Дзяржаўныя сімвалы Рэспублікі Беларусь

              Дзяржаўныя сімвалы Рэспублікі Беларусь  
 
Кожны народ спрадвеку абараняў і аберагаў Радзіму - тэрыторыю свайго развіцця і пражывання, нацыянальную культуру, свой уклад жыцця, сфармаваныя вопытам пакаленняў норавы, звычаі, гледжанні. Кожны народ ганарыўся і ганарыцца сваёй гісторыяй, славіў і славіць гераічных, працавітых продкаў. Яднання народа служылі шматлікія агульнапрынятыя сімвалы ў адзенні, упрыгожваннях, начыння, жыллёвых пабудовах. Гэтыя сімвалы, носьбіты сутнасна інфармацыі, выкарыстоўваліся ў паўсядзённым жыцці простага народа, пры дварах кіраўнікоў, у адносінах з замежнікамі, падчас ваенных паходаў.  
 
З 1919 года ў Беларусі выкарыстоўваўся чырвоны сцяг, з 1951 года ў сувязі з уступленнем Беларусі ў Арганізацыю аб'яднаных нацый выкарыстоўваўся чырвона-зялёны сцяг з белым арнаментам. З 1991 года ў Беларусі прымяняўся бел-чырвона-белы сцяг, але пераважная большасць насельніцтва Беларусі не лічыла яго нацыянальным сцягам, паколькі ім карысталіся нямецкія памагатыя ў гады Вялікай Айчыннай вайны. У якасці герба ўжывалася выява коннага рыцара з мячом, якое служыла гербам Вялікага Княства Літоўскага, у яго склад уваходзіла Беларусь. Рыцар быў адкінуты, як запазычаны, не адлюстроўвае сутнасць беларускай гісторыі, хоць беларускія воіны спрадвеку ўдзельнічалі ў бітвах. 14 мая 1995 года на рэферэндуме былі зацверджаны Дзяржаўны сцяг, Дзяржаўны герб і Дзяржаўны гімн як знакі дзяржаўнага суверэнітэту рэспублікі.  
 
Дзяржаўны герб і сцяг нашай краіны ўвасабляюць яе грамадскі і палітычны лад. Дзяржаўныя сімвалы Беларусі адлюстроўваюць таксама асноватворную ідэю роўнасці ўсіх грамадзян Рэспублікі Беларусь незалежна ад сацыяльнай, нацыянальнай або рэлігійнай прыналежнасці.  
 
Герб і сцяг Рэспублікі надзелены яркімі рысамі, якія адразу нагадваюць аб нашай роднай краіне. Яны лёгка пазнавальныя сярод усіх дзяржаўных сімвалаў сусветнай супольнасці. З дапамогай простых і зразумелых сродкаў адлюстроўваюць слаўную гісторыю народа Беларусі і яго шматвяковыя традыцыі.  
 
Герб, сцяг і гімн - галоўныя сімвалы незалежнасці, якія перадаюць гісторыка-культурная спадчына нашага народа, якія падкрэсліваюць нацыянальны дух і годнасць беларускіх грамадзян.  
 
                                      Дзяржаўны сцяг  
 
Дзяржаўны сцяг Рэспублікі Беларусь уяўляе сабой прамавугольнае палотнішча, якое складаецца з двух гарызантальна размешенных каляровых палос: верхняй - чырвонага колеру ў 2 / 3 і ніжняй - зялёнага колеру ў 1 / 3 шырыні сцяга. Каля дрэўка вертыкальна размешчаны беларускі нацыянальны арнамент чырвонага колеру на белым полі, якое складае 1 / 9 даўжыні сцяга. Стаўленне шырыні сцяга да яго даўжыні - 1:2.  
 
Гэтыя асноўныя рысы Дзяржаўнага сцяга маюць гістарычныя і нацыянальныя карані.  
 
Чырвоны колер са старажытных часоў служыць знакам Сонца, сімвалізуе кроўныя повязі, братэрства, барацьбу за правае справу. Ён азначае высокае прызначэнне ў лёсе і перамогу. Чырвоны колер на сучасным сцягу Беларусі сімвалізуе штандары пераможнай Грунвальдскай бітвы беларускіх палкоў з крыжакамі, колер сцягаў Чырвонай Арміі і беларускіх партызанскіх брыгад. Адначасова гэта знак шчасця, жыцця. У даўніну знатныя людзі насілі чырвоныя шапкі і чырвоныя сарафаны.  
 
