Ашытқы саңырауқұлақтар

 

1.1.5.2 Химиялық заттардың әсер етуі

 

Ашытқы өндірісінде негізгі ашытқы шикізаты, меласса, қоректік тұздар аммоний күкірт қышқылы, диаммоний фосфат, сонымен қатар  күкірт қышқылы және магнитті күкірт қышқылы  қолданады. Кейде ашытқы жасушасының көбеюі және өсуінің кідіруі үшін де заттар керек. Мұндай заттарға күкірт ангидриді, ұшқыш қылқылдар, бактерия түзуші нитриттер, сульфиттер мен сульфидтер, фтор, мышьяк, күміс, мыс және кейбір биорганикалық қышқылдар жатады. Бұлар культуралды ортаға түскеннен кейін олар көбею процесін кідіртуі мүмкін, сондай-ақ ашытқы  жасушасының өміршеңдік кезеңінің тоқтауына алып келеді.

Ашытқының көбею жылдамдығын, сондай-ақ бактерия түзуші нитридтер кідіреді, нитритдерде нитрадтардың қайта құрылуы 0,004% бастапқы ашытқылар үшін у болып табылады.

Ашытқы өндірісіндегі  құрал – жабдықтарды және құбырларды дезинфекциялау үшін формалин қолданылады. 0,001 % формалин концентрациясы ашытқылардың өсуін тоқтатады. Ал 0,09 % көлемде ортада құрылғанда жасушалардың орташа өмір сүргіштігі қосылады.

Антибиотиктер, мысалы биомецин мен пенициллин, ашытқы жасушасының активтілігін ортаның 100 мл 50-100 мкм концентрациясын қосқанда төмендетеді.

 

1.1.5.3 Мелассалы ерітінді концентрациясының әсер етуі

 

Ашытқылардың көбеюі мен өсуі қоректік заттардың бірдей шартына ғана тәуелді екені белгілі, сонымен қатар жасуша шырынының концентрациясына және ортаның осмотикалық қысымы мен өсіруге және көбейтуге болады. Сахаромицеттің жасушасының осмотикалық қысымы 0,8-0,2 МПа жеткен кезде кідіре бастайды. Оның көбеюі ашытқыларды жоғары концентрациялық ортадан өсіргенде жоғарылайды. Культуралды ортаның осмотикалық қысымы құрамындағы құрғақ заттардың концентрациясының  өсуімен жоғарлауы мүмкін, мысалы қанттың немесе осмотикалық активті заттардың, яғни натрий хлориді және тағы басқаға байланысты.

Ортадағы қанттың концентрациясы мелассаны қосумен сипатталады, ол қою мелассаның массасына ортадағы культураның көлеміне қатынасымен анықталады, ашытқыны өсіру аппаратында өңдейді. Қазіргі таңда көптеген шетел және отандық заводтарда ашытқыларды Кр=8-10 болған жағдайда өсіреді, культуралды ортада қанттың концентрациясы 5-6 % құрайды.

Оттегі қиын еритін газдарға жатады. Орташа қысымда және 30⁰С температурада 1 литр суда 7,52 мл оттегі ериді.

Культуралды ортаны жасушамен аэрирлеу процесін система түрінде көрсетуге болады, ол екі бөлімнен тұрады және қозғалмалы тепе-теңдікте болады:

 

О₂ ауада → О₂ сұйық  → О₂ жасушада

 

Ашытқы жасушасында оттегінің ауысу процесі екі сатыдан тұрады:

1. Сұйықтағы оттегінің еруі - К_v ұзындығымен сипатталады.
2. К_r ұзындығымен сипатталады.

К_v адсорбция коэффициенті немесе оттегінің еру жылдамдығының константы болып табылады. Оттегі қысымы үнемі орташа болып келеді және температурасы да орташа болған кезде сұйық оттегінің адсорбциясының жылдамдығы төмендегі теңдікпен анықталады:

 

dc/dt=Kla (С₄-С),

 

Мұндағы: С – ерітілген оттегінің концентрациясы, яғни температура  уақытысындағы, м Моль/л;

С₄ – қанттың ерітілген оттегінің концентрациясы, м Моль/л;

Kl – сұйықтықтағы коэффициентінің ауысуына пропорциональды константы.

а – газ - сұйықтықтың жоғарғы бөлігінің ауаны, см².

 

К₄ – туындысы, К_v адсорбция коэффициенті болып табылады. Адсорбция коэффициентін сонымен қатар май берудің көлемдік коэффициенті деп те атайды. Оның ұзындығы аэрация интенсивтілігімен сипатталады.

