“Форматы графических файлов”

Заходнерусізм,кірунак грамадска-палітычнага думкі ў 19 — пачатку 20 ст. Быў пашыраны сярод гарадскога насельнцтва (ітэлігенцыя, дзяржаўныя служачыя, праваслаўнае духавенства i інш.), пераважна на усходней Беларусі. Прадстаўникі кансерватыўнага кірунку 3. (К.Гаворскі) лічылі этнічныя

асаблівасці беларусаў выникам польска-каталіцкага уплыву, які перашкаджаў аднаўленню «спрадвечна-рускага характару краю». Прыхільнікі ліберальна-памяркоўнага  кірунку 3. (М.Каяловіч, А.Пшчолка) прызнавалі гісторыка-этнічную адметнасць Беларусі ,але адмаўлялі магчымасць яе нацацчянальна-культурнага i дзяржаўнага самавызначэння. За беларусамі прызнавалася толью права на этнаграфічнае развіццё — на «мясцовы дыялект, на народную песню, i, наогул, на вясковы быт».Найбольш сістэматызаванае абгрунтаванне 3аходнерусізм атрымаў у працах М. Каяловіча “Лекцыі па гісторыі Заходняй Расіі” (1864), “Гісторыя рускай самасвядомасці” (1884). Арыентацыі на 3. у пытаннях нацыянальна-культурнага  развцця Беларусі неабходнасць яе «больш цеснага яднання з астатняй Руссю» прытрымливаліся Л. i І.Саланевічы_,І.Бажэлка, Л.Паеўскі, часткова А.Сапуноу, Я-Kapcici, Е.Рама-нау i шш. Праваднисаш 3- бши час. «Вестник   Западной   России», газеты «День»,«Минское русское   слово» (1912—13) i інш. Ідэалогя 3аходнерусізма была пакладзена у аснову практычнай дзейнасці такіх грамадсюх аб'яднанняў, як «Селянін», «Беларускае таварыства», «Союз белорускай дэмакратыі», «Беларускі народны камітэт», «Рускае ускраіннае таварыства»  i  інш. а таксама мясцовых арганізацый «Саюза рускага народа» i «Саюза 17 кастрычніка», дзейнасць якіх была накіравана супраць беларускага нацацыянальна-вызваленчага руху. У cвaix друкаваных органах: часопіс «Крестьянин», газеты «Окраины России» (1906—12), “Белорусский вестник