Традыцыя шанавання чырвонага колеру ўзыходзіць, па крайняй меры, да верхняга палеаліту. Зафіксавана прымяненне на археалагічных помніках той эпохі прыроднай чырвонай фарбы (охры), прычым відавочна ў магічных, культавых мэтах. Чырвоная охра ў першабытных паляўнічых, па-відаць, асацыявалася з крывёю і ў канчатковым рахунку з жыццём. Даказаная сувязь чырвонага колеру з агнём, без якога чалавек у тыя часы проста не мог існаваць. Разам з тым чырвоны колер - гэта знак Сонца.  
 
У наступныя часы чырвоны колер па-ранейшаму займаў ганаровае месца ў светаўспрыманні славян. "Чырвоны" у старажытнарускім мове азначала "прыгожы", "ганаровы". Чырвоны колер шчытоў быў ўлюбёным ў славян. Большасць ваяводскіх харугваў Вялікага княства Літоўскага мелі менавіта чырвоны колер, роўна як і яго галоўная харугва.  
 
Адначасова чырвоны колер сімвалізуе барацьбу, супраціў прыгнёту, а таксама кроў, пралітую ў барацьбе. Такое яго значэнне прыйшло на Беларусь з рэвалюцыйным рухам, набіралі сілу ў Расійскай імперыі з другой паловы XIX стагоддзя.  
 
З адукацыяй БССР чырвоны сцяг быў абвешчаны яе дзяржаўным сімвалам (у лютым 1919 года) і заставаўся такім да 1951 года (да 1937 года на ім мелася залатая надпіс "БССР", а потым дадалося залатое малюнак сярпа і молата з зоркай).  
 
Зялёны колер - колер Прыроды. Гэта колер ураджайных палёў, досмотренных працавітымі рукамі хлебаробаў, лугоў і лясоў, якія здаўна займалі асноўную тэрыторыю нашай краіны. Зялёны колер - колер дабра, росту, развіцця, дабрабыту і міру.  
 
Традыцыя шанавання зялёнага колеру на Беларусі таксама вельмі старажытная. Адным з галоўных бостваў ў славян-земляробаў была Маці-Сыра-Зямля, непарыўна звязаная з зялёнай расліннасцю. Гэтая сувязь ўвасоблена ў беларускіх прымаўках-пажаданнях: "Рунейце Як зямля", "Зелянейце Як зямля".  
 
Лясы і балоты былі і застаюцца характэрнай рысай беларускага пейзажу, гэтак жа як і засеяныя палі. Нашы продкі-язычнікі абагаўлялі навакольную прыроду, існаваў развітой культ дубовых і бярозавых гаёў, пагоркаў, камянёў. Пакланенне сілам прыроды і яе выявам захавалася нават пасля прыняцця хрысціянства. Такім чынам, зялёны колер - колер святых гаяў і дуброў, балотаў і палёў, цалкам натуральны ў якасці аднаго з нацыянальных колераў беларускага народа. Зеляніна заўсёды сімвалізавала ўрачыстасць жыцця, вясновае абуджэнне прыроды пасля доўгага зімовага сну.  
 
Белы колер - гэта перш за ўсё колер свабоды. Нездарма назва нашай краіны - Беларусь - звязана з нязгаснай воляй народа да свабоды. Белы колер - гэта колер маральнай чысціні і мудрасці. І гэтыя якасці павінны свята захоўваць у сваёй душы грамадзяне беларускай зямлі.  
 
