Отан соғысының басталуы.
(Ақтабан шұбырынды, Алкакөл сұлама
жылдары) 1718 жылы Тауке хан қайтыс
болған соң, қазақ феодалдарының
арасындағы қырқыс пен алаусыздықтың
өршуі, қазақ жүздерінің дербестеніп,
бір-бірінен алшақтауы Қазақ хандығын
саяси жағынан бөлшектенген елге айналдырып,
оның әскери-саяси күшін мейлінше әлсіреткен
еді. Қазақ хандықтарының саяси бытыраңқылығын
пайдаланып және алдағы соғысқа мұқият
әзірленіп, жоңғар билеушілері 1723 жылы
өз әскерлерін Қазақстан жеріне қаптатты.
Нақ осы жылы қазақтың ауызша аңыздарында
«Ақтабан шұбырынды, Алқакөл-Сұлама» деп
аталған «сұрапыл апаттың» басталған
жылы деп есептеледі.
Көне парсы деректері
Тарих ғылымы белгілі бір мәселені зерттеуді, оң алдымен, деректер жинаудан бастайды. Деректер
тарихи болмысты шындық тұрғысынан оқып-үйренуге бағыт береді. Ежелгі Қазақстан тарихы жөнінде жазбаша деректемелер
көне парсы, көне грек, латын, қытай тілдерінде
бізге келіп жетті. Бұл жазбаша деректемелер мазмұны мен сипаты жағынан сан алуан.
Басты деректемелердің бірі Зороастризмнің киелі "Авеста"1 деген ісітап
атауымен белгілі. Ахура Мазда Құдайына арналған "Авеста" жырларының
авторы Заратуштра ("Кәрі түйеші" деген мағына
береді) делінеді. Заратуштра Каспий теңізінің шығыс-солтүстігін қоныстанған
арий тайпасыныңСпитама руынан шыққан.
Шамамен алғанда, адамзат тарихындағы тұңғыш пайғамбар, абыз Заратуштра, біздің заманымызға дейін IX ғасырда өмір сүрді. Табиғи дарынының арқасында
арийлердің батыр ұлдары жайлы жырлап,
отыз жасында жаңа дінді ойлап табады. Қазақстан, Орталық Азия, Иран,Әзірбайжан, Aуғанстан жерінде таралған Заратуштра
ілімінің қасиетті жазбалар жипағы біздің заманымызға
дейін III ғасырында хатқа түскен 21 кітаптан
тұрады. "Авестаның" сақталған бөлігінде Құдай атына айтылатын әнұрандар (гимндер) бар.
Басында Айға, Күнге, отқа, суға табынатын арийлер оның діни уағыздарын қабылдай қоймады. Әсіресе турлар
қатты қарсылық көрсеткен. Заратуштра басқа
жақтарға қоныс аударып, өз ілімін көрші елдерге
таратады. Осылайша зороастризм діні дүниеге
келді. Заратуштра уағыздарының Қазақстанның ежелгі тұрғындарының тарихын, мәдениетін танып білудемаңызы зор. Онда шығыс ирандық көшпелі
тайпалар "турлар" деген жинақ атаумен беріледі. Сонымен қатар "Авестада" "сайримдер",
"дахтар" деген тайпалар туралы да айтылады.
Tурлар мен арийлер
арасындағы шым-шытырық оқиғалар Әмудария мен Сырдария, Каспий мен Арал, Еділ мен Кама өңірлерінде өрбиді. Бұл "әнұрандағы"
кейіпкерлер доңғалақтыарбаларға мінген. Олардың қарулары
— садақ пен жебе, найза, айбалта, кәсібі — мал өсіру (өгіз, жылқы және түйе), тамағы — ет пен сүт, Құдайға құрбандыққа шалуға
жылқы, сиыр,қой әкелетіндігі баяндалған.
"Авестадағы" Құдай
әнұрандары Орталық Азия мен оның солтүстігінде жапсарлас
жатқан Қазақстанның баұташы-егінші тайпаларының
рухани өмірі туралы құнды материал береді. Арийлердің Құдайға құрбандық шалып, оның атына мадақтау
айтатын жерлері археологиялық деректермен
де расталып отыр.
