Автор работы: Пользователь скрыл имя, 12 Марта 2013 в 15:19, доклад
Ғаламдық проблемалар - әлемді тұтас қамтитын табиғи, табиғи-антропогендік немесе таза антропогендік құбылыстар. Осы құбылыстардың даму процесі жаһандану деп аталады. Қазіргі танда Халықаралық деңгейде мынадай ғаламдық проблемалар бар:
Ресурстар проблемасы;
Азық-түлік немесе ашаршылық проблемасы;
Энергетикалық проблема;
«Жасыл революция» және оның салдары.
«Жасыл революция»
ғылыми-техникалық революцияның бір көрінісі
- ауыл шаруашылығының қарқынды:
техникаларды пайдалану);
жаңа сорттарын қолдану;
пайдалану);
жолдармен дамуы.
«Жасыл революцияның» екі түрі бар.
1. XX ғасырдың 60-70 жылдары пайда болды. Оның
бастамасын көтерген мексикандық селекционер
Норман Берлоуг болды. Ол ескі сорттарға
қарағанда өнімді 3 есе көп беретін жаңа
«Мексикале» сортын сұрыптап шығарды.
Н.Берлоугтан кейін басқа селекционерлер
де жаңа жүғері, мақта, күріш сорттарын
сұрыптап шығара бастады. Тек жем-шөппен
ғана емес, витаминдермен, антибиотиктермен,
сондай-ақ салмағы тез артуы үшін - өсу
стимуляторларымен өсірілген өнімділіғі
жоғары жануарлар пайда болды. Осы революцияның
арқасында астықты дақылдардың өнімділігі
2-3 есе артып, өнімдердің ассортименті
екі есе көбейді. Қазіргі шығарылып жатқан
өнімдердің жартысынан көбі 1950 жылдарға
дейін шығарылмаған. Кейбір дамушы елдер,
мысалы, Үндістан астыққа деген сұранысын
өзі қамтамасыз ете бастады. «Жасыл революция»
халықтардың тағамға деген сұранысын
қанағаттандырғанмен, көптеген жағымсыз
жағдайларға: топырақтың деградацияға
ұшырауына, ауыл шаруашылығы өнімдерінің
төмендеуіне және т.б. алып келді.
2. 80-ші жылдардың ортасынан
бастап ғалымдар, егер ауыл шаруашылығы
антропогендік энергияны дәл
осылай жұмсай берсе екінші
«Жасыл революцияның» болатыны
туралы айта бастады. Оның
Селекционерлер «рекордшыл»
сорттарға қарағанда қолайсыз жағдайларда,
тыңайтқыштың аз мөлшерінде, арам шөптерге,
зиянкестерге және ауруларға шыдамды
біршама жоғары өнім беретін сорттарды
шығаруға ауыса бастады. Бұл үшін
жергілікті мәдени өсімдіктер популяциясы
кеңінен қолданылуда. Екінші «Жасыл
революцияның» бір бағыты, экожүйелерге
антропогендік әсердің
Экологиялық қауіп. Экологиялық проблемаларды түбегейлі шешу - көптеген аспектілері және бағыттары бар жауапкершілігі мол экологиялық саясат жүргізу жағдайында ғана мүмкін. Кез- келген шаруашылық іс-әрекет нәтижесінде экологиялық зардаптардың мөлшерін минималды, мейлінше төмен жасауды білдіретін экологиялық қауіп концепциясы осы ережелердің бірі болып табылады.
Бұл жағдайда қоршаған ортаға
тигізетін зардаптың қауіптің деңгейі
басты мәселе болып табылады. Экологиялық
қауіп концепциясының талабына сәйкес
алдымен адамның тұрмыс-
Экожүйе өздігінен дамиды,
табиғи тепе-теңдік пен жүйенің орнықтылығын
бұзатын факторлар болмаған жағдайда
өзін-өзі толтырып, қалыпқ а әкеліп
отырады. Тепе-теңдікті бұзатын, қауіпті
көздер - табиғи стихиялы құбылыстар (жер
сілкінісі, топан су), тірі табиғат (эпидемиялар,
эпизотиялар), сондай-ақ антропогендік
факторлар (авариялар, катастрофалар)
болуы мүмкін. Экологиялық қауіп
- адам қателігі, адамзат қоғамының
іс-әрекеті нәтижесінде
Техникалық ғимараттар мен
коммуникацияларды пайдалану