На белы колер накладзены беларускі нацыянальны арнамент, які аб'ядноўвае чырвоны і зялёны колеры ў графічны малюнак, напоўнены высокім сэнсам. Вядома, што традыцыйны арнамент - не проста ўпрыгожванне. Ён сімвалізуе старажытную культуру народа, духоўнае багацце, адзінства. Па сваім паходжанні гэта сімвалічны малюнак, графічны спосаб загаворы вышэйшых боскіх сілаў. Пасродкам узораў людзі выказвалі розныя пажаданні і запаветы яшчэ ў тыя часы, калі не існавала пісьменства - яны хацелі перадаць ўрокі жыцця новым пакаленням. Цэнтральнае месца на ўзоры сцяга займае выцягнуты па вертыкалі ромб, ад якога зверху і знізу адыходзяць загнутыя лініі, якія нагадваюць рогі. На працягу тысячагоддзяў такі ромб увасабляў матчына, жаночае пачатак і звязаную з ім ідэю ўрадлівасці зямлі, яе стваральную сілу, а таксама магічную сілу працы. Гэты ўзор шырока выкарыстоўвалі нашы продкі. У цэнтры галоўнага ромба - дзве крыжападобна перасечаныя лініі з чатырма кропкамі паміж імі. У старажытных земляробаў ромб з такой фігурай сімвалізаваў засеянае поле. Яго таксама трактуюць як "ключ да шчасця" - магічнае пажаданне спрыяльнага развіцця падзей. З іншага боку, той жа ромб з крыжом - яшчэ больш старажытны знак, гэта значыць, сімвал Сонца. У беларускіх вышывальшчыц арнамент такога тыпу называўся "Сонейка" і сімвалізаваў ўзыходзячае чырвонае сонца. Парамі злучаныя ромбы уверсе і ўнізе арнаменту сімвалізуюць, як лічыцца, ідэю працягу жыцця, аднаўляюцца хлябоў. Паміж імі і цэнтральнай фігурай праходзяць лініі з чатырох прастакутнікаў з рысачкамі, тымі, што адыходзяць ад усіх бакоў. Гэта так званыя "Воціўная" знакі, якія абазначаюць прысвячэнне багам, пажаданне, каб збылося ўсё, чаго просіць чалавек.  
 
Увесь ўзор праймае ідэя дабра, надзеі на лепшае, пажаданне ўрадлівасці і будучага росквіту. Здаўна лічылася, што традыцыйная арнаментальная вышыўка на вопратцы маладых дапаможа ім пражыць разам доўгае шчаслівае жыццё ў дастатку і дастатку. Вышыты традыцыйнымі сімваламі ручнік, у які загортвалі бохан з мукі новага ўраджаю, таксама лічыўся закладам дастатку і ўдачы, адным з асноўных абярэгаў кожнага дома.  
 
Такім чынам, тры паласы Дзяржаўнага сцяга - гарызантальныя чырвоная і зялёная, вертыкальная белая з чырвоным арнаментам - нясуць пажаданне дабра, поспеху і росквіту ўсім грамадзянам Беларусі і ўсім народам Зямлі.  
 
                                 Дзяржаўны герб  
 
Дзяржаўны герб Рэспублікі Беларусь з'яўляецца сімвалам дзяржаўнага суверэнітэту Рэспублікі Беларусь. У ім адлюстраваны асноўныя нацыянальныя духоўныя каштоўнасці беларусаў: грамадзянская адзінства, праца, імкненне да ўдасканалення свой асобы і ўсяго грамадства, міралюбнасць і адначасова гатоўнасць пастаяць за сваю свабоду і суверэннасць. Дзяржаўны герб Беларусі ўяўляе сабой срэбнае поле, у якім размешчаны зялёны контур дзяржаўнай мяжы Рэспублікі Беларусь, накладзены на залатыя промні ўзыходзячага над зямным шарам сонца. Вышэй контуру змешчана пяціканцовая чырвоная зорка. Поле апраўлена вянком з залатых жытніх каласоў, пераплеценых справа кветкамі канюшыны, злева кветкамі лёну. Вянок тройчы перавiты з кожнага боку чырвона-зялёнай стужкай, на якой унізе змешчана надпіс золатам «Рэспублiка Беларусь».  
 
Радавод беларускага герба звязаная з гербам БССР. Аднак у ім ёсць вельмі істотныя адрозненні, якія адлюстроўваюць той найважнейшы гістарычны факт, што суверэнная Рэспубліка Беларусь пасля распаду СССР стала унітарным дэмакратычнай дзяржавай. Зрабілася залішнім прысутнасць у гербе сярпа і молата як сімвалаў класавага дзяржавы, выказвання сувязі савецкіх рэспублік, увасобленай у СССР. З стужкі, што абвівае вянок, прыбраныя словы лозунгу і абрэвіятура "БССР" - замест іх з'явілася новая назва нашай дзяржавы. Сама стужка набыла колеру Дзяржаўнага сцяга.  
 
