Музеи в Минске

Белорусский государственный  педагогический университет

имени М. Танка

 

 

 

 

МУЗЕЙНАЯ  ПРАКТИКА

(с  28.01.2013 по 02.02.2013)

 

 

 

 

 

 

 

Выполнила студентка 309 группы

Факультета эстетического  образования

Заочного отделения

Сарина Татьяна

 

 

 

Минск 2013

МУЗЕЙ СУЧАСНАГА ВЫЯЎЛЕНЧАГА  МАСТАЦТВА

Гісторыя Музей сучаснага выяўленчага мастацтва

Музей сучаснага выяўленчага мастацтва - адна з самых маладых на сённяшні дзень музейных структур Беларусі. Ён быў створаны Пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь № 704 ад 13 Чэрвень 1997 г. У верасні гэтага ж года Міністрам культуры Рэспублікі Беларусь прызначаны дырэктар музея Шаранговіч Васіль Пятровіч. Народны мастак Беларусі, прафесар В.П. Шаранговіч для некалькіх пакаленняў беларускіх мастакоў - настаўнік, кіраўнік Alma Mater. Доўгія гады ён узначальваў кафедру графікі, пазней - рэктар Беларускага дзяржаўнага тэатральна-мастацкага інстытута, цяпер Беларускай дзяржаўнай акадэміі мастацтваў. У перададзеных памяшканнях па пр.Ф.Скарыны, 47 да мая 1998 года быў скончаны капітальны рамонт. Адкрыццё выставачных залаў адбылося 18 мая таго ж года, і першая экспазіцыя пад назвай «Новая калекцыя» паклала пачатак актыўнай выставачнай дзейнасці Музея сучаснага выяўленчага мастацтва.

Асноўнай задачай музея з'яўляецца навуковае камплектаванне музейнай калекцыі.

Праект Валерыя Песіна «Дзённік / Diary». 8 студзені 2013 у 17:00 у Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва (пр. Незалежнасці, 47) адбылася  прэзентацыя праекта Валерыя Песіна «Дзённік / Diary».

Дзённік - сукупнасць фрагментарных запісаў, якія робяцца для сябе, вядуцца рэгулярна і часцей за ўсё суправаджаюцца указаннем даты. Такія запісы («запіскі») арганізуюць індывідуальны вопыт і, як пісьмовы жанр, суправаджаюць станаўленне асобы ў культуры, фарміраванне ўласнага «я» (Па матэрыялах вольнай энцыклапедыі «Вікіпедыя»). У сваім праекце Валерый Песін зводзіць паняцці мастацкай творчасці і пісьмовы жанр - вядзенне дзённіка, называючы свае творы «цыдулкамі, пуцявымі нататкамі». Індывідуальны, асабліва прыватны вопыт ўспрымання свету і яго інтэрпрэтацыя становяцца формай выказвання і маўлення для аўтара. У той час як праз праект аўтарская сістэма назіранняў, разважанняў і імкненне да безоценочной фіксацыі выводзіцца ў публічнасць.

Выстаўкі арт-аб'ектаў і інсталяцый з лямцу і святла “ НаПраСьвет”.

 

 

 

17 снежня 2012 года а 17 гадзіне ў Музеі сучаснага выяўленчага мастацтва (пр. Незалежнасці, 47) адбылася адкрыццё выстаўкі арт-аб'ектаў і інсталяцый з лямцу і святла “ НаПраСьвет”.  

Праект “НаПраСьвет” дазваляе па-іншаму паглядзець на архаічны матэрыял – лямец і традыцыйную тэхналогію – валянне.

Зірнуўшы «напрасьвет» на нятканае лямцавае палатно, аўтары прадастаўляюць нам магчымасць адчуць непаўторную індывідуальнасць аб’екта з лямцу, дзе канчатковая мэта кожнай інсталяцыі - не толькі фізічнае яе абазначэнне у матэрыяле, але і  візуальны эфект гульні святла.

У выстаўцы і суправаджальных мерапрыемствах прымаюць удзел беларускія мастакі і майстры: Анастасія Арайс, Людміла Дамнянкова, Наталля Аждзер, Вераніка Багачова і іншыя, а таксама ганаровыя госці: Гуніла Пэтаў Шоберг (Швецыя-Фінляндыя), Яна Волкава і Наталля Ігнацьева (Расія).