Көне грек авторларының шығармалары
Келесі кезекте — Ежелгі Қазақстан жөнінде
ең көп хабар жинақтаған антик (көне грек)
авторларының шығармалары. Көбіне грек және ішінара латын
тілдеріндегі деректердің ішінен Кіші Азиядағы Галикарнас қаласынан шыққан ежелгі грек
тарихшысы Геродотты (біздің заманымызға дейін 490 және 484—425 жылдардың
арасы) ерекше атауға болады. Ежелгі Рим ғұламасы Цицерон Геродотты "тарихтың атасы"
деп көрсетеді. Көне грек авторларын үлгі
етуіміздің себебі, олардың мұраларының ең ескі дерек көздері болғандығынан
деп ойлаймыз. Біздің заманымызға дейін
V ғасырдың ортасында жазған "Тарих"
атты тоғыз томдық еңбектің 4-томында тұңғыш рет антикалық әдебиетте скифтердің географиялық орналасуы,саяси тарихы, әдет-ғұрпы, тұрмысы суреттеледі. Геродот скифтердің
Шығыстағы далалық көшпелі тайпалар арасынан
келгенін айтады. Геродот грек авторларының
көпшілігі сияқты сақтарды "азиялық
скифтер" деген терминмен атайды. Скиф атауы Солтүстік
Қара теңіз өңірі мен Алдыңғы Азияның
көшпелі тайпаларына қатысты қолданылады.
Грек деректемелерінде басқа да тайпа атаулары кездеседі. Мысалы, массагеттер,сарматтар (савроматтар), аргиппейлер, аримаспылар, исседондар және т.б. Геродот массагеттерді
Каспий теңізінен шығыска қарай, Сырдарияның
(Аракстің) арғы жағына орналастырады. Сақтар мен массагеттер еліне жасалған Дарийдің, Кирдің жорықтарын егжей-тегжейлі
әңгімелейді.
Сақтардан солтүстікке қарай
орналасқан сайримдер туралы Геродоттан
барынша толығырақ деректер алуға болады.
Геродот: "Танаис өзенінің (қазіргі Дон) арғы жағы сарматтардың қолында",
— дей келе, Доннан Еділге дейінгі аралықты
меңзейді. Сарматтар тайпа бірлестігі құрамынаСолтүстік-батыс Қазақстан
өңірінен шыққан аорстар да енген. Жайық — Елек өзендері аралығынан табылған
археологиялық ескерткіштер де аорстардың сарматтармен
мәдени ұқсастықтары бар екендігін анықтады.
Геродот Дарийдің Скифияға жорығы туралы
айта келіп: "Сарматтар скифтер жағында
белсенді түрде соғысты", — деп жазды. Оларды әйелдер
басқаратындығын айта келіп, амазонка әйелдер тайпасы туралыаңызды баяндайды.
"Сармат әйелдері садақ
атады, сапы лақтырады, аттың үстінде
жүреді. Барлық саны үш жауды өлтіргенше
қыз күйеуге шықпайды", — деп көрсетеді.
Сарматтар негізінде біздіңзаманымға дейін IV—III ғасырларда Сармат
тайпалар одағы құрылды. Бұл жаңадан құрылған
Сармат тайпаларының одағы аорстар, сирақтар,
роксаландар, аландар, 30 языгилерден түрды.
Соңғы жылдардағы Батыс Қазақстаннан табылған " Алтын адам", "қайқы қылыш" сияқты археологиядағы жаңалықтар сарматтардың әскери өнері дамығандығы туралы Геродот
жазбаларын растай түседі. Сармат-алан
тайпаларын IV ғасырда ғұндар талқандады.
Ал Геродот болса, халықтардың шығыстан батысқа қарай көшуін
айта келіп: "Солтүстік-шығыс Қазақстанды
мекендеген аримаспылар исседондарды
өз жерінен ығыстырып шығарды. Ал исседондар скифтерді отырған орнынан
қозғады, ал киммериліктер скифтердің
тепкісіне төтеп бере алмай, өз елін тастап
кетті", — деп жазды. Геродот: "Осынау
көші-қон біздің заманымызға дейін VII—VI
ғасырларда жүзеге асты" деп көрсетеді.
Исседондарға ерте темір дәуіріндегі Орталық Қазақстандағы Тасмола
мәдениеті тән. Археологиялық зерттеулер
Орталық Қазақстан, Жетісу мен Орталық Азияда
табылған қару-жарақ үлгілерінің ұқсастығын
анықтап берді. Тасмола мәдениетіндегі тайпалар (исседондар) сақ тайпаларының қуатты бөлігін
құраған.