Зялёны контур Беларусі ў цэнтры сімвалізуе тэрытарыяльную цэласнасць краіны ў яе міжнародна-прызнаных межах. Яна не мае патрэбу ў чужой зямлі, але зберажэ кожную пядзю сваёй. У гэтым знаходзяць адлюстраванне самастойнасць нашага народа і яго мірны характар. У той час контур падкрэслівае індывідуальнасць герба, яго нацыянальную асаблівасць. У той жа час контур падкрэслівае індывідуальнасць герба, яго нацыянальную асаблівасць.  
 
Выявы зямлі і сонца адлюстроўваюць старажытныя традыцыі нашага народа, які ў дахрысціянскія часы пакланяўся маці-Зямлі і Сонца з цэлай плеядай яго багоў - Дажбога, Ярылы, Хорс. Зямля асацыяваліся ў продкаў з багіняй-маці, а ўзыходзячае ранішняе сонца - з хлопчыкам, немаўлём. Так гэтыя вобразы пераклікаюцца з цэнтральнымі сімваламі хрысціянства. Сімвалы зямлі і сонца нясуць і глыбока сучасны сэнс. Яны адлюстроўваюць надзеі на росквіт Беларусі на аснове трывалай сувязі з роднай зямлёй-карміцелькай і з мудрасцю энергічнага народа, які працуе на гэтай зямлі.  
 
Пяціканцовая Чырвоная зорка - сімвал чалавека і чалавецтва, знак мужнасці і высокіх намераў. Пяць прамянёў сімвалізуюць гуманізм і адначасова абарону, абарону нашай Айчыны, да якой гатовы кожны беларускі грамадзянін.  
 
Сонца, Зямля, Радзіма, Бяспека, Справядлівасць, Гуманізм - усё гэта зыходныя духоўныя паняцці, якія напаўняюць жыццё сэнсам і ўласцівыя народу Беларусі. Гэтыя каштоўнасці дапаўняе ідэя невычарпальнай ўрадлівасці і шчодрага багацця. Яна знайшла ўвасабленне ў абрамленні герба - вянку з саспелых жытніх каласоў, упрыгожаным кветкамі канюшыны і лёну, абвіты стужкай колераў Дзяржаўнага сцяга.  
 
Вянок з саспелых жытніх каласоў спрадвеку выкарыстоўваўся народамі як узнагарода пераможцу і увасабляў перамогу. Вянок, пераплецены з аднаго боку ружовымі кветкамі канюшыны і з другога боку блакітнымі кветкамі лёну з каласоў - гэта знак памяці і непарыўнасць сувязі сучаснікаў з продкамі.  
 
Жыта - сімвал сілы прыроды, урадлівай зямлі, ласкавага сонца і чалавечай працы. Канюшына - сімвал сувязі з стваральным светам жывёл, для якіх канюшына - лепшы корм. Лён - сімвал пераўтварэння моцы працы, знак дабра і дастатку.  
 
Пышна упрыгожаны "дажынкавых" сноп даўней ставіўся ў галоўны, "чырвоны" кут славянскага жылля. Ён увасабляў сабой сумеснае твор творчай сілы прыроды, урадлівай зямлі, ласкавага сонца і чалавечай працы.  
 
Ніжэй контуру межы Рэспублікі Беларусь змешчаны зямны шар з узыходзячым над ім сонцам і залатымі прамянямі. Ён азначае тое, што наша рэспубліка ўспрымае ўсе народы як раўнапраўных сяброў. Малюнак зямлі і ўзыходзячага сонца - гэта два пласта знакаў жыцця: Зямля - ​​аснова ўсяго жывога, Сонца - крыніца жыцця. Зямны шар - гэта знак таго, што Беларусь, з'яўляючыся часткай цывілізацыі, успрымае ўсе народы Зямлі як раўнапраўных сяброў і партнёраў, гатовая з імі сябраваць і гандляваць. Зямля ў промнях сонца - вера ў вечнасць жыцця. Яднанне Зямлі і Сонца - галоўны знак жыцця.  
 
