Карым қатынас пеедагогикасы

Автор работы: Пользователь скрыл имя, 12 Апреля 2013 в 10:36, курсовая работа

Краткое описание

Курстық жұмыстың міндеттері.
1.Орта жастағы мектеп оқушылары өздеріне ерекше зейін қойып қарауды қажетсінеді. Олардың өмірдегі өтпелі кезең, жоғарғы талаптар, сана сезімі мен ақыл-ойының өсуі мұғалімді жасөспірімдерге жаңа қырынан келуге мәжбүр етеді.
2.Өтпелі кезең жасындағы балаларға дұрыс қалып көрсетпеуден туындайтын тартыстарды жиі кездестіруге болады.
3.Балалардың жас ерекшелігін және тәлім-тәрбие жұмысында соған сай әдіс амалдарды қолдана білмеуден кейбір мұғалімдер өз жұмысында көптеген қиындықтарға кездесіп жүр.

Прикрепленные файлы: 1 файл

таншолпан дайын пе.docx

— 51.37 Кб (Скачать документ)

Олар төмендегідей:

1.Үнемі жылы шырай таныту;

2.Үнемі мадақтап отыру;

3.Ынтымақтастық;

4.Оқыту мен тәрбиелеу  үрдісінің бірлігі.

қарым- қатынасты меңгеру.

Мұнда педагог шартты түрде  педагогикалық байланысы бар  толып жатқан коммуникативтік міндеттерді  шешеді, мәселен қарым- қатынас арқылы зейінділікті меңгереді.

Қарым- қатынастың үш жағы бар- интерактивті, коммуникативті, перцептивті.

Г.М.Андреева бойынша қарым- қатынас құрылымы:  
1. Коммуникативті (адам арқылы қарым- қатынас) 
2. Интерактивті (білім, оймен ғана ауысу емес қимыл) 
3. Перцептивті (өзара тіл табысу үшін, қарым- қатынасқа қатысып отырған партнерлердің бірін- бірі қабылдауы)

Қарым- қатынасты оқытудың оқу категориясын жүзеге асыру былайша қамтамасыз етіледі:

- мұғалімнің оқушылармен нағыз психологиялық байланысы;

- мұғалімнің оқушылармен  оқыту процесін оқу әрекетіне  айналдыру; 
- оқытудың қолайлы жағдайларын қалыптастыру; 
- ұжымдық танымдық ізденіс пен бірлесіп ойластырудың психологиялық жағдайының пайда болуы; 
- оқу процесінде жеке адамның өз бетінше жүзеге асыруы және өзінің творчествалық ойын айқындауы тиіс. 
Қарым- қатынасты оқытудың тәрбиелік функциясын

оқу былайша қамтамасыз етіледі:  
- оқу процесінде педагог пен балалардың психологиялық байланысы негізінде тәрбие қарым- қатынасы жүйесін орнату; 
- оқу әрекетін ойдағыдай қамтамасыз ететін педагогикалық қарым- қатынас жүйесін қалыптастыру; 
- жеке адамның тұтастай танымдық бағыттаушылығын қалыптастыру; 
- оқу әрекеті процесінде (танымдық, жас ерекшелік, эмоциялық, дидактикалық, т.б.) психологиялық кедергілерді жеңу; 
- оқушыларға тұтастай комплексті тәрбие ықпалын жүзеге асырудың мүмкіндігі; 
- оқушылар ұжымындағы өзара қарым- қатынасты ойдағыдай қалыптастыру.

Педагогикалық қарым-қатынас - тұтас педагогикалық барыста  хабарды жеткізушінің оқушылармен  кәсіби қарым-қатынасы.Екі бағытта  дамиды: балалар ұжымында оқушылармен қатынасты ұйымдастыру және қарым-қатынасты басқару. Тәрбиелеу және оқыту әдістері мен тәсілдерінің құрылымына енеді, оларды жүзеге асыру құралы. Хабарламалық, өзін-өзі көрсету, белсенді қызметтер атқарады.

Педагогикалық шеберлікте ең алдымен көрінетін аса қажетті  сапа – ұйымдастырушылық, яғни оқу  үдерісінің қандай жағдайында болмасын, тіпті қолайсыз болған күнде де, тәрбие, даму және білімнің алдын ала  жоспарланған деңгейіне қол жеткізу. Нағыз мұғалім қалаған сұраққа  қалыптан тыс жауап тауып, оқушы  көңілінен шығады, оның ойына қозғау салып, толғанысқа келтіре алады. Қазіргі  заман оқу әдістерін жете меңгеру  де осы шеберліктің бір қыры.