Праект з’яўляецца міжнародным і садзейнічае ўмацаванню культурных сувязяў, падтрымлівае і развівае нацыянальныя традыцыі валяння, яго мэтай дэкларуецца “пашырэнне архаічнага паняцця лямцу як выразнага сродка сучаснага тэкстылю”.

У экспазіцыі выстаўкі былі прадстаўлены арт-аб'екты з нятканага ваўнянага палатна (свяцільнікі і інсталяцыі).

НАЦЫЯНАЛЬНЫ ГІСТАРЫЧНЫ МУЗЕЙ  РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ

Дом музей І з’езд РСДРП

Гісторыя музея

14 сакавіка ў 1923 годзе у Мінску  на вуліцы Савецкай, 135 быў адкрыты  дом-музей І з’езда РСДРПУ 1991 годзе музей быў зачынены. 10 лютага 1992 года будынак перадалі Міністэрству  культуры, ён стаў філіялам Нацыянальнага  гістарычнага музея Рэспублікі  Беларусь. У 1995 годзе адкрылася  экспазіцыя, прапагандуючая І з’езд  РСДРП  ужо як з’езд сацыял-дэмакратаў  заходнееўрапейскай арыентацыі  і сацыялістычную ідэю ў свеце.

Адрас: пр.Незалежнасці, 31а

“Дом –музей І з’езда РСДРП” з 1992 года з’яўляецца філіялам Нацыянальнага  гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь.У 2008 годзе пасля капітальнага рамонту  музей з новастворанай экспазіцыяй  і выставачнай залай адчыніў  свае дзверы для наведвальнікаў. Супрацоўнікамі Нацыянальнага гістарычнага музея  Рэспублікі Беларусь рэканструяваны два  мемарыяльныя пакоі, інтэр’еры якіх максімальна набліжаны да аўтэнтычных.

Выстава "Народная архітэктура  беларускай вёскі у фотаздымках  Уладзіміра Шарнікава"11 студзеня ў 17.30 у выставачнай зале філіяла Нацыянальнага гістарычнага музея Рэспублікі Беларусь "Дом-музей І з'езду РСДРП" адкрылася выстава "Народная архітэктура беларускай вёскі ў фотаздымках Уладзіміра Шарнікава".На выставе прадстаўлена некалькі дзясяткаў работ Уладзіміра Шарнікава, прысвечаных тэме традыцыйнай драўлянай архітэктуры, беларускай вёсцы. Такой як ёсць: без рэмарак і аздоб, без прадузятага меркавання. Ідэя праекту - аб'ехаць усю Беларусь і злавіць у кадр сельскую глыбінку сфармавалася ў аўтара яшчэ ў 2003 г. Сфатаграфаваць жыхароў беларускай вёскі, дзядуль і бабуль, простых працаўнікоў, іх дзяцей. Захаваць іх хаты, вокны, студні, вуліцы і навакольную прыроду. Захаваць візуальную выяву беларускай вёскі - вось галоўная задача аўтара і яго даследавання.

Уладзімір Васільевіч Шарнікаў нарадзіўся ў 1952 г. у Бабруйску, фатограф, сябра  Беларускага творчага аб'яднання "Фотамастацтва", Народнага фотаклуба "Мiнск".

 

 

 

 