                                 Дзяржаўны гімн  
 
Яшчэ ў старажытныя часы людзі, ахопленыя агульнымі пачуццямі радасці, у святы, пры перамогах, збавеньня ад хваробы, засухі, паводкі, пажару спявалі агульную песню. Слова гімн паўстала тысячагоддзя назад у грэцкай мове і азначала ўрачыстае сьпеў у гонар багоў, герояў або гістарычнай падзеі.  
 
24 верасня 1955 г. Прэзідыум Вярхоўнага Савета БССР зацвердзіў тэкст і музыку Дзяржаўнага гімна Беларускай рэспублікі. У першым конкурсе на словы для гімна БССР прынялі ўдзел амаль усе вядомыя паэты, сярод якіх былі Кандрат Крапіва і Пятрусь Броўка. Пераможцам быў прызнаны тэкст беларускага паэта Міхаіла Клімковіча - «Мы, беларусы». Аўтарам музыкі гімна БССР стаў Сакалоўскі Нестар Фёдаравіч - кампазітар, хормайстар, фалькларыст, арганізатар Ансамбля беларускай песні і танца.  
 
Новая рэдакцыя гімна была прынята ў 2002 годзе. У Беларусі быў аб'яўлены конкурс на лепшую музыку і словы гімна. Музыкі лепш, чым музыка для Гімна БССР, якую склаў Нестар Фёдаравіч Сакалоўскі, не было прадстаўлена. Музыка сімвалізуе пераемнасць гістарычных традыцый беларускага народа. Аўтарам тэксту гімна стаў паэт лірык Уладзімір Іванавіч Карызна. У гімне былі выкарыстаны фрагменты ранейшага тэксту, напісанага паэтам Міхаілам Клімковіч. У ім адлюстраваны новыя палітычныя, эканамічныя і сацыяльныя ўмовы развіцця Рэспублікі Беларусь як суверэннай, міралюбівай краіны, якія падкрэсліваюць патрыятызм і працавітасць грамадзян, сяброўскія адносіны паміж прадстаўнікамі ўсіх нацыянальнасцей ў нашай краіне.  
 
Такім чынам, Дзяржаўныя сімвалы Рэспублікі Беларусь прайшлі доўгі шлях станаўлення, развіцця і зацвярджэння. У іх беражліва захаваныя рысы, якія адлюстроўваюць мірныя, стваральныя мэты беларускага народа і дзяржавы.  
 
Мы добра ведаем сваю гісторыю, але нашы намеры скіраваныя не ў мінулае, а ў будучыню. Герб, сцяг і гімн Рэспублікі Беларусь - сімвалы жыццястойкасці, працавітасці і надзей на шчаслівую будучыню.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Установа адукацыі “Міжнародны  дзяржаўны экалагічны універсітэт  імя А.Д.Сахарава”

 

 

 

 

 

 

 

             Даклад на тэму:

  Герб,гімн  і сцяг Беларусі-галоўныя сімвалы  дзяржаўнасці

 

 

 

 

 

 

 

 

Падрыхтавала:

                                                                                                      студэнтка 92071 групы

                                                                                                      Селівончык Кацярына 

                                                                                                      Праверыла:

                                                                                                      Красоціна Тамара Іванаўна

 

 

 

 

 

                 Мінск 2011

 

 

 

 

 

Словы М. Клімковіча, У. Карызны

 Музыка Н. Сакалоўскага

 

  Мы, беларусы — мірныялюдзі,

Сэрцам адданыя роднай зямлі,

Шчыра сябруем, сілы гартуем

  Мы ў працавітай, вольнай сям’і.

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

  Наша любімая маці-Радзіма,

  Вечна жыві і квітней, Беларусь!

  Разам з братамі мужна вякамі

  Мы баранілі родны парог,

  Ў бітвах за волю, бітвах за долю

  Свой здабывалі сцяг перамог!

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

  Наша любімая маці-Радзіма,

  Вечна жыві і квітней, Беларусь!

  Дружба народаў — сіла народаў —

  Наш запаветны, сонечны шлях,

  Горда ж узвіся ў ясныя высі,

Сцяг пераможны — радасці сцяг!

Слаўся, зямлі нашай светлае імя,

Слаўся, народаў братэрскі саюз!

  Наша любімая маці-Радзіма,

  Вечна жыві і квітней, Беларусь!