Шеберліктің және бір маңызды  көрсеткіші – оқушыларды белсенділікке  ынталандыра білу, олардың қабілеттерін, дербестігі мен зерделілігін көтере түсу, балаларды сабақ барысында  ой толғастыруға ойыстыру.

Педагогикалық шеберліктің  маңызды элементі – жоғары деңгейдегі педагогикалық техника. Педагогикалық  техниканы меңгеру үшін педагогика мен психология бойынша арнайы білімдерді, ерекше тәжірибелік дайындықты қажет  етеді. Ең алдымен педагогтың игеретіні  – балалармен қарым-қатынас, тілдесу  ортақтастығы (общение): оқушылармен  орынды сөйлесу мәнері мен ортақтасу  мәнерін таңдай білу. Балалармен қатынастың қарапайым да табиғи болғаны жөн.

Педагогикалық техниканың құрамды  бөлігі – тәрбиешінің өз зейіні мен балалар зейінін басқара  білуі. Шоғырлы топтарда көп санды  да санқилы оқу істерін орындауда  ешбір нәрсе оның назарынан тыс  қалмауы тиіс. Аса маңызды жәйт – оқушыны әрекет-қылығының сырттай  белгілері бойнша оның жан дүниелік қалпын анықтап білу. Бұл педагогикалық  әрекеттерді таңдауда ескерілетін  мұғалімнің басты кәсіби сапаларының  бірі: педагогикалық әдеп негізі және тәлім-тәрбие қызметінің тұғыры.

 

Қорытынды

Ұстаздар мен шәкірттер  арасында дұрыс қалыптаспаған қарым-қатынастар тәлім-тәрбие істерінің жемісті  жүргізілуіне елеулі нұқсан келтіреді. Мұндай жәйттер арнайы іздестірілген  тәжірибелер арқылы анықталды. Біріншіден, бір кластағы оқушылардың жеке пән  мұғалімдеріне қатынасы; екіншіден, сабақ жүргізген пән мұғалімдерінің ерекшеліктері; үшіншіден, оқушылардың  жеке пәндерге деген ықылас-ынтасы;төртіншіден,мұғалімдердің  класс ұжымымен қарым-қатынасының  сипат Мұғалім мен оқушылар арасындағы кездесіп отыратын наразылық пен  дау-дамайдың туындау себептерін психологиялық  тұрғыдан ашып көрсетудің маңызды екендігіне жете түсініп, мектеп тәжірибесінен  жинақталған материалдарды топтастыра отырып іздестірілді. Осы мақсатқа орай мектепте жүргізілген бақылау  нәтижелері 4-кластан бастап, олар 6-класқа көшкенге дейінгі мерзім арасында іздестірілді. Мұндай бақылаудан тиісті қорытындылар жасау үшін 4-клас оқушылары таңдап алынды. Осы клас ұжымымен жүргізілген  бақылау бойынша оқушылардың  бәрін қамтып, олардың мұғалімдеріне  де түрліше көзқараста екенін байқатты. Мысалы, кейбір пән мұғалімдері өз сабақтарын қызықты етіп ұйымдастырып өткізетін болса, онда сабақтарға оқушылар да белсене қатысып, өтілген материалдарды  тиянақты меңгеруге ұмтылады.

Іс-әрекет пен қарым-қатынас  бірлігі жайлы пікір, сонымен  бірге, осы құбылыстар байланысының сипатын түсіндірулерінің біржақтылығын  ұйғармайды. Олар адамның әлеуметтік болмысы жағынан (Б.Ф. Ломов), қарым-қатынас іс-әрекет түрі сияқты тек - түр қатынасында болатын құбылыс ретінде қарастырылуы мүмкін (яғни, Г.П. Щедровицкий, А.А. Леонтьев, В.В. Рыжов, Г.В. Гусев және т.б.). Соңғы жағдайда ол қандай іс-әрекет, даралық па әлде ұжымдық па деген сұрақ туындайды. Біз іс-әрекеттің екі формасы да мүмкін дегенді негізге аламыз, бірақ қарым-қатынастың өзі іс-әрекет емес, ол қоғамдық-еңбектік катынаста әр түрлі іс-әрекетпен айналысатын адамдардың өзара әрекеттесу формалары болып табылады.