Геродот келтірген "алтын қырыққан
құзғындар" туралы аңыз Алтай өңірімен
байланысты шықса керек. Себебі Алтай
өңірі алтын кенішіне бай екендігі белгілі,
онда алтынға бай аримаспылар Алтай баурайын
мекендеген деп топшылауға болады. Ірі
алтын кені бар Алтай өңірін, Зайсан көлі маңын аргиппей және аримаспы
тайпалары мекендегенін археологиялық
қазбалар да айғақтайды. Геродот Батыс
псифтерінің Шығыстан көшкен далалық
тайпалардың арасынан қолгендігін хабарлайды.
Ал Шығыс Қазақстандағы сақтардың Берел, Пазырық,Шілікті қорымдары ежелгі өркениеттің қанат жайғандығын көрсетеді.
Геродот сақтардың шөптен шыққан буды
пайдаланатыны туралы таңғала әңгімелейді.
Геродоттың баяндауынан сақтайпалары ішінен массагеттер мен исседондардың бір-біріне
ұқсас тайпалар екендігін байқауға болады. Тарих атасының айтуынша, массагеттер Аракс (Сырдария) өзенінен шығысқа қарай исседондарға
қарама-қарсы мекендеген ірі әрі күшті тайпа болған.
Бұл тайпалар жайлы Страбон еңбектерінен де табуға болады.
Ертедегі грек географы әрі тарихшысы
"География" еңбегінің авторы Страбонның
(біздің заманымызға дейін 64 — біздің заманымызда
23 жылдары) мәлімдеуіне қарағанда, Каспий теңізінің шығысына қарай тұратындар массагеттер мен сақтар делінеді. Ал қалғандарын Страбон
жалпылама скифтер деген атаумен береді.
"Бірақ әрбір тайпаның дербес атауы
бар. Олардың арасындағы барынша белгілілер:
асиилер, пассиактар, тохарлар, сакаравилер.
Массагеттер тек Күнді ғана Құдай деп
санайды және оған құрбандыққа жылқы шалады...
аттылы-жаяу жақсы жауынгерлер. Ұрысқа
алтын белдік тағып шығады. Аттарына алтын
жүген салады. Оларда күміс жоқ, теміраз, бірақ қола мен алтын өте көп. Егіншілікпен айналыспайды, қайта номадтар (көшпенділер), скифтер сияқты мал бағып, барлық аулап тіршілік етеді", — деп жазды. Бұдан
Страбонның тарихи материалдарды көбінесе
Геродоттікіне ұқсас екендігін аңғаруға
болады.
Қытай жазба деректері
Қытайдың Батыс аймақтарды бағындыруға
ұмтылуы сол өңірдегі халықтар жөнінде
материалдар жинаудан басталды. Қытай
жазба деректері өзінің көлемі жағынан
және жүйелі жазылғандығымен ерекшеленеді.
Қазақстан тұрғындары туралы
алғашқы анық мәліметтер император У-ди (біздің заманымызға
дейін 140—87жылдары) Батыс өңірге жіберген
тұңғыш Қытай елшісі Чжан Цяннан алынды.
Қытай жазбаларындағы "Батыс өңір"
деген жерлер қазіргі Шыңжаң (Шығыс Түркістан)
және Қазақстан мен Орталық Азияның біраз бөлігіне
қатысты қолданылды.
Чжан Цянь екі рет Батыс өңірде
болып қайтты.Чжан Цянь бастаған елшілікке ғұндарға
қарсы Жетісудағы үйсіндермен одақ жасау міндеті жүктелді. Ол елшілік барысында жергілікті халықтың шаруашылығына, әскери күштеріне,
қару түрлеріне, әдет-ғұрып, салт-дәстүріне
дейін пазар аударып, жазып алып отырды.
Әулеттердің тарихын жазушылардың ішінде У-ди императордың басты
жылнамашысы "Қытай тарихының атасы"
Сыма Цянды (біздің заманымызға дейін
145—86 жылдары) бөліп көрсетуге болады.
Оның "Тарихи жазбалар" ("Шицзи")деген
еңбегінің "Сюнну туралы хикая" және
"Давань туралы хикая" деген екі тарауында
ғұндар туралы мәліметтер бар. Мазмұны жағынан Геродоттың
Қара теңіздің жағалауындағы скифтер
туралы баяндауларына ұқсас.
Падаланылған әдебиеттер:
- Қазақстан тарихы: Жалпы білім
беретін мектептің қоғамдық-гуманитарлық
бағытындағы 10-сыныбына арналған оқулық
/ Ә. Төлеубаев, Ж. Қасымбаев, М. Қойгелдиев,
т.б. — Алматы: "Мектеп" баспасы, 2006.