НАЦЫЯНАЛЬНЫ МАСТАЦКІ МУЗЕЙ  БЕЛАРУСІ

В центре Минска, на улице Ленина 20, находится Национальный художественный музей Республики Беларусь (Государственная  картинная галерея с 1939 до 1957, Государственный  художественный музей с 1957 по 1993) –  крупнейшее в стране собрание белорусского и зарубежного искусства. В экспозиции, филиалах и фондохранилищах находится  более двадцати семи тысяч произведений, которые формируют двадцать разнообразных  коллекций и составляют два главных  музейных собрания: собрание национального  искусства и собрание памятников искусства стран и народов  мира.Основой живописной коллекции  Галереи стали произведения из отделов  изобразительного искусства исторических музеев Минска, Витебска, Могилева и  Гомеля. Несколько произведений из своих фондов подарили Третьяковская  галерея и Русский музей, Музей  изобразительных искусств им. А.С. Пушкина  и Государственный Эрмитаж. В  коллекцию новой галереи вошли  и произведения известных русских  советских художников.С 1 ноября 2012 года по 28 января 2013 года в Национальном художественном музее Республики Беларусь проходит выставка ”Марк Шагал: жизнь  и любовь” из коллекции Музея  Израиля (Иерусалим). «Наперекор всем трудностям нашего мира во мне сохранилась часть  той одухотворенной любви, в которой  я был воспитан, и вера в человека, познавшего Любовь. В нашей жизни, как и в палитре художника, есть только один цвет, способный дать смысл Жизни и Искусству, Цвет Любви».

Марк Шагал

За некоторыми исключениями выставка «Марк Шагал: жизнь и любовь»  представляет книжные иллюстрации  художника, раскрывающие органичную связь  между его искусством и литературой, которую он иллюстрирует. Представленные работы отражают и многогранность личности автора: витеблянин описывает и иллюстрирует свои детские воспоминания в автобиографической книге «Моя жизнь»; влюбленный создает  рисунки к книгам любимой жены «Горящие огни», «Первая встреча» и  «Мои тетради»; еврейский художник иллюстрирует Библию так, как он ее видит, обнаруживая глубинное знание  библейских текстов и огромную свободу  по отношению к традиционным образам. Иллюстрации к «Мертвым душам» демонстрируют  проникновение в самую суть замысла  Гоголя – писателя, с которым  Шагал чувствовал глубокое родство. Выставка «Марк Шагал: жизнь и  любовь» организована Музеем Израиля  по инициативе и при финансовой поддержке  Министерства культуры Республики Беларусь, при поддержке Посольства Республики Беларусь в Государстве Израиль  и Посольства Государства Израиль  в Республике Беларусь.

Дворец Румянцевых и Паскевичей г.Гомель   

Центральная часть дворца является памятником архитектуры конца XVIII в. (1777-1796). С ее историей связана жизнь  и деятельность выдающихся личностей  Российского государства, государственных  и военных деятелей Румянцевых и  Паскевичей. В XIX-нач. XX в. помещения  первого этажа центральной части  дворца в жизни владельцев играли роль парадных помещений, где совершались  приемы, проводились торжественные  мероприятия. Архитектура и внешнее  убранство помещений соответствовали  их статусу. С момента создания дворца он несколько раз подвергался  разрушению и восстанавливался. Сильно пострадал в 1919 году во время Стрекопытовского мятежа и в годы Великой Отечественной  войны. Восстановительные работы после  войны были завершены в 60-е годы XX в.В настоящее время экспозиции 1-го этажа центральной части дворца представляют собой историческую реконструкцию  помещений. Наряду с экспозиционными, некоторые залы выполняют представительские  функции. Созданы интерьеры, соответствующие  их назначению: Колонный зал, "Белая  гостиная", "Красная гостиная", зал торжественных приемов (бывшая "золотая" столовая).

 В связи с тем, что Гомель сегодня является главным культурным и научным центром области, а также центром Международных славянских встреч на уровне глав правительств и государств, в зале торжественных приемов проходят важнейшие встречи, переговоры, подписания различных соглашений и другие мероприятия с участием первых лиц разных государств ближнего и дальнего зарубежья.В зале представлена "Портретная галерея знаменитых людей Гомельщины" - парадные портреты людей, прославивших Гомельщину далеко за ее пределами.

В настоящее время в башне  расположена музейная экспозиция «Владельцы Гомельского имения Румянцевы и  Паскевичи».  Открыта 3 июля 2003 г. Размещенные  на трех этажах башни  подлинные  экспонаты (картины, скульптура, художественная бронза, оружие, личные вещи) позволяют  показать историю Гомеля, дворца и  парка конца XVIII - начала XX веков, раскрыть роль владельцев Гомельского имения Румянцевых и Паскевичей в создании дворцово-паркового ансамбля и формировании нового облика Гомеля, реконструировать некоторые из интерьеров дворца.