Мұндай түсіндірме Б.Ф. Ломовтың жалпы позициясымен сәйкес келеді, бұл позиция бойынша қарым-қатынас - «бір-бірімен қатарлас (симметриялы) дамушы іс-әрекеттердің бірінің үстіне бірі қосылуы, жапсырылуы емес, ол оған серіктестер ретінде қатысушы субьектілердің өзара әрекеті». Алайда, түсіндірмелердегі айырмашылық мынада: Б.Ф. Ломов үшін қарым-қатынастың өзі өзара әрекеттесу болса, оқулықта келтірілген анықтама бойынша қарым-қатынас оның формасы болып табылады.

Қатал қарым-қатынас баланы ұрып-соғу арқылы ашық көрінеді не жасырын, яғни эмоционалдық дұшпандық пен  суықтықтан көрінеді. Жоғары моральдық жауапкершілік бала болашағының ерекшелігіне үміт артып, баладан жоғары моральдық тәртіп талап етуден болады. Тәрбиенің мұндай түрін ұстанатын ата-аналар балаға отбасының басқа мүшелеріне қамқоршы, қорғаншы болуды жүктейді.

Оқытудағы ынтымақтастық  педагогикасы-оқушылармен мұғалімдердің  мағыналы ұғынылған, тұлғалық мәнді  мақсаттарға жетуге бағытталған, демократиялық  принциптерге құрылған өзара байланысты.

Ұстаздың өзі – ізденуші. Сонда ғана өзі қызыққан ұстаз  сабағын басқаларға да қызықты жеткізе  алады деп ойлаймын. Әрбір сабақта  озық технологияларды пайдаланып өткізу әрине жақсы нәтижелер береді. Ұстаз әр кез ізденуші бола білсе, өзі үшін білім жинақтайды, оқушы  үшін сабақты қызықты ете алады.

Кез-келген сабағын қызықты  өткізу үшін ізденіс, жаңаға ұмтылу жұмысын  жүргізу әрбір ұстаз үшін бұлжымас қағида. “Оқытып жүріп, өзіміз де үйренеміз” қағидасын ұстанған ұстаз үшін өзінің әрбір сабағы бірінші өзіне жаңалық болуы тиіс.

 

Пайдаланылған әдебиеттер 
1. Айтмамбетова Б. Жаңашыл педагогтар идеялары мен тәжірибелері.-А., 1991.  
2. Әбенбаев С. Мектептегі тәрбие жұмысының әдістемесі. - А.. 1999  
3. Зимняя И.А. Педагогикалық психология. Оқулық.Алматы-2005.-123б .  
4. Педагогика. Оқулық. Абай атындағы Ұлттық Педагогикалық Университетінің педагогика кафедрасының ұжымы, -Алматы,2005. - 152-162б  
5. М.Қалиева. Білім беру технологиялары және оларды оқу-тәрбие үрдісінде енгізу жолдары. Алматы.2002.  
6. Хмель Н.Д., Хайруллин Г.Т., Муканова Б.И. Педагогика: Оқулық/Абай атындағы Ұлттық Педагогикалық Университетінің педагогика кафедралар авторлар ұжымы.- Алматы. 2005.430 б.  
7. Қоянбаев Ж.Б., Қоянбаев Р.М. Педагогика: Университеттер студенттеріне арналған оқу құралы. – Алматы, 2004-420б.


  1. Педагогика Оқу құралы –Алматы: ҚазМҰУ, 2006
  2. Ахметова Г.К., Исаева З.А., Әлқожаева Н.С.Педагогика:Оқулық.-Алматы:Қазақ университеті, 2006
  3. Әлқожаева Н.С. Педагогика (оқу әдістемелік кешен) .-Алматы:Қазақ университеті, 2006
  4. Педагогика. Оқу құралы (Ред. Пидкасистого.-М., 1998) Аударған Г.К. Ахметова, Ш.Т. Таубаева.-Алматы:Қазақ университеті, 2008
  5. Педагогика. Дәріс курсы. Алматы: Нұр әлемі, 2003
  6. Бекгалиев Т. Педагогика . Тараз. 2001
  7. Балғымбаева З.М. Білім берудің практикалық психологиясы: оқу құралы, Алматы: Қазақ университеті, 2008.

15. Қалиев С, Майғаранова Ш., Нысанбаева Г. Тәрбие хрестоматиясы Алматы, 2001

16. Жарықбаев Қ., Қалиев С. Қазақстандағы педагогикалық ойдың антологиясы. -Алматы, Рауан, 1995.

 


Информация о работе Карым қатынас пеедагогикасы