 

К_r – ашытқыдағы абсолютті құрғақ заттардың синтезі үшін керекті (АҚ) ашытқыға оттегінің қажеттілігімен сипатталады. Бұл ұзындықтың көлемі г О₂/г. Ашытқыға оттегінің қажеттілігі олардың құрамындағы оттегін сіңіру жылдамдығына және лимитирлеу барысында қамтамасыз ету болып табылады.

Культуральды ортада оттегінің еру жылдамдығы ашытқыда оны қолдану жылдамдығынан аз болмауы керек. Тек осы жағдайда ғана өсуі орташа жүруі мүмкін.

Егер ашытқылардың өсу жылдамдығы мөлшерлі болса, онда биомассаның жиналу процесімен сипатталады, экономикалық жағынан сипаттамасы ретінде шикізатты қолдану коэффициенті болып табылады немесе ашытқыдағы биомассаның шығуымен сипатталады, % бойынша ашытқылардың шығуын төмендегі формуламен есептейді;

 

В=Д*100/М

 

Мұнда: М – шығындалған шикізаттың мөлшері, кг.

              Д – ашытқылардың алынған мөлшері, кг.

 

Ашытқы зауыттарында ашытқының шығуы әр түрлі болып келеді, ол құрал – жабдықтардың конструкциясына байланысты, сондай-ақ негізінде системаның аэрациясына, технологиялық сызба – нұсқасына, шикізаттың сапасына, өндірістің автоматизациялық деңгейіне және тағы басқа ерекшеліктеріне байланысты болады.

Тәжірибе барысында ашытқының шығу құрамында 46 % қант бар мелассаға  қатынасымен (М₄₆) есептейді, негізгі көңіл аударғаны СВ құрамының есебімен және ашытқылар болып табылады.

Шетелдерде  ашытқының шығу құрамында 50% қант (М₅₀) бар мелассаға қатынасымен есептейді.

Осыған байланысты отандық зауыттардағы ашытқылардың шығу мөлшері төмен, шетел өндірістерінде жоғары болады, сонымен бірге алынған ашытқының мөлшері және жұмсалған мелассалары бірдей болған жағдайының өзінде шетелдеріне қарағанда төмен мөлшерде болады.

1.1.5.4 Ашықы биомассасын синтездеудегі сыртқы орта факторының әсері

 
Ашытқы тіршілігіне қоршаған факторлары үнемі әсер етіп отырады. Олар температура, рН ортасы, құрғақ заттар концентрациясы, культруалды ортаның оттегімен қамтылуы, т.б. заттар.

Жоғарыда көрсетілген факторлар жасушаға қолайлы немесе қолайсыз әсер етуі мүмкін. Микроорганизмдерге әсер етуіне қарай факторлардың үш түрін ажыратады: минимальды, оптимальды, максимальды.

Микроорганизмдер  тіршілігіндегі барлық процестер оптимальды  факторлардың жағдайында жақсы жүреді. Егер қандайда бір фактор минимумнан төмен болса, организм дұрыс жетілмейді.

Температура жасушадағы зат алмасулар процесінің интенсивті өтуін анықтайды. Нан ашытқысындағы  оптимальды температура 21-34⁰С. Қазіргі уақытта жаңа оптимальды  температура алынды – 38⁰С температурасының оптимальды жағдайдан жоғарлауы  алынатын өнімнің сапасын төмендетеді, ал төмендеуі ашытқының көбеюінің активтілігін төмендетеді.

Ортаның активті қышқылдығы рН орта. Ашытқылардың тіршілігіне рН орта айтарлықтай әсерін тигізеді. рН-тың көлеміне қоректік ортаға түсуі, ферменттердің активтілігі, витаминдердің түзілуі, ашытқы жасушаларының өсуі байланысты.

Нан ашытқысының жақсы өсуі рН-тың 4,5-5,5 мәнінде ие болады. Аппаратты жүктегенде және процестің бірінші кезеңінде рН ортаны 4,5-4,6 деңгейінде ұстау керек.

Құрғақ заттар концентарциясы. Ашытқылардың көбеюінің активтілігі қоректенуге, осмостық қысымға ба йланысты. Сахаромицет ашытқыларының жасушасының осмостық қысымы 0,8-0,12 МПа. Ол ашытқылардың концентрлігі жоғары ортасында жоғарылайды.

