦЬ МАЎЛЕННЯ
ВЫРАЗНАСЦЬ МАЎЛЕННЯ
БАГАЦЦЕ МАЎЛЕННЯ
ВЫВАД
ЛІТАРАТУРА
На сёнешнім, перабудоўным этапе развіццё і самой беларускай мовы, і яе культуры як лінгвістычнай дысцыпліны ці асобнай галіны методыкі галоўным чынам залежыць ад нашага настаўніка. Ад таго, якую зойме пазіцыю і ўвогуле якім стане ў самыя бліжэйшыя гады настаўнік не толькі беларускай мовы, але і ўсіх астатніх прадметаў, у асноўным будзе залежыць і перспектыва беларускай мовы як дзяржаўнай мовы суверэннай Рэспублікі Беларусь, і культура сучаснага беларускага маўлення, і ўся беларуская нацыянальная культура.
Закончыць я хачу словамі вялікага майстра “жывога кніжнага слова” К.Чорнага: “Літаратура – гэта адна з галоўнейшых галін нашай культуры. І стварэнне літаратуры – гэта не ёсць забаўка чалавека, якога завуць пісьменнікам. Стварэнне літаратуры – найадказнейшая вытворчасць”. І яшчэ: “Мова твора павінна быць па-мастацку простаю, жывою, гэтакаю, якою яна жыве, а не прыдумліваецца”.