Жыццё і творчасць Генадзя Бураўкіна

 Патрабавальна і добразычліва  разглядае Г. Бураўкін аднатомнік  Н. Гілевіча “Лісце трыпутніку”,  у які ўвайшлі лепшыя творы за 2 дзесяцігоддзі, а значыць можна было гаварыць аб усёй творчасці паэта. У связі з 50-годдзем Н. Гілевіча Бураўкін выступіў з яркім і змястоўным артыкулам “Перазовы майстра”. Па-глыбакаму ўнутранаму абавязку напісан Г. Бураўкіным артыкул пра кнігу “Крывёю сэрца” (1967), у якой сабраны вершы загінуўшых на вайне маладых беларускіх паэтаў: З. Астапенкі, Л. Гаўрылава, А. Дубровіча і іншых. Яны розныя – гаворыць аўтар артыкула, але ў кожнага ёсць штосьці адметнае, арыгінальнае, праўдзівае.

Узнагароды.

 Генадзь Бураўкін з’яўляецца  лаўрэатам прэміі Ленінскага  камсамола Беларусі (1972), Дзяржаўнай  прэміі БССР імя Янкі Купалы (1980) за кнігу вершаў “Варта  вернасці”. Узнагароджаны ардэнамі  Працоўнага Чырвонага Сцяга і  Дружбы народаў, медалём “За  доблесную працу”, ганаровымі граматамі Вярхоўнага Савета БССР, Вярхоўнага Савета УССР, Вярхоўнага Савета Літоўскай ССР.

Заключэнне.

 У творах і выказваннях  паэта ёсць разуменне галоўнай  місіі мастацкай літаратуры, духоўнай  культуры наогул – весці бой  за чалавека гуманнага і разумнага, рознабакавога і цэласнага, неабмежавана шырокага ў сваіх ведах аб сабе і сусвеце, сына роднай зямлі і народа, цвердага ў сваіх ідэйна-маральных ідэалах і перекананнях. Чалавеказнаўчая і выхаваўчая ролля мастацкай літаратуры ў нашам грамадстве няспынна ўзрастае, растуць патрабаванні і да яе тварцоў. Адным з такіх пісьменнікаў і грамадскіх дзеячоў з’яўляецца Генадзь Бураўкін. Патрэбна нагадаць словы паэта аб ягонай далейшай творчасці: “Мне упарта верыцца, што самае галоўнае, самае цікавае ў жыцці – наперадзе, хочацца шмат пабачыць і сустрэць, хочацца пісаць лепш і больш”…

 І хай з тысяч рэк чужых нап’юся –

 Толькі для апошняга  глытка

 Я прыду сюды,

 да Беларусі,

 Да свайго азёрнага  кутка.

Вечарына з нагоды юбілею Генадзя Бураўкіна