О, поэзия!

О, поэзия!

"Поэзия, менімен егіз бе едің? 
Сен мені сезесін бе, неге іздедім? 
Алауыртқан таңдардан сені іздедім, 
Қарауытқан таулардан сені іздедім. 
Сені іздедім кездескен адамдардан, 
Бұлақтардан, бақтардан, алаңдардан. 
Шырақтардан, оттардан, жалаулардан, 
Сені іздедім жоғалған замандардан. 
Сені іздедім досымнан, қасымнан да, 
Ақша бұлттан іздедім, жасыннан да. 
Сен бе дедім ақ нөсер ашылғанда, 
Қызыл - жасыл шұғыла шашылганда, 
Көк жиек пен көк жиек косылғанда. 
Махаббаттан іздедім, сагыныштан, 
Арманымнан іздедім алып ұшқан. 
Сәттерімнен іздедім жаңылысқан, 
Сені іздедім   жадырау,жабығыстан, 
Сені іздедім зеңбірек гүрсілінен, 
Күннен, түннен, гүлдердің  бүршігінен. 
Қуаныштан, түршигу,күрсінуден, 
Сені іздедім жүректін дүрсілінен. 
Сені іздедім сезімге у шараптан да, 
Минуттардан іздедим, сағаттан да. 
Сені іздедім, іздеймин тағат бар ма? 
Сені маған егіз ғып жаратқан ба?"