Культуралды ортаның аэрациясы. Кез – келген микроорганизмнің тіршілігінің тұрақты болуы үздіксіз түсіп отыратын энергияға байланысты. Оны ашытқы жасушасы ашу мен тыныс алу процесінен алады. Бұл процестер бір-бірімен байланысты. Ашытқы жасушаларындағы ферментация процесінің не ашу, не тыныс алу аймақтарына бағытталуы мүмкін.

Ферментациялық  процесс интенсивті аэрациялау жағдайына биомасса жинауға бағытталады. Ортадағы еріген оттегінің жетіспеуінде тыныс алу процесімен бірге ашу процесі де жүреді. Онда ашытқылармен бірге спиртте жиналады. Ортада оттегі аз болған сайын ашытқы мен спирттің жиналуы азаяды.

Ашытқы өндірісіндегі жұмысшылардың мақсаты, тауарлы ашытқы өндіруді биомасса синтезіне бағыттап, спирт пайда болуын жою.

Химиялық заттар. Химиялық заттар ашытқыларға әртүрлі әсер етеді. Ол культуралды ортаның концентрациясына байланысты.

Культуралды ортаға химиялық заттар шикізатпен бірге (меласса, аммоний сульфаты, диаммонийфосфаты және т.б.), күкірт қышқылымен немесе залалсыздау аппараты жуу арқылы келеді. Оларға сульфидтер мен сульфаттар, фтор, мыс, нитриттер, фенолдар, пирокатехин және кейбір бейорганикалық заттар жатады.

 

1.1.6 Ашу процесі

 

Тотығу – тотықсыздану процесі ашу процесі деп атайды. Процестің жүру кезінде АИФ түзіледі. Ашу процесі кезінде сутегі доноры және акцептор қызметін ашу процесі нәтижесінде түзілетін органикалық қосылыстар атқарады.

Ашу процесінің қоздырғыштары – облигатты анаэробты микроорганизмдер. Ол тек қана  анаэробты жағдайда жүреді. Ашу процесінің оттегінсіз жағдайда жүретін 1860 жылы Л. Пастер ашқан.

Әрбір ашу процесі екі кезеңнен тұрады. 1-кезеңінде глюкоза пирожүзім қышқылына айналады да, 2 молекула сутегі субстраттан бөлініп шығады.

 

 

 

С₆Н₁₂О₆                        2СН₃СОСООН + 2Н₂

Көмірсу                         пирожүзім          сутегі

                                      қышқылы 

 

2-кезеңінде пирожүзім қышқылының сутегі тотықсыздандырады да спирт немесе қышқылдар түзіледі.

 

2СН₃СОСООН + 2Н₂                     2СН₃С НОНООН

 

Микроорганизмдердің әсерінен қанттың пирожүзім қышқылына айналуы үш жолмен жүреді.

Бірінші жолы –  Эмбден-Мейергоф-Парнас немесе фруктозадифосфат жолы. Оны гликолиз деп атайды. Бұлар бактерияда анаэробты облигатты және факультативті анаэробты организмдерде табылған.

Екінші жолы – пентозофосфат жолы. Ол көптеген прокориот және эукориот организмдерде кездеседі.

Үшінші жолы – Энтнер-Дудоров. Ол көбінесе аэробты бактериялардан табылды.

 

1. Эмбден-Мейергоф-Парнас  жолы, бірнеше реакциялардан тұрады.

 

1.      ОН                                                                              OH

        |                                                                                   |

 H – C                                                                           H – C

        |                                                                                   |

 H – COH                                                                     H – COH

        |                                                                                   |

  HO – CH               O  + AУФ                      АЕФ +   HO – CH               O

             |                                гексазокиназа                                                  

     H – COH                                                                     H – COH  

            |                                                                                    |

    H – C                                                                            H – C

            |                                                                                    |

     H₂COH                                                                           H₂C – O = PO₃H₂

       глюкоза                                                                      глюкоза 6-фосфат

 

Әрқайсысы өздеріне тән фермент арқылы жүреді. Бұл реакциия – глюкоза мен АҮФ әрекеттесіп гексокиназа ферменті  арқылы глюкоза 6-фосфат және (АЕФ) АЕФ түзіледі.

2. Екінші реакция. Глюкоза 6-фосфат глюкофосфатизомераза ферментінің әсер етуімен фруктоза 6-фосфатқа айналады.

 

 

 

 

2.    ОН                                                                           H₂COH

        |                                                                                   |

H – C                                                                                 C – OH

        |                                                                                   |

H – COH                                                                 HO – CH

        |                                                                                   |

  HO – CH             O    глюкозофосфатизомедаза     H – COH            О

             |                                                                                   |

     H – COH                                                                     H – C